گفتگو

پاییز 89 بودومادست به کارتدارک مطالب ویژه‌نامه‌ا‌ی برای هوشنگ گلشیری؛که درحین کاربه صرافت گشودن زاویه‌ای افتادم ناظربر «نسبت روانکاوی وشخصیت‌های آثار گلشیری».زاویه‌ای که پس ازبررسی مواردی چند،سرآخردرگفت‌وگوبادکترحورایاوری گشوده شد.کسی که درفهرست تالیفاتش هم«گفتارهايی درنقدادبی»دیده می‌شود،هم«روانكاوی و ادبيات»و هم دیگر سوابق‌اش نشان می‌دادکه برای گفت‌وگودرباره موضوع موردنظرم گزینه‌ نامناسبی نیست.به هرحال گفت‌وگوی من با«پژوهشگر ارشدمركز مطالعات ايران دردانشگاه كلمبيا»گویا تقدیرش این بودکه حالا درقانون منتشرشود؛همزمان با 52 اسفندوبه بهانه‌ 74 سالگی گلشیری.

راضيه پورعباسي: با روی کار آمدن دولت يازدهم تصميم بر آن شد كه فعالیت‌ خانه احزاب از سر گرفته شود و با يك خانه‌تكاني احزابي كه چند سالي از عرصه سياسي دور بودند به خانه خود بازگردند. در اين راستا و در باب اهميت تحزب و فعاليت‌هاي حزبي به گفت‌وگو با احمد پورنجاتي، فعال سیاسی پرداختيم که در ادامه می‌خوانید.

جشنواره شعر فجر در هشتمین دوره خود به ایستگاه دولت «اعتدال» رسیده؛ دولتی که وعده گشایش در فضای فرهنگی را داده. از این‌رو قبای دبیری جشنواره به قامت شاعری دوخته شد که از منتقدان جدی دوره‌های بی‌رمق گذشته بود، او از همان شروع کار از آینده‌ای امیدبخش برای شنیدن همه صداهای قابل‌اعتنا در عرصه شعر فارسی سخن گفت، اما از ابتدای شروع کار با حاشیه‌های زیادی دسته‌وپنجه نرم کرد؛ حاشیه‌هایی که مطلع آن استعفای برخی از اعضای اتاق فکر و ترجیع‌بند آن خبر دعوت از یک شاعر ایرانی در خارج از کشور بود.

مشارکت حداکثری مردم درآوردگاه خردادماه 92 بهار دیگری را در تاریخ انقلاب اسلامی به ارمغان آورد و طراوت و شادابی دیگری را به یادگار گذاشت، بویژه حضور پرشور دانشگاهیان، استادان و دانشجویان که خواستار تغییر بودند. با آغاز به کار دولت تدبیر و امید دکتر روحانی، به مناسبت‌های مختلف در دانشگاه حضور پیدا کردند و بر نقش و حضور فعال دانشگاهیان در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تأکید کردند.

آشنايي ما ايرانيان با انديشه ليبرال عمدتا از خلال انگ‌ها و نزاع‌هاي سياسي و كمتر به واسطه مواجهه عالمانه با متفكران اين نحله و سر و كله زدن با ايده‌ها و مفاهيمي بوده كه ايشان پرورانده‌اند. جان رالز (2002-1921) فيلسوف سياسي فقيد معاصر امريكايي در ميان انديشمندان ليبرال جايگاه خاصي دارد، يعني با وجود آنكه به ظاهر در ميان اهالي انديشه چندان ناشناخته نيست اما روايت منحصر به فردش از ليبراليسم كمتر از مرزهاي آكادميا فراتر رفته، چنان كه در ايران عموما ليبراليسم را همچنان با نام‌هايي چون لاك و هيوم و استوارت ميل مي‌شناسند و در ميان معاصران عمدتا به روايت متفكراني چون فردريش هايك از ليبراليسم بسنده كرده‌اند.

ترجمه علی پیرحیاتی: این روزها اصطلاحاتی مثل «علم اسلامی» و «اقتصاد اسلامی» را بیش از پیش می‌شنویم و طی دهه‌های اخیر، تلاش‌های بسیاری برای «اسلامی‌سازی دانش» و تدوین الگوهای اسلامی در مواجهه با علم جدید صورت گرفته ‌است. این اصطلاحات چه معنایی دارند و رابطه آنها با تحولات کنونی در جوامع اسلامی چیست؟ پروفسور سیدفرید العطاس، جامعه‌شناس مالزیایی و دانشیار گروه جامعه‌شناسی دانشگاه ملی سنگاپور، در گفت‌وگوی حاضر به این پرسش‌ها پاسخ داده‌است.

»از نگاه جنون» گزیده‌ای است از داستان‌های آلمانی از قرن هجدهم به این سو، که بر اساس نگاه به جهان جنون در گستره ادبیات آلمانی، توسط محمود حدادی انتخاب و ترجمه شده‌اند. این مجموعه 23 داستان از 14 نویسنده آلمانی را دربرگرفته و در بین این نویسندگان هم چهره‌های مشهور و هم چهره‌های کمتر شناخته شده دیده می‌شوند.

جامعه انقلابی ایران در آذر ماه سال ۱۳۶۱ شاهد یکی دیگر از اقدامهای حماسی ـ انسانی بنیانگذار جمهوری اسلامی بود. آنگاه که گزارش‌هایی از برخوردهای برخی از انقلابیون به نام اسلام و انقلاب انجام میگرفت، حضرت امام خمینی(ره) در ۲۴ آذر پیامی خطاب به ملت بزرگ و انقلابی ایران صادر کردند که بار دیگر چهرة انسانی از اسلام به جهانیان نشان داده شود.

در طول مدتي كه به فهرستنگاريِ نسخه‌هاي خطي كالج وادام (Wadham) در دانشگاه آكسفورد، مشغول بودم؛ سئوالات بسياري در بابِ روش هاي فهرستنگاري ايراني در ذهنم شكل گرفته بود. پس از پايان كار و بازگشت از آكسفورد، همواره به دنبال آن بودم، تا استاد افشار را در فرصتي مناسب و البته با فراغت بال يابم و پرسش ها و دغدغه هاي فكري خود را با حضرتش مطرح سازم. چند ماهي بعد، نوروز 1388 پيش آمد. زيارت نوروزي را بهانه كردم و با وسايل فيلم برداري به محضرش شتافتم. حال و هواي نوروزي مدد كرده بود .

از آغاز انقلاب مشروطه تا پایان عصر قاجار حدود 15 سال طول کشید. این دوره از لحاظ سیاسی و اقتصادی از سخت‌ترین دوره‌های تاریخ ایران است، دوره‌ای که با جنگ جهانی اول و پیامدهای آن همزمان بود، هیچ مجالی برای رشد آن قشر اجتماعی که در جنبش و انقلاب مشروطه فعال بودند پیش نیامد. از این رو، آن دوره شاهد انتشار نشریه‌هایی نبود که بتواند نیازهای قشر آرمان‌گرای جامعه را پاسخ دهد.