زیباکلام: تاریخ‌نگاری بانو اتحادیه از طاعون مارکسیسم‌زدگی دور ماند/فصیحی: مورخی سنت‌شکن که وارد حوزه‌ای مردانه شد!
نشست علمی تجدد در ایران عصر قاجار؛ روز27 آبان در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران برگزار شد. زیباکلام در این نشست با اشاره به اینکه بحث‌هایی در ایران هست که تمامی ندارد؛ اظهار داشت: این بحث‌ها هر چند وقت یکبار در ایران مطرح می‌شوند. یکی از این بحث‌ها همین نوگرایی است. این بحث‌ها هیچوقت به سرانجام نرسیده است. این موضوع تماماً از یک چهارچوب سیاسی و ایدئولوژیک مطرح می‌شود و به همین دلیل به سرانجام نمی‌رسد.
دولت تاكنون بنا را بر تعامل گذاشته بود و به گفته صادق زیبا كلام همان ابتدای تشكیل كابینه پیمان نانوشته‌یی را با مجلس بست كه یك سر آن واگذاری مهم‌ترین پست دولتش به طیف لاریجانی بود. پاسخ از سوی بهارستان اما متفاوت بود. فرجی‌دانا استیضاح شد، آن هم به دلیل سیاسی. زیباكلام معتقد است دولت باید محكم و جدی‌تر روی مواضع خودش بایستد و البته تاكید دارد كه نباید رویه وزارت علوم با كنار رفتن فرجی‌دانا تغییر كند چرا كه مردم سال 92 به روحانی رای دادند كه شاهد تغییر در رویه‌های سابق باشند. این استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران وقتی صحبت از واكنش روحانی پس از استیضاح می‌شود می‌گوید كه آنچه از سوی رییس‌جمهور برای اجرای قانون اساسی مطرح شد، در كوتاه‌مدت امكان ندارد چرا كه هنوز موانعی در این مسیر وجود دارد. زیباكلام قدرت رییس‌جمهور در كشور را بسیار پایین‌تر از آن چیزی می‌داند كه باید باشد، با این حال برای دستیابی به اختیارات بیشتر برای رییس‌جمهور با توجه به اقتضائات كشور، راهكاری را ارایه می‌دهد كه می‌توانید در گفت‌وگوی مفصل با او بخوانید. گفتنی است این گفت و گو همزمان به بحث استیضاح تهیه شده بود كه به دلیل تراكم مطالب امروز منتشر شد.
یقینا نه رضاشاه، نه دولتمردانش و نه هیچ‌یک از فرماندهان نظامی وی، تصور این را هم نمی‌کردند که متفقین به ایران حمله کرده و کشور را اشغال کنند. از این غیرقابل‌تصور‌تر آنکه انگلستان خواهان کناره‌گیری رضاشاه و تبعید وی از کشور شود. اما همه اینها در سوم شهریور 1320 اتفاق افتاد. زمینه‌های حمله متفقین به ایران از ماه‌ها قبل فراهم شده بود اما در حاکمیت دیکتاتوری و بسته رضاشاه- که فقط آنچه که مطابق میل وی بود اجازه انتشار می‌یافت- نه مردم و نه بدتر از آن امنای حکومت هیچ‌کدام متوجه خطری که به ایران نزدیک می‌شد نبودند. مساله اشغال ایران از زمانی مطرح شد که هیتلر و ژنرال‌هایش سرانجام تصمیم گرفتند به شوروی حمله کنند.
حکایت کودتای 28مرداد همچون سریال‌های تلویزیونی، تکرار و تکراری شده است، هرازچندگاهی مجموعه‌ای جدید از اسناد و مدارک موجود در آمریکا و انگلستان ظاهر می‌شود و پرده از نقش آن دو کشور در طراحی کودتای 28مرداد برمی‌دارد، منتها با وجود این همه شواهد و قراین همچنان عده‌ای ظرف سال‌های اخیر این تردید را به‌وجود آورده‌اند که گویا آمریکا و انگلستان نقش زیادی در کودتای 28مرداد نداشته‌اند و در حقیقت برخی‌ها صحبت از قیام 28مرداد کرده و برخی‌ها دکترمصدق را متهم کرده‌اند که خود می‌خواست کودتا صورت گیرد و مثل قهرمان از صحنه خارج شود و سعی می‌کنند، شواهد و قراین دیگری مطرح کنند. به‌راستی نقش آمریکا و انگلستان در کودتای 28مرداد چقدر بود؟
آخرین و جدیدترین اتهامی که برخی از اصولگرایان تندرو به واسطه آن اصرار بر استیضاح دکتر فرجی‌دانا داشته‌اند، این بوده که سیاست‌های مشارالیه باعث افت علمی در دانشگاه‌ها شده است. مقصود اصولگرایان این است که به واسطه فضای سیاسی آزادی که وزیر علوم دولت یازدهم در دانشگاه‌ها به وجود آورده، دانشجویان درس و بحث و علم را رها کرده و همه هم‌وغم‌شان، فعالیت‌ها و مباحث سیاسی شده است؛ در نتیجه دانشگاه‌های کشور دچار افت علمی شده‌اند. در واقع، این اتهام آنقدر بی‌پایه‌واساس است که انسان نمی‌داند از کجا منشا گرفته است.
