مقاله

دکتر محسن رنانی در تاریخ ۱۴ مرداد سخنرانی‌ای داشتند با عنوان «از فلسفۀ توسعه تا توسعۀ فلسفه» که همچون سایر تأملات ایشان نکات قابل تأمل و قابل استفاده‌ای داشت. به نظرم صرف‌نظر از توضیحات ایشان در توصیف و چیستی توسعه، چکیده و اصل سخن وی این بود که مسیر توسعه در غرب این‌گونه بوده است که نقطۀ عزیمت و جرقۀ حرکت از جانب فیلسوفان بوده است و سپس این تحول به عالمان و عالَم علم انتقال یافته و از ایشان به فناوری؛ و هم‌زمان نیز روشنفکران تغییر و تحول در فرهنگ را کلید زدند؛ لذا آغازگر توسعه باید فلاسفه باشند نه سیاسیون

شیعیان خوجه اثنی عشری مهمترین فرقه شیعی در تانزانیا هستند. خوجه ها به دلیل ساختار تشکیلاتی منظم از طریق « فدراسیون جهانی خوجه ها » . و مراکز تبلیغی منسجم، مدارس، بیمارستان و هتل مخصوص خود دارند دفترهایی در افریقا و انگلستان به امور سیاسی این شیعیان رسیدگی میکند. شیعیان خوجه به عنوان اقلیتی نیرومند اشاعه فرهنگ تشیع و مذهب اهل بیت را سرلوحه برنامه های خود قرار داده اند.

شهادت امام حسین(ع) نقطه عطفی در حیات تاریخی شیعیان است. تشیع بواسطه تمرکز نمادین حول واقعه عاشورا، نقطه کانونی و مرکز ثقل صورتبندی تاریخی- فرهنگی خود را پیدا کرد. به‌همین دلیل، شهادت امام حسین(ع) علاوه بر وجه عقیدتی آن در باب شهادت معصومین، به وجه خاص‌تری در تشیع دست یافت و به نماد کانونی این مذهب در بستر تاریخی بدل شد.

مطالعه تاریخ عاشورا نشان می‌دهد که خاندان پیامبر(ع) پس از این حادثه سعی کردند برای حفظ خون سید الشهداء(ع) و فراموش نشدن آن از رسانه‌ها‌ و تریبون‌های مختلفی که برای آنان ممکن می‌گردد، استفاده کنند. به یقین امکان بهره‌گیری از رسانه‌های تبلیغاتی دردست قدرت برای اهل بیت وجود نداشت. رسانه ی نمازهای جمعه و منابر رسمی هم دردست قدرت بود و هرگز اجازه نمی‌دادند که در رثای عاشورا چیزی گفته شود.‏

هر ممکن‎الوجود، چه ازلی باشد (همچون حقیقت حَقّة محمدی) و چه همچون من و تو حادث باشد نظر الی ذاته موجود نباشد و چون به مقام وجود درآمد و شیئیت او حاصل شد و حقیقت خارجی یافت، ثبوت و وجود آن با قطع نظر از واجب متصور نیست. اگر «ممکن» نیازمند به غیر خود که «واجب» است نبود، که ممکن نبود، بلکه واجب بود و بی‌نیازی یعنی انقلاب در ذات که محال بودن آن بدیهی است.

در اینجا دو مسئله مهم وجود دارد که خبر از پیچیدگی و در عین حال ، تفاوت طلاب شهر تهران با طلاب صاحب نفوذِ شهر اصفهان می دهد. طلاب مشروعه خواه تهرانی فی المثل کسی همچون شیخ فضل الله نوری ، قبل از حرکت ارتجاعیِ پیوستنش به نیروهای مخالف مشروطه ، در ابتدا روحانی مبارزی بود که هم معترض نفوذ بیگانگان در ایران بود و هم مشروطه خواهی بود که تنها تفاوتش با سید محمد طباطبایی در این بود که مشروطیت را تحت نفوذ دین می خواست

از منطقه فراهان بزرگان زيادى برخاسته‌اند و اين سخن گزافى نيست. گذشته اميركبير و قائم‌مقام و بزرگان صدساله اخير اين ديار كه شهره عام و خاص در سياست و دولت هستند، كسانى چون پرفسور حسابى كه از اهالى آشتيان بود (يكى از شهرهاى بزرگ و پرآوازه استان مركزى كه فراهانى آن را هم جزو خطه خودمى داند) از سرآمدان علم و ادب روزگار امروزند و اين ديار بزرگان ديگرى را هم در خود پرورانده است كه دكتر فتح‌الله مجتبايى يكى از آن‌هاست.

برخی وسایل و ساخته ها در زندگی مردمان ادوار کهن رواج داشته که امروزه کاربرد آنها منسوخ شده یا نمونه های تغییریافتۀ آنها موجود است. آنچه در برخی از متون دربارۀ این وسایل دیده می شود، گاهی صرفاً نامی از آنهاست و در بهترین شکل، توصیف مختصر و نارسایی از آن وسایل در متون دیده می شود.

تهران در دوران قاجار تکایای بسیاری داشت که در دهه عاشورا و سایر روزهای عزاداری مورد استفاده عزاداران حسینی قرار می‌گرفت. مهم‌ترین تکیه تهران که اینک اثری از آن باقی نمانده، تکیه دولت تهران بود. تکیه دولت در دوره محمد شاه قاجار و به امر حاجی میرزا آقاسی ساخته شد و پس از آن به دستور ناصرالدین شاه، تکیه دیگری به‌همین نام در ضلع شرقی کاخ گلستان بنا شد.

عاشورا سال ۶۱ هجری اتفاق افتاده ورحلت رسول الله ۱۱ هجری است. بنابراین حدود پنجاه سال از رحلت رهبر عالم بشریت رسول اکرم(صلی‌الله علیه و آله) گذشته بود و هنوز فریاد آن بزرگ رهبر الهى، در گوش‎ها طنین‎انداز بود که: «الحسن و الحسین اماما امتى بعد ابیهما و سیدا شباب اهل الجنه و امهما سیدة نساء العالمین و ابوهما سیدالوصیین.»۲ و هنوز کسانى مانند «جابربن عبدالله انصارى، «ابوسعید خدرى»، حیات دارندکه روایات و احادیث زیادی از پیامبر در فضائل حضرت مولا نقل کرده‌ند.» سهل بن سعد ساعدى، «زیدبن ارقم(م.۶۸)» و «انس بن مالک(۹۳ق.)» زنده‌اند و حدیث «الحسن و الحسین سیدا شباب اهل الجنه» را درباره آن دو امام از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) شنیده بودند.۳