در بازخوانی شهریور ۱۳۲۰، چون هر رویداد مهم تاریخی در یکصد سال گذشته ایران، اشاره به انقلاب مشروطیت و دستاورد‌ها و ناکامی‌هایش، ناگزیر می‌نماید. انقلاب مشروطیت هم سرفصل است و هم راهنمایمان برای درک درست‌تر رویدادهای دیگر. قرار انقلاب مشروطیت، نشاندن تجدد بود در پیوندی تنگاتنگ با فرایند نوسازی جامعه. برای حفظ حقوق فرد و روا داشتن روح انتقادی، باید از دامنه اقتدار نهاد‌های اصلی نظم کهن کاسته می‌شد و تا جایی که توان بود، قوانین عرفی تابع متغیرهای اجتماعی، جای قوانین شرعی را می‌گرفت. نقش دولت مشروطه نیز پیش از هر چیز نگهبانی از حقوق و کرامت انسان ایرانی بود در برابر نهادهایی که برای قرن‌ها محدودیتی بر دامنهٔ قدرت خویش نمی‌شناختند.
کلیمیان ایران در طول هزاره ها در نقشهای گوناگون ظاهر گردیدند و آثار بسیاری پدید آوردند. از جمله آثار پدید آمده به وسیله کلیمیان ایران مجموعه وزین تلمود بابلی می باشد که در طول سده های 5 تا 8 میلادی در میانرودان (به ویژه بابل) پدید آمد. (Fonrobert, 2007: 19 ) پدید آورندگان این اثر بزرگ که همچون دایرة المعارفی از آیین، فرهنگ و آداب و رسوم کلیمیان (و دیگر ایرانیان ساکن بابل) می باشد، همانا مردان روحانی وعالمان دارای نامی بودند که در درازای سده ها به گردآوری و تفسیر و حاشیه نویسی در حوزه دین و فرهنگ خویش پرداختند و تلمود بابلی را برای آیندگان به یادگار گذاردند.
سیدمحمود علایی طالقانی در 15 اسفند سال 1289در دهکده گلیرد طالقان بدنیا آمد. وی در سن هفت سالگی سواد خواندن و نوشتن آموخت. در همان سن پدرش (ابوالحسن) تصمیم گرفت به تهران مهاجرت کند و به خانه‌ای کوچک در محله‌قنات‌آباد تهران رفت. وقتی به سن ده سالگی رسید، بنا به درخواست پدر برای تکمیل علوم دینی به قم رفت. وی از دوستان صمیمی و نزدیک مدرس به حساب می‌آمد. تلاش عمده ایشان برگزاری نشست‌های مذهبی و جلسات مباحثه و فعالیت‌های اجتماعی در چارچوب مذهب بود که با حضور مدرس و برخی فعالان سیاسی دیگر صبغه سیاسی پررنگ‌تری می‌یافت.
هرچند فارابی تعالیم فلسفی خود را به طور مفصل و کامل در رساله «هارمونی» ارائه نکرده است، هدف اصلی فارابی در این رساله جمع و تالیف نبوده است بلکه باید به او به عنوان فیلسوفی با آموزه های سیاسی نگریست.
طی دو قرن گذشته در زمینه شاهنامه‌پژوهی و تصحیح متن آن، پنج نقطه درخشان دیده می‌شود: یکم، در 1829م تِرنِر ماکان نخستین بار چاپ کامل شاهنامه را در چهار جلد در کلکته منتشر کرد؛ دوم: ژول موهل پس از سال‌ها پژوهش در نسخه‌های شاهنامه متن اصلی و ترجمه فرانسوی آن را در فاصله سال‌های 1838-1878م انتشار داد؛ سوم، در1920م چاپ دوم کتاب حماسه ملی ایران، نوشته تئودور نولدکه، ایران‌شناس برجسته آلمانی به چاپ رسید
اشاره: یکی از نیازهای عمیق انسان، نیاز به دین‌ورزی است؛ مقوله‌ای که از جنبه‌های گوناگون بدان پرداخته‌اند و یکی از این چشم‌اندازها، روانشناسی دین است؛ دانشی که در تعریفی بسار فشرده، کار اصلی‌اش، بررسی و توضیح جامعه‌شناسانه ـ روان‌شناسانه از پدیده‌های دینی است. نوشتار حاضر بخشی نسبتاً تلخیص‌شده از کتاب «روانشناسی دین: بر اساس رویکرد تجربی» است که برنارد اسپیلکا، رالف دبلیو هود، بروس هونسبرگر، ریچارد گرساچ نوشته‌اند و ما به اختصار تنها نام مؤلف نخست را آوردیم. ترجمه این کتاب به همت انتشارات رشد صورت گرفته و برخی موارد افزوده بر ترجمه، درون کروشه آمده است.
آدمی در رهگذر هزاران سال زندگی خود، در درازنای روزگارانی که بر او گذشته، آن دم که به خرد و خردمندی می‌رسد، پرسش‌های گوناگون و فراوان در برابر او گسترده می‌شود، با این پرسش‌ها پی به وجود آفرینندة خویش برده، مرگ را سرنوشت محتوم خویش پنداشته و سرانجام این سؤال در برابر او قرار می‌گیرد که به راستی در طول زندگی و حیات خود مجبور بوده است یا مختار؟
از بحثهای پیشین روشن می‌شود که قرآن به علم تاریخ (و با اتساع، به جغرافی) علاقه‌مند است و مصرّانه از انسان می‌خواهد که: «در زمین بگردید و بنگرید فرجام کسانی که پیشتر بودند… چگونه بوده است» و به چشم خود آنچه برای تمدنهای پیشین رخ داده، ببینید و بدانید چرا شکوفا شدند و چرا سقوط کردند. تاریخ انسان این تحول تکاملی جوامع و تمدنها را از مرحله آغاز تا زمان تباهی، بر مبنای بعض ضوابط یا الگوها در بر دارد، که اساساً اخلاقی است. این هنجارها، «سنت الهی» (رویّه‌های غیرقابل تغییر) خوانده می‌شود: «درباره کسانی که پیشتر بوده‌اند، [همین] سنت خدا [جاری بوده] است، و در سنت خدا هرگز تغییری نخواهی یافت.»
جلال به گفته همسرش همچون نوشته هایش است. جملات تلگرافی، بریده بریده، صریح، خشمگین و همراه با گوشه كنایه ذاتی شخصیت خود اوست. آل‌احمد آدم را یاد شخصیت نویسنده داستان خانه روشنان گلشیری می‌اندازد. نویسنده‌ای كه آنقدر می‌نویسد كه بدل به نوشته هایش می‌شود. در زندگی شخصی هم ماجراجو و عاصی، متهور و دردمند بود و همین ویژگی رفتاری شاید در نسل پس از كودتا به محبوبیتش در میان نسل جوان افزود. سرسخت بود.
به مناسبت درگذشت زنده‌یاد جلال آل‌احمد در ١٨ شهریور ١٣٤٨ ماكسیم گوركی در شرح حال آنتوان چخوف و چگونگی رابطه‌اش با معاصران چنین نوشته است: «از كنار انبوه مردم درمانده، كسل‌كننده و نومید، انسانی بزرگ و تیزبین و آگاه عبور كرد. نگاهی به مردم افسرده و درمانده كشورش انداخت و لبخند تلخی بر چهره‌اش نقش بست.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید