انسانیم؛ نفَس میکشیم، میبالیم؛ و زیرِ «این سقفِ بلند ساده بسیارنقش» راه میپوییم و «آه! از این راه که در وی خطری نیست که نیست». جهان، نظارهگر غوغای درون و برون ماست؛ از همراهی و همدلیهایمان، تا «جنگ هفتاد و دو ملت» که ره افسانه میزنند. اگر در جایگاه خودآگاهی بایستیم و نظارهگرِ خویش باشیم، آشوب و غوغایی در درون خود مییابیم. در گوشهکنارهای نفس گفتوگویی برپاست؛ یکی میگوید: «رمز عشق نگویید و نشنوید»؛ دیگری میگوید: «مشکل حکایتی است که تقریر میکنید». یکی پیکارجو و تُندخو و دیگری اهل موافقت و مروت است. یکی محتسب و دیگری مست است و این آغاز ماجراست.
نخستینباری که به آن پیکرکِ سفالین مرد آوازهخوان در موزه ملی که در کاوشهای تپه گیان نهاوند پیدا شده و مربوط به هزاره سوم پیش از میلاد مسیح است برخوردم، حیرت کردم از اینکه مگر میشود این مرد، چند هزار سال پیش در حال خواندن آواز بوده باشد!
حالم خوب نیست. فکر نمیکردم، مرگ شجریان، تا این حد مرا بشکند. یکبار دیگر معلوم شد ، که تا چه اندازه ، من ، دور از دسترس من است ؛ تسلیت، موجب تسلی من نمی شود ،وقتی چارهای نیست؛ به معنی واقعی، بیچارهایم. با بیچارگی، صبوری ، چاره ساز نیست. مرگ او ناگهانی نبود، ولی ناگهان مظلومیت غریبانه ایران ،که سالها بود می دانستم ، در مقابل چشمانم متجسد شد.
محمدرضا شجریان، استاد برجسته آواز ایران، بزرگترین خواننده شعر و غزل فارسی در دهههای اخیر است و به اذعان اهل نظر و متخصصان موسیقی، در خوانش شعر هر یك از اركان ادب فارسی، حق مطلب را به حد كمال ادا میكرد، بهگونهای كه به تعبیر استاد هوشنگ ابتهاج، اگر در عصر حافظ میزیست، با خواندن هر غزلش از فرط شكرگزاری و رضایت، سرتاپای او را غرق در بوسه میكرد.
پیام تسلیت آیت الله دکتر سیّد مصطفی محقق داماد؛ مدیر بخش حقوق،سرویراستار و مدیر علمی دانشنامه حقوق ایران و عضو شورای عالی علمی مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی به مناسبت درگذشت استاد محمّدرضا شجریان:
پیام تسلیت احمد مسجدجامعی، عضو شورای عالی علمی مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، به مناسبت درگذشت استاد محمدرضا شجریان
سرودۀ استاد محمدرضا شفیعی كدكنی، به مناسبت در گذشت استاد شجریان
متن منتشرنشده به قلم فریدون مشیری درباره محمدرضا شجریان
پیام تسلیت کاظم موسوی بجنوردی، رئیس مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی به مناسبت درگذشت خسرو آواز ایران ، استاد محمدرضا شجریان.
کتاب «جغرافیای جامع ایران» را شاید بتوان اثری منحصربهفرد در میان کتابهای جغرافیایی دانست، زیرا تاکنون آنچه درباره جغرافیای ایران منتشر شده، به جنبههای طبیعی آن پرداخته است؛ برای مثال در سال 1362 مرحوم ربیع بدیعی کتاب «جغرافیای مفصل ایران» را توسط انتشارات اقبال منتشر کرد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید