اخبار

دیوید هیوم در میان متخصصان و آشنایان فلسفه چهره‌ای محبوب و بسیار مورد ارجاع است. حتی سرسخت‌ترین منتقدانش هم او را به علت صداقت و بیان سرراست و روشن و صریحش می‌ستایند. او فیلسوفی است كه به هیچ عنوان نمی‌توان نادیده‌اش گرفت و نقشی بسیار موثر و كلیدی در تاریخ فلسفه دارد.

فلسفه غربی از آغاز تا به اكنون مسیری پیوسته طی كرده، به‌طوری كه هر مكتب و رویكردی از دل مكاتب و رویكردهای قبلی، چه در مقام نتیجه و چه به مثابه واكنش، سربرآورده است. اما در این میان برخی از فلاسفه همچون نقطه عطفی تلقی می‌شوند كه قرن‌ها اندیشه‌ها را از خویش متأثر می‌سازند و ثمرات پرشماری به بار می‌آورند، و در عین حال چالش‌های برآمده از چنین اندیشه‌هایی نیز كم شمار نیست.

بخشی از تاریخ علم به میراث مکتوب برمی‌گردد و بخشی از میراث مکتوب نیز میراث مخطوط است. اینکه چه تعداد کتاب از ابتدای صفویه در اصفهان تولید شده و امروز چقدر از آنها در این شهر باقی مانده، فکر می‌کنم کمتر از پنج درصد است. البته این آمار زیاد قابل اتکا نیست، چون اصولاً در ارائه اطلاعات و آمار ضعیف عمل می‌کنیم.

مقصود فراستخواه، استاد مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی معتقد است که دانشگاه یک نهاد خودتنظیم است و به دلیل همان قابلیت‌های علمی و عقلی و فکری که در نخبگان دانشگاهی وجود دارد، دانشگاه بهتر می‌تواند خودش را تنظیم کند، بهبود ببخشد، کیفیتش را بالا ببرد و مشکلاتش را برطرف کند.

واقعیت این است که در حوزه‌های علمی حکمی و علوم عقلی، کتاب‌های میرداماد نسبت به آثار ملاصدرا و ابن سینا کمتر خوانده می‌شود و دلیل آن این است که ملاصدرا و ابن سینا بسیار روان نوشته‌اند. از طرف دیگر، ملاصدرا فلسفه خود یا همان حکمت متعالیه را بر سه اصل منظم شامل برهان، قرآن و عرفان استوار کرد، ولی میرداماد اولاً این‌گونه نظم‌بندی را انجام نداد و دوماً، آثارش بسیار مغلق نوشته شده و فهم آنها بسیار مشکل است.

نخستین مراسم جایزه «علی‌اکبر دهخدا» برگزار می‌شود.

مرکز فرهنگی شهر کتاب به منظور تقدیر از دانشجویان دکتری رشته فلسفه، با مشاوره و هم‌فکری، اشراف و حمایت مادی و معنوی دکتر رضا داوری اردکانی، هفتمین وهشتمین دوره‌ی جایزه‌ی «دکتر رضا داوری اردکانی» را برگزار می‌کند.

گفته‌اند و نیک گفته‌اند که آثار هرکس بازگوینده چیستی و کیستی اوست و آثار زنده‌یاد استاد اسلامی ندوشن نیز از این قاعده مستثنا نیست.

علیرضا ملائی توانی گفت: رشته تاریخ مبتنی بر رویکرد پوزیتیویستی بوده است و عمده کسانی که در دانشگاه‌های ایران فعالیت می‌کردند، متاثر از استفاده‌های ابزاری سیاسی و ایدئولوژیک که از رشته تاریخ می‌شد یک نوع نگاه محافظه‌کارانه به رشته تاریخ و به تحقیقات تاریخی داشتند.

ایران را سرزمین شعر و ادب و فرهنگ می‌دانند با گنجینه‌ای آکنده از آثار غنی که این کشور را بر فراز گیتی نشانده است؛ گواه این سخن آثار برجای‌مانده از سده‌هاست که در گنجینۀ کتاب‌های خطّی و چاپی جهان برجای‌مانده است.