استیضاح وزیرعلوم یقینا در تاریخ ثبت خواهد شد. مستقل از اینکه او بتواند رای اعتماد از مجلس بگیرد یا خیر. فرجی‌دانا به‌واسطه دلایلی استیضاح می‌شود که اگر عدل و انصاف در درجه اولویت بود، کمیسیون‌های فرهنگ و آموزش‌عالی مجالس هشتم و نهم باید مورد استیضاح قرار می‌گرفتند. کمیسیون‌های فرهنگ و آموزش‌عالی چشمانشان را بر برخی بی‌قانونی‌های وزارت علوم دولت دهم در فاصله سال‌های88 تا 92 بستند و حالا که وزیر علوم دولت یازدهم می‌خواهد آن بی‌قانونی‌ها را جبران می‌کند، مجلس او را استیضاح می‌کند. باید از استیضاح‌کنندگان فرجی‌دانا پرسید که کدام کار وی غیرقانونی بوده؟ آیا دانشجویانی که بعد از سال 88 از تحصیل محروم شدند، مستحق آن بودند؟ کجای قانون اساسی یا قوانین مصوب مجلس می‌گوید که شرط تحصیل در دانشگاه‌ها موافقت یا مخالفت با دولت است؟ آیا مجلس به‌عنوان امین ملت، به‌عنوان حافظ منافع ملت، نباید به محرومیت از تحصیل دانشجویان و ایجاد فضای بی‌تفاوتی در دانشگاه‌ها در دولت دهم انتقاد می‌کرد؟
تراژدي حمله اسراييل به غزه در حالي وارد چهارمين هفته خود شده است که هيچ نوري در انتهاي تونل، درخصوص آتش‌بس و پايان‌گرفتن درگيري‌ها به چشم نمي‌خورد. تا‌به همين‌جا هم اين دور از درگيري‌ها ميان حماس و اسراييل، وارد رکورد جديدی شده است. درگيري‌هاي قبلي نه‌تنها به هفته سوم نمي‌رسيدند بلکه در همان يکي، دو هفته نخست به نوعي آتش‌بس و ترک مخاصمه می‌انجامید اما در دور جديد، پاياني در افق به چشم نمي‌خورد. سوال اساسي این است که چرا هيچ‌يک از دو طرف، تمايلي براي آتش‌بس ندارند و چرا برخلاف دفعات گذشته، مناقشه وارد چهارمين هفته خود شده و هيچ نشانه‌اي از ترک مخاصمه وجود ندارد؟ در پاسخ باید گفت سه عامل جديد اين بار وارد مناقشه شده‌اند که در دفعات قبلي وجود نداشتند: نخست اينکه هدف اصلي حماس و مقاومت، شکستن محاصره غزه بود. پذيرش آتش‌بس در شرايط فعلي با وجود اين‌همه تلفات و تخريب، عملا به معناي تداوم باقي‌ماندن غزه به عنوان يک «زندان بزرگ» خواهد بود. در سوي مقابل براي اسراييلي‌ها نيز مشکلات زيادي وجود دارد. آنها اگر بدون دسترسي به هدف اصلي‌شان -که خلع‌سلاح مقاومت بوده- آتش‌بس را بپذيرند؛ يقينا منتقدان و مخالفان نتانياهو خواهند گفت پس اين‌همه هزينه جنگ و آسيب‌هاي مالي و جاني که به فلسطيني‌ها وارد شد و اين‌همه ويراني غزه، قرار بود چه دستاوردي داشته باشد؟ دليل دوم تداوم وضع فعلي، این است که با وجود قربانيان بالاي فلسطيني‌ها، مقاومت و حماس همچنان از حمايت مردم غزه برخوردارند. نه کشتار و نه تخريب، هیچ کدام تزلزلي در روحيه مردم غزه به وجود نياورده بلکه برعکس به نظر مي‌رسد باعث سخت‌ترشدن عزم و اراده آنها براي رسيدن به راه‌حلی بلندمدت شده است. مشابه همين وضعيت در طرف مقابل هم وجود دارد. بعد از گذشت سه هفته، بخشي از افکار عمومي در اسراييل از عمليات ارتش در غزه حمايت مي‌کنند. اگر همين امروز اعلان آتش‌بس شود، عملا حماس و مقاومت موفق شده و همچنان مسلح باقي مانده و هر زمان لازم باشد مي‌تواند پاسخ حملات اسراييل را بدهد. البته چپ‌ها و ليبرال‌هاي اسراييلي مخالفت‌هاي زيادي را با عمليات غزه نشان داده‌اند اما جناح راست و برخی از محافظه‌کاران اسراييلي، پشت جنگ در غزه هستند. دليل سوم تداوم مناقشه این است که در درگيري‌هاي قبلي، ميانجي و ميانجيگري نقش مهمي در برقراري آتش‌بس بر عهده داشت.
مرحوم ملك‌الشعرای بهار در برهه زمانی پر تلاطم و بی‌ثباتی می‌زیست یا دست كم بخشی از زندگی وی مصادف با چنین دورانی بود. دوران 15ساله‌یی كه از سال 1285 كه انقلاب مشروطه اتفاق افتاد تا ابتدای سال 1300 كه كودتای معروف سیدضیاءالدین طباطبایی و رضاخان میرپنج شكل گرفت
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید