اخبار و گزارش

نرگس صالح نژاد: کسانی که در حوزه زبان‌های شرقی مطالعه و تحقیق می‌کنند بی‌گمان نام اوژن بورنوف را بارها شنیده‌اند و از خدمات او در این رابطه آگاهی دارند. به مناسبت درگذشت این زبان‌نشاس نامدار فرانسوی، در یادداشت پیش رو نگاهی گذرا به زندگی و کارنامه علمی او خواهیم انداخت.

نیاد «میراث فرهنگی پروس» در آلمان 29 مهرماه سال 95 اعلام کرد که این بنیاد و موزه هنرهای معاصر تهران برای نمایش آثار گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران در موزه برلین، که تنها گنجینه غنی از هنرمندان مدرنیسم غرب در خاورمیانه را نگهداری می‌کند، به توافق رسیدند. انتشار این خبر، بازخوردهای بسیاری را در فضای مجازی و رسانه‌ها و مطبوعات به همراه داشت.

اگر بتوانیم با نگاهی دیگر در مفهوم تجدد، آن را برآیند «آمیزش و پیوند فرهنگ‌ها و مردمان سراسر جهان و پیدایش تجربیات نو در بازنگری و بازآرایی آینده نگرانه خویش» قلمداد کنیم، به ناچار اخذ تأسیسات فرنگی را می‌شود یکی از وجوه تجدد خواهی ایرانیان عنوان کرد؛ یکی از این تأسیسات، ساخت بیمارستانی نوین در ایران بود که می‌توان بنیان آن را یکی از نمود‌های تجددخواهی دوران قاجار دانست که سعی داشت از طب قدیم و رسم حکیم باشی‌های دارالشفاها که به قول پدر عبدالله مستوفی «جز چند علف جوشانده و بخور اماله» چیز دیگری نمی‌دانستند، فاصله گرفته و طب جدید را رواج دهد و افزون بر آن، بیمارستان نوین به‌عنوان یک نهادی که «از حریم خاصه و خواص فراتر رفته و به گسترش و بهسازی عرصه عمومی و پیشبرد منافع عامه و حفظ الصحه عمومی بپردازد» دارای اهمیت تجدد خواهانه بود.

جلیل مجتهد‌زاده (بزرگمهر) به سال ۱۲۹۱ در آستارا متولد شد. او پس از اتمام تحصیلات مقدماتی از دانشکده افسری با درجه ستوان دومی فارغ‌التحصیل شد. در دولت دکتر مصدق پس از خلع ید از انگلیسی‌ها به فرمانداری نظامی آبادان منصوب شد و پس از فراغت از تحصیل در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دادیار دادگاه عالی انتظامی قضات و بعداً رئیس اداره غله و نان شد.

ین کتاب نوشته مایکل ایگناتیف و با ترجمه فلور عسکری‌زاده و عماد درزی به چاپ نخست رسید. حوزه علوم سیاسی و فلسفی شاخه‌ای گسترده از دانش مرتبط با عصر جدید محسوب می‌شود که اندیشمندان به آن علاقه‌مند هستند. نویسنده در هفت فصل، وضعیت حقوق بشر در جهان را تشریح می‌کند. در مقدمه کتاب می‌خوانیم: «هیچ‌کس نباید مورد رفتار بی‌رحمانه، غیرانسانی یا مجازات یا رفتار تحقیر‌آمیز قرار گیرد.» این میثاق بین‌المللی در جهان، اعلامیه جهانی حقوق بشر است و دولت‌ها را ملزم به اجرای قانون می‌کند.

هانری رونه دالمانی، جهانگرد و عتیقه‌شناس پرآوازه فرانسوی در دوره قاجار، ایرانیان را مردمانی می‌داند که «ذاتا به سنن و آداب و رسوم دیرینه خود دلبستگی تام دارند». او با اشاره به این ویژگی در کتاب «سفرنامه از خراسان تا بختیاری» می‌نویسد «در تمامی انقلاباتی که بر اثر تهاجمات خارجی در این سرزمین روی داده است، ایرانی همیشه کوشیده که از سنت‌ها و عادات نیاکان خود دست نکشد، ایرانی نه فقط هیچگاه به آداب و رسوم فاتحان اعتنایی نکرده، بلکه آنها را هم به آداب و رسوم خود آشنا ساخته و بعد در خود تحلیل برده است». از دریچه این نگاه، نگرش‌ها و کنش‌های آیینی ایرانیان را در رویارویی با پدیده‌های طبیعی، فرهنگی سرزمین و جامعه‌شان تااندازه‌ای می‌توان دریافت. از دریچه این توصیف و تحلیل جهانگرد فرانسوی، به گذشته می‌رویم تا با یک پدیده ویژه آیینی در فرهنگ، جامعه ایرانی روبه‌رو می‌شویم؛ ماه رمضان و آیین‌های آن!

صفحه اول روزنامه های امروز سه شنبه 9 خرداد

مدیرکل ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی کشور گفت: موانع متعدد حقوقی از جمله انتقال مالکیت در سال های گذشته باعث تاخیر در ثبت ملی خانه ثابت پاسال شده است.

استادیار گروه فلسفه سیاسی پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی نگارش کتاب «فلسفه سیاسی امام موسی صدر» را تمام کرد.

قاسم غنی می‌نویسد «امروز خبر بسیار جانگدازی از تهران رسید و آن این است که روز جمعه 6 خرداد 1328 هجری شمسی مطابق 28 رجب 1368 هجری قمری مطابق 27 مه‌1949 میلادی، علامه دانشمند بزرگوار و استاد عالی‌مقدار میرزا محمدخان قزوینی که در عرض علمای بزرگ اسلام محسوب بود و از بزرگانی است که بهر الفی الف قدی برآید، در تهران وفات یافته است... حقیقتاً ضایعه علم و فضل ادب است. میرزا محمدخان قزوینی خاتمه فضلا و دانشمندان محسوب است و ظهور امثال این بزرگواران از امور تصادفی و اتفاقی است که شخصی همه چیز در او جمع شود و جامع‌الاطراف شود.»