اخبار

نشان شوالیه (لژیون دونور) به دکتر ژاله آموزگار از سوی سفیر فرانسه در تهران اهدا شد. داریوش شایگان گفت: ژاله آموزگار تمام زندگی خود را وقف این امر خطیر کرد و تمام دانش، سماجت خستگی‌ناپذیر و عزم راسخش را مصروف زنده نگاه داشتن مشعل ایران باستان کرد.

ژاله آموزگار، استاد گروه زبان‌های باستانی در «شب کارلو چرتی» گفت: چرتی جزو استثناهاست، وی به همراه همسرش با عشقی که به ایران دارد در بسیاری از موارد از ما ایرانی‌تر است.

تالیف تاریخ اساطیری ایران برعهده من بوده که حدود ٩٠ صفحه از تاریخ جامع ایران را دربرگرفته است. این بخش به همه موضوعات اساطیری ایران، اهورامزدا، خدایان، حماسه‌ها و شاهنامه‌ها می‌پردازد.

من همانند همه مردم به زادگاهم دلبسته‌ام و خوشحالم که در دوران مأموریت فرهنگی پدرم در شهر دوست داشتنی خوی به دنیا آمده‌ام و سال‌های پر از نشاط و شادمانی کودکی و نوجوانی‌ام را به این شهر خوش آب و هوا و همشهریان مهربانم مدیونم. بعدها که از خودِ این شهر به دور افتادم سعی کردم به این دلبستگی‌ام در مسیر باورهای اسطوره‌ای معنایی دیگر ببخشم. به یاد آوردم که شهرها هم می‌توانند «فره» داشته باشند. این نیروی جادویی و آسمانی که نه تنها در وجود هر انسان و هر موجود خوب و زیبا و سودمندی به ودیعه گذاشته شده بلکه شهرها و دِه‌ها و خانه‌ها و درخت‌ها هم می‌توانند فره مخصوص به خود را داشته باشند.

دکتر آموزگار زنى است فرزانه و دانشور؛ انسانى متواضع و فروتن؛ سخن سنج و سخندان؛ مهربان وصمیمى. در انتقال آموخته هاى خود به جوانان شوریده دل، مشتاق و سخى است... عشق به تاریخ کهن سرزمین ایران را در گفتار و نوشته هایش به آسانى مى توان یافت.استاد پرتلاشى که پس از عمری تحقیق و تدریس همچنان پرتلاش و پرتکاپوست و با این حال اصلاً دلش نمى خواهد از کنج تحقیق و پژوهش بیرون بیاید و کسى چیزى درباره او بنویسد...

آیین سالروز درگذشت علامه علی اکبر دهخدا و هشتادمین سال تأسیس دانشگاه تهران برگزار شد ژاله آموزگار با انتقاد از رویکرد علمی نسل امروز در مقایسه با کارنامه دهخدا گفت: با نگاهی به حال و روز تولید آثار علمی و ادبی نسل امروز پرسش‌هایی به ذهنم متبلور می‌شود که آیا دهخدا و یارانش برای ارتقاء، چنین عاشقانه قلم زدند؟ فروزانفر شاهکار خود را برای کسب رتبه استادی نوشت؟ ملک‌الشعرای بهار کتاب «سبک‌شناسی» را برای مطرح‌شدن در هیئت ممیزه به سرانجام رساند؟

مـن از سـال 1347 که بــه ایران برگشـته و در «بنیــاد فرهنگ ایران» - که مرحوم پرویـز ناتـل خانلری اداره آنجا برعهده داشت و دریچه‌ای را به روی همه ما گشود- مشغول شدم، با شادروان «کیکاووس جهانداری» آشنا شدم. ایشان، کتابدار بسیار ماهری بود و بین همه دوستان، به عنوان کسی که «کتاب» را چون جواهری می‌دانست و بزرگ می‌داشت، شناخته می‌شد. ایشان از نسل بزرگانی چون احمد تفضلی، ایرج افشار و عباس زریاب خویی که همه با کتاب دمخور بودند، بود و در اصطلاح از «قومی که جمله بر آن بودند»، بود. دیگر آنکه ایشان، در جایگاه یک مترجم بسیار نادر زبان ادبیات آلمانی مطرح بود که جز مطالب ادبی، کتاب‌های تاریخیِ مورخان و ایران شناسان آلمانی زبان را هم به فارسی برگردانده بود.

ژاله آموزگار در نشست ادبیات ایران باستان که به بررسی آثار مانی اختصاص داشت گفت: درباره مانی منابع زیادی به همه زبا‌ن‌ها وجود دارد، زیرا آنها به نوشتن اعتقاد داشتند و این شاید به دلیل بابلی بودن و اختراع خط از این منطقه بوده است. مانی خود به زبان آرامی نگارش می‌کرد اما پیروان او آثارش را به زبان‌های مختلف می‌نوشتند.

دوره ما برای کسی که درس‌ می‌خواند، راه باز بود/ کتاب «باورهای ایران در دوره باستان» مجموعه درس‌هایی است که در دوره دکتری می‌دادم و امیدوارم تا چند ماه آینده منتشر شود. دیدار و گفتگوی سوم از سلسله دیدار پنجشنبه‎ها صبح با اساتید در کتابفروشی آینده، روز یازدهم دی ماه 1393 برگزار شد. دو دیدار قبلی با توفیق سبحانی و سیدعبدالله انوار بود. و در جلسه پنجشنبه 11 دی ماه، داریوش شایگان، جمشید ارجمند، ایرج پارسی نژاد، سیروس علی‎نژاد، میلاد عظیمی و دانشجویان رشته تاریخ و ادبیات دانشگاه تهران حضور داشتند.

هر سرزمینی، قومی و فرهنگی تاریخ خود را دارد. این تاریخ به جز اینکه به طور سنتی به دوران پیش تاریخی و تاریخی تقسیم می شود، تقسیمات دیگری نیز دارد: تاریخ واقعی، تاریخ روایی و تاریخ اساطیری تاریخ واقعی بر مبنای داده ها و اطلاعات ثبت شده و مستند تاریخی است.تاریخ روایی در کنار تاریخ واقعی شامل روایت های مربوط به رخدادهای تاریخی است که خود مبحثی شیرین و بحث کردنی است.تاریخ اساطیری، تاریخی است که بر پایۀ باورهای مردمان شکل می گیرد و در آن اسطوره ها نقش عمده دارند.