فلسفه و منطق

از صاین‌الدین علی ترکه.

از محمدی، از گروه سلمانیان (سرتراشان)، كه در پایان خود را چنین می‌شناساند: این ذرۀ حقیر كه به حكم الاسماء تنزل من السماء «محمدی» می‌نامند، و سنگ و تیغ از دست استاد عبدالله نیشابوری رسیده، و او از استاد محمد گیلانی، و او از دست سعدی هروی رسیده، كه ایشان از هنرمندان مشهور دارالسلطنۀ هرات بودن (ند)... و اكنون هر یك از سلمانیان سنگ و تیغ خود را دست بدست می‌رسانند... بدانكه عقلا و فضلای عالم حمام را بهترین عمارتهای دنیا گرفته‌اند.

از ناشناس. آغاز و انجام افتاده، دربارۀ اقسام وجود، صفات باری، مقولات عشر. سربندها نانویس مانده، چنین به دست می‌آید که سربندهای «فصل» و «مبحث» نیز دارد.

از قطب‌الدین محمد رازی بویهی (د 766ق).
همان خ 1/215.

از مولانا ابوبکر روستمی (رستمی؟).
همان خ 2/266.

از تفتازانی ـ ملاعبدالله یزدی شهابادی.

از ناشناس. آغاز و انجام افتاده، دربارۀ اقسام وجود، صفات باری، مقولات عشر. سربندها نانویس مانده، چنین به دست می‌آید که سربندهای «فصل» و «مبحث» نیز دارد.

مثنوی است دینی ـ اخلاقی. ناشناخته.

از خواجه نصیرالدین طوسی (د 672ق/1273م).

نام حاشیه‌نگار در دیباچۀ نسخۀ در دست محمد بن حسین المدعو بفخرالدین الحسینی (و در پایان میرفخر) آمده است.

از «شمس‌الدین». به آنچنانکه از پایانۀ نسخه برمی‌آید، گفتاری است کوتاه دربارۀ لزوم و اقسام سه‌گانۀ آن.