اخبار

سرزمین الموت با ویژگی اقلیمی مناسب و موقعیت خاص جغرافیایی از هزاره دوم پیش از میلاد و سراسر دوران تاریخی، زیستگاه انسان بوده است. محوطه‌های گورستانی بی‌شماری از این دوران درسراسر این دره شناسایی شده است. این سرزمین در ادوار تاریخی از مناطق مهم به شمار می آمده. گفته می‌شود بنای اولیه بسیاری از دژهای منطقه در این دوران ساخته شده است.

به رغم ۱۴ فصل کاوش در دژ الموت، باستان شناس ها همچنان به دنبال یافتن مقبره حسن صباح، بنیانگذار فرقه اسماعیلیه در ایران هستند. به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، افسانه های قلعه الموت فراوان است افسانه هایی که مردم محلی آنها را سینه به سینه نقل کرده اند و کتاب خداوند الموت پل آمیر ترجمه ذبیح الله منصوری نیز به آنها دامن زده است

نهصد و نود و پنج سال پیش، یاران «حسن صباح» با ساخت سیستم سدسازی و آبرسانی در ارتفاع بیش از ۲۰۰ متری در دل کوه‌های الموت و روی کمر شتر خوابیده‌ی منطقه، تاریخ را در این منطقه ثبت کردند.

دژ حسن صباح یکی از مهمترین آثار باستانی و جاذبه‌های گردشگری استان قزوین است که اکنون باستان شناسان روی یافته‌های باقی مانده از آن مطالعه می‌کنند.

حسن صباح، نخستین داعی الموت جزو معدود حکمرانان ایرانی است که شرح حال خود را در کتابی با نام «سرگذشت سیدنا» گردآوری کرد و به‌عنوان منبعی باارزش در اختیار مورخان بزرگی چون جوینی و فضل‌الله همدانی قرار داد. به مناسبت ششم بهمن سالروز درگذشت وی نگاهی به زندگی آثار او داشته‌ایم.

قلعه الموت در شمال شرقی روستای گازرخان (در استان قزوین) و بر فراز صخره‌ای به ارتفاع ۲۱۶۳ متر از سطح دریا قرار دارد. بلندی صخره از زمینهای پیرامون خود ۲۰۰ متر و گسترة دژ ۲۰هزار مترمربع می‌باشد. اطراف دژ از هر چهارسو پرتگاه است و تنها راه ورود به آن در ضلع شمال شرقی است که کوه هودکان با فاصله‌ای نسبتاً زیاد بر آن مشرف است.

ساخت و سازهای غیرقانونی و بی‌کیفیتی که در حریم قلعه تاریخی الموت طی سال‌های اخیر شکل گرفته‌اند، یکی از موانع جدی در مسیر ثبت جهانی منظر تاریخی‌- طبیعی الموت به شمار می‌آیند و ضرورت دارد با همکاری اهالی این منطقه نسبت به تخریب و برچیدن آنها اقدام شود.