1393/2/28 ۱۳:۵۱
مراسم رونمایی از تندیس استاد ایرج افشارساعت 9:30 روز یکشنبه 28اردیبهشت ماه 1393، در محل دائرةالمعارف بزرگ اسلامی با حضور جمعی از پژوهشگران، اندیشمندان و فرهیختگان کشور برگزارشد. آنچه در زیر میخوانید متن کامل سخنرانی دکتر سید مصطفی محقق داماد است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ(1)
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ(2)
وَ مِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ(3)
وَ مِن شَرِّ النَّفَّثَاتِ فىِ الْعُقَدِ(4)
وَ مِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ(5)
تذکره نویسان آورده اند که شمس تبریزی مراد مولانادر حوالي سال 645 هجري به علت آزار حسودان قونيه را بي خبر ترك گفت و رفت و مولانا را به آتش فراق مبتلا ساخت. مولانا از گوشه و كنار مي‌شنيد كه شمس وفا کرده است و باورش نمي‌شد ونمی خواست هم باور کند.
به روايت شمس‌الدین احمد افلاکی (درگذشتهٔ ۷۶۱ ه.ق) در مناقب العارفين: «چون صورت مبارك و معني متبرك مولانا شمس الدين از نظر حسودان بي چشم پر خشم محتجب شد، حضرت مولانا از غايت بي‌قراري شب و روز قراري و آرامي نداشت و دايما در صحن مدرسه سير مي‌كرد و اين رباعيات بجد مي‌گفت.»
كي گفت كه آن زنده جاويد بمُرد؟
كي گفت كه آفتاب اوميد بمرد؟
آن دشمن خورشيد بر آمد بر بام
دو چشم ببست. گفت: خورشيد بمرد!
این رباعی هرچند دریک قضیه وواقعه خاص درزمان ومکان وحال وهوای خاص توسط مولانا سروده شده اما حاوی حکمتی است که آنرا از زمان فراتر ساخته است. حکمتی است که خردمندان جملگی برآنند وتصدیقش می کنند ودر ادب پارسی وعربی به عنوان ضرب المثل برسر زبانهاست. درعربی گفته میشود
من یقدر علی رد أمس و یطیین عین الشمس؟
ودرپارسی:
خورشيد را هرگزبه گل نتوان پوشيد
وسعدی گفته است:
شب پره گر وصل آفتاب نخواهد
رونق بازار آفتاب نکاهد
پیام این حکمت این است که با چشم فرو بستن بر حقيقت، آن حقيقت از بين رفتنی نیست.
خدمتگزاران به فرهنگ ایران ماندگاران واقعی سرزمین ما وحقایق جاوید هستند وهرگز قابل انکار نخواهند بود ،آنان باقیند چون ایران باقی است .ایرج افشار یکی از خدمتگزاران به فرهنگ ایران است ودرقلب ملت ایران جای دارد.
بعد از وفات تربت ما در زمین مجوی
درسینه های مردم عارف مزار ماست
جان به قربانت مولای متقیان که به مالک اشتر چنین فرمان دادی :
ثم الصق بذوی المروءات و الاحساب، و اهل البیوتات الصالحه، و السوابق الحسنه؛ ثم اهل النجده والشجاعه، و السخا و السماحه، فانهم جماع من الكرم .(نامه 53)
« دیگر آن كه با ارباب مروت و آنان كه از خانواده های شریف و شایسته هستند و پیشینه های نیكو دارند و سپس با كسانی كه دلاور و شجاع و بخشنده و گشاده دست اند، همنشین باش كه آنان همه بزرگواری را در خود جمع كرده اند.»
استاد ایرج افشار!
بیوفائی ونمک ناشناسی برخی دشمنان فرهنگ ایران تورا نیازارد زیرا باز هم در میان این مرزوبوم بزرگزادگان واهل بیوتان صالحه با سوابق حسنه ،واهل نجد وشجاعت هستند که از گوشه زندان پس ازتحمل چهارده ساله درد ورنج ، بدر آیند وقدر تورا بشناسند وتندیست را بنا بسازند.
سخنم را با کلام مولانا آغاز کردم با ابیاتی از همو پایان می برم:
تاندش پوشید هیچ از دیده‌ها / وز طراوت دادن پوسیده‌ها یا ز نور بی‌حدش تانند کاست / یا به دفع جاه او تانند خاست مادح خورشید مداح خود است / که دو چشمم روشن و نامُرْمد است ذم خورشید جهان ذمّ خود است / که دو چشمم کور و تاریک و بد است تو ببخشا برکسی کاندر جهان / شد حسود آفتاب کامران هر کسی کو حاسد کیهان بود / آن حسد خود مرگ جاویدان بود
والسلام
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید