تازه های نشر

هنر هند معاصر یکی از پویاترین هنرها در جهان است. به خصوص در دهه های گذشته کشور هند شکوفایی هنرها را به میزانی تجربه کرده است که از دوران باشکوه مغولها در سده های شانزدهم و هفدهم دیده نشده است. استعدادهای فراوان همراه با گالریهای هنری متعدد در شهرهای بزرگ به سرعت رو به افزایش هستند. جالبتر آنکه هندیها برای نخستین بار آثار هنری مدرن هند را پیگیرانه خریداری می کنند.

هفت روز در جهان هنر گزیده ای از دورانی جالب توجه در تاریخ هنر است که طی آن بازار هنر شکوفا شد، بازدید از موزه ها اوج گرفت و مردم بیش از هر زمان دیگری قادر بودند کار ثابتشان را رها کنند و خود را هنرمند بنامند. در این دوران جهان هنر گسترش یافت، سریعتر حرکت کرد و جذابتر، باحالتر و گرانتر شد. با رکود اقتصادی جهان، این دوران وجدآور گذشت، اما ساختارهای عمیقتر و سازوکارهایش همچنان باقی مانده است.

کتاب «ایران در جنگ» (از چالدران تا جنگ تحمیلی) اثر کاوه فرخ به تازگی با ترجمه شهربانو صارمی توسط نشر ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است. نسخه اصلی این کتاب در سال ۲۰۱۱ چاپ شده است.

کتاب «آخرین مصاحبه ادوارد سعید» به تازگی با ترجمه عظیم طهماسبی توسط انتشارات جهان کتاب منتشر و راهی بازار نشر شده است. نسخه اصلی این کتاب در سال ۲۰۱۵ چاپ شده است.

کتاب «جامعه‌شناسی مردم‌مدار در کارزار عمل» مجموعه‌ای است از ده مقاله به قلم جامعه‌شناسانی عموماً جوان از ملیت‌های گوناگون، و مقدمه و موخره‌ای از مایکل بوراووی که طلایه‌دار عمده‌ این گونه از رویکرد جامعه‌شناختی محسوب می‌شود.

نوشتار حاضر به بررسی و توصیف چگونگی و نحوۀ نفوذ غرب در هنر عصر ناصری، مبتنی بر نگاهی علمی و به دور از جانب داری های رایج، در یک مقدمه و پنج فصل می پردازد. در فصل اول، روابط فرهنگی – هنری ایران با کشورهای اروپایی ، از مغولان تا ابتدای عصر قاجار بررسی شده است.

فرهنگ اصطلاحات زبانی، در ادبیات داستانی و نمایشی، جلد اول (۱۲۵۰-۱۳۰۰ ش)، در چارچوب مجموعۀ ادب معاصر فارسی، به قلم دکتر سعید رفیعی خضری در نشر آثار به چاپ رسیده است.

با جست وجو در زیروبم تاریخ، با اطلاعات گوناگونی مواجه می شویم که ممکن است برای ثبت تاریخ کارآ یا ناکارآمد باشند و این همان تفکیکی است که تاکنون و شاید به درستی در عملکرد نویسندگان تاریخ هنر لحاظ شده است.

در هر مقطع از تاریخ، حجاج و زائران – مانند سفرا – در گفتار و تئوری مصونیت داشتند؛ زیرا عقیده بر آن بود که آنها در راه خدا قدم بر می دارند و با مسائل سیاسی به هیچ وجه کاری ندارند؛ در حالی که در عمل چنین نبود.

مطالعه و بررسی تاریخ در ایران، دارای قدمتی بسیار طولانی است. از دیرباز، ایرانیان تاریخ نیاکان و پدران خود را چون میراثی مهم نگاه داری کرده و با تکرار مداوم، نسل به نسل از فراموشی آن، پیشگیری کرده اند.