اخبار

اغلب، درد‌های گاه و بیگاه دندان را جدی نمی‌گیریم. اما وقتی خرابی جدی‌تر می‌شود و کار به کشیدن دندان می‌رسد، حسرت روزهایی که می‌توانستیم با یک راه‌حل ساده دندان قیمتی‌مان را نجات دهیم، رهایمان نمی‌کند. این سیاست در بخش‌های دیگر زندگی ایرانی نیز نمود خودش را دارد. در اولویت‌بندی حوزه‌ها اغلب فرهنگ از مرکز توجه خارج می‌شود و طبیعت تنها به عنوان ابزاری برای پیشرفت سایر بخش‌ها به خصوص اقتصاد مورد توجه قرار می‌گیرد. بهره‌برداری و بی‌توجهی تا جایی ادامه می‌یابد که فرهنگ و طبیعت هر دو به عدم و نابودی نزدیک شوند. اما در این بین چه باقی می‌ماند؟ آیا گذر از بحران توانسته جای خالی این دو را پر کند؟

به‌نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سید احمد محیط طباطبایی رئیس ایکوم ایران این مطلب را در نشست «میراث طبیعی و میراث‌فرهنگی» که به همت گروه میراث طبیعی پژوهشگاه برگزار شد مطرح کرد. او با اشاره به تفاوت میان میراث طبیعی و منابع طبیعی ، میراث طبیعی را بخشی از طبیعیت دانست که در تعامل با انسان است و گفت: «زمانیکه این رابطه شکل گرفت آن بستر را میراث طبیعی می نامیم و طبیعت فارغ از انسان جز این شمرده نمی شود.»