اخبار

در سومین جلسه از سلسله نشست های دانش نقد سیاسی که به همت پژوهشکده نظریه پردازی سیاسی و روابط بین الملل در محل پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی تشکیل شد، کتاب تذکره شاه طهماسب صفوی مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

در عصر صفوی چنان که می دانیم کتاب آرایی رواجی فراوان و ارزشی بی اندازه داشته و از جمله ارمغان های گرانمندی که شاهان و شاهزادگان و بزرگان برای یکدیگر می فرستاده اند از این گونه کتاب های آراسته به چندین هنر بوده است.

عبدالصمد، از نقاشان فعال دربار صفوی، در جوانی به دعوت حاکم زمان به هند رهسپار شد تا پایه گذار مکتبی از نقاشی باشد که با اصول نقاشی ایرانی آغاز شد. در این پژوهش سعی شده است به معرفی نگاره های نگارگر در فاصله زمانی 1535م./921ه. تا حدود 1600م./986ه. پرداخته شود. در این زمان عبدالصمد در نگارخانه سلطنتی سه پادشاه با سه نوع اعتقاد مشغول به کار است: شاه طهماسبِ شیعه؛ همایون شاهِ سنی مذهب و اکبرشاه با اعتقاد به آیین اکبری. بنابراین به بررسی تفاوت های نگاره های این هنرمند در دوره زمانی مذکور پرداخته می شود.

درحالی‌که مدیر کل توسعه و ترویج صنایع دستی می‌گوید طراحان لباس می‌توانند رشته‌ی در حال منسوخ شدن زری‌بافی را احیا کنند، بخشی از طراحان لباس معتقدند، لباس‌های زری‌بافی متعلق به شاهان ایران بوده و اکنون مشتری ندارند.