اخبار

آخر هم معلوم نشد که تار را از دوستش گرفته یا خودش خریده بود. ‍هرچه بود که او شب‌های زیادی برای خودش دور از چشم پدر تار می‌زد و شعرهای حافظ و مولانا را هم زیر لب زمزمه می‌کرد.

عصر سه شنبه، پنجم بهمن ماه سال یکهزار و سیصد و نود و پنج، دویست و هفتاد و نهمین شب از مجموعه شب های مجلۀ بخارا با همراهی بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار و نشر زمستان به شب «مهدی اخوان ثالث» اختصاص یافت.

به مناسبت انتشار دیوان اشعار مهدی اخوان ثالث در دو مجلد نفیس از سوی نشر زمستان مجله بخارا شبی را برای رونمایی و بزرگداشت یاد و خاطره زنده یاد مهدی اخوان ثالث در کانون زبان فارسی برگزار می کند.

عنوان این مقاله، «زبان و کاربردهای باستانگرایانه در اشعار مهدی اخوان ثالث» متخلص به م. امید است. مقاله با مقدمه ای درباره زبان «امید» و تعریفی از باستانگرایی صرفی و نحوی (Archaism) آغاز می شود و با ارایه شواهدی در سه حوزه باستانگرایی های صرفی و نحوی، و کاربرد واژه های کهن، و کلمات و تعبیرات جدید یا کم کاربرد به همراه برخی نقد و نظرها به اتمام می رسد

نویسنده در این کتاب داوری‌های اخوان ثالث در باب سبک هندی و به ویژه صائب تبریزی را طرح و بررسی کرده است.

اول اینکه به نظر من هرگز و با هیچ نقدی نمی‌توان علت زیباییِ آثار ادبی را به‌طور کامل توضیح داد. تنها کاری که در این زمینه از عهده منتقدان برمی‌آید این است که دربارۀ زیباییِ آثاری سخن بگویند که زیبایی‌شان قبلاً مسجّل شده باشد! پس ابتدا باید معلوم بشود شعری زیباست (یعنی به‌واقع شعر است)، تا بعد منتقدان بتوانند در‌بارۀ زیبایی آن (یا «شعریّت» آن) داد سخن بدهند و آن را به طریقی توجیه کنند. قاعده کلی در علوم ادبی نیز این‌گونه است که ابتدا شاعرها شعرشان را می‌گویند و بعد دانشمندانِ علوم ادبی، مباحث خود را از رویِ شعرهایِ آنها استخراج می‌کنند و عرضه می‌دارند.

به مناسبت سالگرد تولد مهدی اخوان ثالث، شاعر برجسته معاصر، مراسم بزرگداشتی با نام «شب امید» در تاریخ 14 اسفند در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برپا می‌شود.

کانون سخنوران پارسی‌زبان در نظر دارد در تاریخ 14 اسفندماه از ساعت 15 تا 21 مراسم بزرگداشت مهدی اخوان ثالث شاعر مطرح ایرانی را در سالن مرکز همایش‌های خانه معلم برپا کند.

مهدی اخوان ثالث در سال 1367 نوشته‌ای در پایین عکس مشترکش با دکتر محمدرضا شفیعی‌کدکنی نوشته و او را «همشهری عطار» خطاب کرده و از دلتنگی‌اش گفته است.

امروز سالروز درگذشت یکی از شاعران بزرگ و معاصر کشورمان است که اشعار به جای مانده از وی تخلص «م. امید» را بر خود دارند. البته بیش از اینکه مردم او را با تخلصش بشناسند؛ با نام «مهدی اخوان ثالث»، عنوان حقیقی‌اش می‌شناسند. شاعری که به قول اغلب اهالی شعر و ادب توانست راه «نیما یوشیج» را ادامه دهد. بسیاری از کارشناسان و منتقدان ادبی بر این باورند که گرچه شعرهای «اخوان ثالث» قابل تقدیر و بزرگ هستند، اما عمده‌ترین خدمتی که او در عرصه ادبیات انجام داد، تلاشی است که در جهت عبور از قالب سنتی شعر به سوی قالب‌های نو و نیمایی انجام داد. او را نقطه اتصال شعر سنتی و نو می‌دانند. اخوان آمد تا در این گذر به شعر فارسی کمک کند که بحق نیز موفق شد.