علوم

از شیخ بهایی

از ناشناس. گویا خواجه نصیرالدین طوسی (د 672ق). در 1 «مقدمه»، 2 «مقاله» و 1 «خاتمه».

از سید نواب میرمحمد حسین فرزند حکیم محمد هادی خان علوی عقیلی خراسانی شیرازی که به دستور استاد خود میر محمدعلی حسینی، به سال 1195ق پس از نگارش «مجمع الجوامع» خود که قرابادین بزرگی است، در 1 «مقدمه» و 2 «مقاله» و 1 «خاتمه» نگاشته است.

از خواجه نصیرالدین طوسی.

از ناشناسی که شاید نامش در بخش آغازین دیباچه بوده که افتاده است.

با دیباچه‌ای به نثر که آن را از همان خواجه دانسته است.

از ناشناس، بخشبندی نشده.

از «بزرگترین وزیر اسکندر قانیوس و از کتاب‌های فرزانگان، ارسطاطالیس و دیگران» و تجربه‌های خود این کتاب را ساخت ]دیباچه[ در دیباچۀ 91 سطری آن از قانیوس حکیم، وزیر اسکندر که پیشگام این دانش بود و بایستی این کتاب را از او دانست و از کتاب‌های دیگر و نیز کتابی که در خزانۀ امیر ابوالحسن (بی‌نشانۀ دیگر) بوده و بهره برده است یاد می‌کند.

از «حسین برزگر محصل شعبۀ تاریخ و جغرافیای دانشسرای عالی» (ص. ع). شاید رسالۀ تحصیلی بوده است و تاریخ 15/2/1315خ را دارد.

از ناشناس. داروهاست بخشبندی نشده، بیشتر خاصیتهای جادویی، از کتابهای هندی بیرون کشیده شده است.

از ناشناس. دربرگیرندۀ دخل و خرج از ماه «قوس» که بایستی سال قمری باشد. پس از مراجعت از عراق به تهران.