مفهوم مشروطیت با تجدد گره خورده است و شناخت مشروطیت موکول به اهداف و آرمان‌های تجددخواهانه است. از سویی دیگر تداوم نگرش متجددانه بعد از نهضت مشروطیت و گسترده بودن موضوع، موجب تلقی‌های متفاوت درباره تجدد در هر دوره از تاریخ ایران در سال‌های پس از مشروطیت (پهلوی اول و دهه‌های 1320 تا 1350) شده است و به این اعتبار شناخت درخور از مدرنیته برای آگاهی از اهداف اصیل مشروطیت ضروری است.
در حالی که دولت یازدهم دوباره سعی در احیای نظام تکنوکراسی و بازگرداندن تکنوکرات‌ها به حضور در رده‌های بالای تصمیم‌گیر کشور داشته، بازخوانی ظهور، صعود و افول تکنوکراسی در ایران خالی از لطف نیست. موسی غنی‌نژاد خودکامگی سیاستمدار پیش از انقلاب، نگاه ایدئولوژیک بعد از انقلاب و راه‌انداختن مباحثی چون تعهد یا تخصص را از ضربات اصلی واردشده بر پیکره تکنوکراسی ایرانی می‌داند که طی آن تکنوکرات‌های باتجربه خانه‌نشین شدند تا جوانان انقلابی با صرف هزینه‌ای زیاد تکنوکرات‌های متعهد شوند. به گفته غنی‌نژاد توالی این اتفاق در دوره‌ها و دولت‌های مختلف اثر اولیه آن را تشدید کرده است. او در نهایت نگرانی خود را خلا بزرگ ایجادشده بین تکنوکرات‌های کنونی و نسل آینده می‌داند که می‌تواند در سال‌های پیش‌رو برای کشور زیان‌آور باشد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید