مقاله

«ماشین» كلیدواژه جلال آل‌احمد بود در نقد رویكرد و نگاه جامعه ایرانی و روشنفكرانش به غرب در اثری كه آن را با وام گرفتن از احمد فردید«غرب‌زدگی» نامید و در اوایل دهه ١٣٤٠ به رشته تحریر درآورد تا به عنوان یك گزارش به اداره فرهنگ وقت ارایه كند كه به خاطر لحن تند و گزنده‌اش در زمان حیاتش امكان انتشار نیافت.

روشنفكر همیشه به عنوان كسی شناخته می‌شود كه دغدعه دارد؛ تفكر و واكاوای می‌كند. آسیب‌شناسی می‌كند و بعضی مواقع هم راهكار ارایه می‌دهد و نسخه می‌پیچد. جامعه، سیاست، فرهنگ، مردم و... همواره مورد توجه روشنفكر بوده است و هر روشنفكری رویكرد خاصی نسبت به این مسائل دارد. اما سوگیری‌های روشنفكر نسبت به این پدیده‌ها و همچنین دغدغه‌هایش از كجا ناشی می‌شود؟ اگر بخواهیم تبارشناسی از نظریات یك روشنفكر داشته باشیم كدام یك از سویه‌های زیست جهانش را باید مورد توجه قرار دهیم؟ جواب این سوالات شاید خیلی از گره‌های تاریخ روشنفكری ما را حل كند.

این‌روزها جهان شاهد یکی از تلخ‌ترین رویدادهای تاریخ بشری است. مهاجرت هزاران انسان عمدتا مسلمان، از سوریه، افغانستان و عراق به کشورهای اروپایی به‌ویژه آلمان و اتریش و پذیرش گرم ملت و دولت این دو کشور از چشم جهانیان پوشیده نیست. باید به ملت و دولت دو کشور یادشده دست‌مریزاد گفت که حاضر شده‌اند قریب به ٨٠٠ هزار مهاجر جنگ‌زده را پذیرا شوند. اصلی‌ترین عاملی که مسلمانان را از کشور خود فراری داده، جنگ‌های داخلی به‌اصطلاح مذهبی و قبیله‌ای در این کشورها است.

اسپینوزا می‌گفت: از آنجا که انسان در خود «کمالی» می‌یابد و سعادت خود را در رسیدن به آن می‌بیند، می‌توان گفت: آنچه انسان را بدان کمال نزدیک سازد، «خیر» محسوب می‌شود و آنچه آدمی را از آن دور کند، «شر» به‌ شمار می‌آید.

ابوریحان محمد بن احمد بیرونی دانشمند نامدار ایرانی در 362ق. زاده شد. غضنفر تبریزی، یکی از شیفتگان بیرونی، بر اساس زایچه‌ای که برای وی یاد کرده، تولد ابوریحان را سحرگاه پنجشنبه سوم ذیحجه 362ق مطابق با 16 شهریور 342 یزدگردی و 4 ایلول 1284 اسکندری (4 سپتامبر 973 میلادی یولیانی) آورده است. اگر بخواهیم این روز را به تقویم هجری خورشیدی تبدیل کنیم 18 شهریور 352 هجری خورشیدی به دست می‌آید. اما امروزه به دلیل اشتباهی در تبدیل تقویم، زادروز او به اشتباه 13 شهریور انگاشته شده است.

رعایت اصول قرینه‌سازی، فضای آغازین را چشم‌نواز می‌نماید. ترکیب سنگ، با زمین به زیبایی هر چه تمامتر، همنوا و هماهنگ است و سقف را با زیر و زبر خطوطش چون آیینه‌ای سقف‌نما آرایش می‌دهد. در فضای مختصر، مسجد چون باغ بهشت، نمازگزاران را انگار به سوی ابدیت و محیط جاودان بهشتی هدایت می‌کند و در آن شکوهی عظیم یا افسونی لطیف را تماشا خواهیم کرد. خطوط نقشهای میان گچبری‌ها، نگاه مشتاقان را به راه کمال می‌خواند و به وجد و سرور می‌آورد.

در بخش نخست این مطلب، ماهیت دین زرتشتی در کنار آیینی که پادشاهان هخامنشی به پیروی از باورهای خود برگزار می کردند به کمک شواهد باستان شناختی بررسی شد. هدف از این بررسی، همان گونه که نویسنده خود اشاره می کند، یافتن پاسخی برای این پرسش است که آیا دینی که هخامنشیان به گواه آیین هایی که اجرا می کردند پیرو آن بودند همان دین زرتشتی است؟ پرسشی که خود به مسئله پیچیده دیگری راه می برد: دین زرتشتی چیست؟ زرتشت کیست و رابطه او با دینی که به گواه اوستا می توان با اطمینان گفت صدها سال پیش از او وجود داشته چیست؟

برگردان و مقدمه: ناتالی چوبینه: نگارنده این مطلب یکی از چهره های برجسته جهانی در عرصه پژوهش های ایران شناسی، به ویژه زبان شناسی ایران باستان، است. معرفی مختصر این چهره در پایان هردو بخش ارائه شده، اما در این نقطه آغازین اشاره ای به روش شناسی کار او خالی از اهمیت نیست. کمبود داده ها و دانستنی های یقین آور در رابطه با تاریخ و فرهنگ ایران باستان، که به طور عمده ریشه در عدم دسترسی به بخش عمده ای از شواهد نوشتاری و مادی ای دارد

ارائه مجموعه آثارى از استاد زنده‌یاد رضا مافى در گالرى شکوه سبب شد چشم‌ها بار دیگر براى دیدارى عمیق‌تر از این هنر معنوى، شست‌وشو یابد. آنچه پیش از این از مافى ارائه می‌شد تک اثرهایى در حراجى‌هایى مانند تهران، کریستیز، بونامز و... یا معدود نمایشگاه‌هاى گروهى بود که براى نسل نوظهور مجال مناسبى براى دقت در ظرافت‌هاى بى بدیل یک استاد مسلم نقاشیخط ایرانى نبود.

سنگ و چوب و در و دیوار و سقف و خشت و کلوخ و پرنده و چرنده و درنده و آسمان و ستاره و شب و خواب و مهتاب و دیگر مظاهر و موجودات طبیعت در شعر مولوی سخن می‌گویند، حرکت می‌کنند، می‌شنوند و می‌فهمند و وسیله‌ای قرار می‌گیرند برای ارائه اندیشه‌ها و آموزه‌های او که جملگی نتایج اخلاقی و حکمی و فلسفی و آموزشی و عرفانی در بر دارد: