اخبار

«وحدت حوزه و دانشگاه» برای برآوردن اهدافی همچون توسعه و پیشرفت جامعه، امر بدیهی است و ضرورت آن نیازی به استدلال ندارد. جامعه اسلامی همچون ما، در کنار پرداخت به مسائل اعتقادی، نیازهای روانشناختی، جامعه‌شناختی، اقتصادی، حقوقی و... نیز دارد. مسلماً تنها با یک «نهاد فرهنگی عقیدتی» به نام حوزه علمیه یا با یک «نهاد آموزشی» به نام دانشگاه نمی‌توانیم تمامی این نیازها را تأمین کنیم. این دو نهاد باید با هم مشارکت کنند تا بتوانند نیازهای جامعه اسلامی را تأمین کنند

بحث وحدت حوزه و دانشگاه را اغلب ذیل عنوان «نسبت علم و دین» تعریف می‌کنند، این در حالی است که منازعه بین علم و دین موضوعی است که تنها در غرب موضوعیت داشته و برخی از ما به تقلید از غرب علم و دین را در ایران مطرح کرده‌ایم. اسلام با علم نه تنها منافاتی ندارد بلکه تأکیدش بر علم است و «هرگز آنان‌که دانایند با آنان‌که نادانند یکسان نیستند.» اما در غرب مسیحیت با دانش و اندیشه مخالف بود. لذا، در جامعه ما، نه فیزیک جدید، نه شیمی جدید و نه کیهان‌شناسی جدید با مشکل مواجه نشد. کار دانش یک چیز است و کار دین چیز دیگری است و هر دو در کنار هم به شکلی یکسان در بهتر زندگی کردن به انسان امروز کمک می‌کنند