اخبار

هفتۀ گذشته در محفلی از فضلای نامی طهران سخنی از املای اسم پایتخت امروز ایران پیش آمد و این بحث در گرفت که طهران را با طاء باید نوشت یا به تاء؟ از چند سال پیش، بلکه از ابتدای حکومت شوروی در ایران، ایران دوستی در ادبیات و زبان هم راهی یافته است و جمعی عقیده یافته اند که در املای زبان پارسی باید وطن پرستی را روا داشت و مخرج های تازی را که با زبان ما و لهجۀ ما کاری ندارد بدور انداخت.

امروز 22 آبان 51سال از درگذشت سعید نفیسی محقق برجسته، نسخه‌شناس و مترجم کشورمان می‌گذرد.عبدالله انوار معتقد است قلم نفیسی روان بود و نثر او نثر ادبی قوی‌ای بود.

یکی از آزمایش هایی که در روان شناسی علمی می توان کرد اینست که مردم بیشتر از چیزی دم می زنند که از آن کمتر خبر دارند. یکی از رشته هایی که از آن این روزها بیشتر سخن می رانند ادبیات معاصر است.

در سال ۱۲۴۵ق و ۱۸۲۹م که گریبایدوف ـ نویسنده بزرگ و وزیر مختار روسیه در تهران ـ پس از عهدنامه‌ ترکمانچاى در نتیجه تحریکاتى کشته شد، فتحعلى شاه نوه خود خسرو میرزا پسر عباس‌میرزا نایب ‏السلطنه را که شاهزاده جوان و خوش قامت و خوش سیمایى بود، با هیأتى براى عذرخواهى به روسیه فرستاد و این هیأت از راه تفلیس به پترزبورگ رفت.‏

استاد سعید نفیسی در خاطره‌های خود از سید اشرف الدین گیلانی، معروف به «نسیم شمال»، به شکلی تصویری و جذاب آشنایی خود با سید و روحیات او را شرح داده و از عاقبت تلخ آن روزنامه‌نگار آزاده و خندان سخن گفته است.

عصر چهارشنبه، بیست و هفتم اردیبهشت ماه سال یکهزار و سیصد و نود و شش، دویست و نود و سومین شب از مجموعه شب های مجلۀ بخارا با همراهی بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار، گنجینۀپژوهشی ایرج افشار، دایره المعارف بزرگ اسلامی و کتابفروشی آینده به شب «سعید نفیسی» اختصاص یافت.

شب بزرگداشت «سعید نفیسی»، عصر چهارشنبه در کانون زبان فارسی برگزار شد

به مناسبت پنجاهمین سالگرد درگذشت سعید نفیسی، مراسم بزرگداشت این استاد فقید 27 اردیبهشت برگزار می شود.

به مناسبت پنجاهمین سالگرد درگذشت استاد سعید نفیسی، مجله بخارا شبی را به بررسی آثار و زندگی وی اختصاص داده است. شب سعید نفیسی، عصر چهارشنبه (بیست وهفتم اردیبهشت ۱۳۹۶) ساعت پنج بعدازظهر در کانون زبان فارسی (بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار) با سخنرانی دکتر نصرالله پو ر جوادی، دکتر میلاد عظیمی،علیرضا اعتصام‌، علی اصغر ارجی و رامین نفیسی برگزار می شود.

از میان چهار رشتۀ مهم علوم اسلامی یعنی فقه و تفسیر و حدیث و کلام، علم کلام نسبت از سه رشتۀ دیگر تازه تر است و پس از آن سه فن دیگر راه تکامل پیموده است.