در جهانبینی ایرانی فرزان روشنی1 است که بیشتر پدیدهها در هنرهای دیداری به آن پایان میگیرد. چرا که خداوند، روشنی بیپایان است. در آیین مهر و مزدیسنا و در باورهای مانی است که روشنی2 از ارزش و فرخندگی والایی برخوردار میشود. پس از آنها در اسلام است که خداوند نور آسمانها و زمین خوانده میشود و ارجگذاری این پدیده خجسته، دیگر بار آشکار میگردد. در روزگار اسلامی، فرزانگان و «عرفا» و «اهل تصوف» که همگی به گونهای وابسته به جهان «شیعی» هستند، نگاهدارنده گنجینه پیشینیان محسوب میشوند و نیز این باورها را با اندیشه یکتاپرستانه اسلام در میآمیزند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید