اخبار

به بهانه چهارم دی ماه؛ روز بزرگداشت «رودکی»، در گفت و گو با دکتر علی رواقی عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی نگاهی داریم به سروده ها و دیوان این شاعر شهیر ایرانی.

بدون شک، سرزمین پهناور اکو با مشاهیر و مفاخر فراوان و آثار ماندگار فرزندان فرزانه‌اش در جهان معروف است که در این میان شعر و ادب حرف اوّل را می‌زند. به راستی که کیست که از این شعر فاخر و والا به هیجان نیاید و تحت تأثیر آن قرار نگیرد؟ و هر جا از شعر و ادب سخن به میان آید، نام استاد رودکی، پدر شعر فارسی بدون اختیار در اذهان خطور می‌کند.

رودکی با سروده هایش شاعران و نویسندگان بسیاری را به ستایش وا داشته است تا جایی که نامش فراوان در شعر دیگران ذکر شده و بار‌ها ابیاتش تضمین شده است.

فاطمه نیروی آغمیونی، پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی گفت: پند و معرفت و نیز تغزل و عشق و شور و امید به زندگی، مضمون‌های اصلی اشعار رودکی است، چنان‌که «شاد زی با سیـاه چشمـان شــاد/ که جهان نیست جز فسانه و باد» عشق به زندگی در این جهان را تاکید می‌کند.

آثار برجای مانده از رودکی، سراسر پند و اندرز است و روش زندگی سعادتمند را می  آموزد. شاید بتوان گفت که اندیشه های بلند و ارزشمند رودکی، اکنون نیز کاربرد دارد. او به زندگی امیدوار است و از لطف و کرم خداوند سرشار.

پیش از رودکی نیز شاعران فارسی‌زبان دیگری هم بوده‌اند اما چرا به رودکی «پدر شعر فارسی» می‌گویند؟

کتاب «رودکی‌وار» حاوی مقالاتی در شعر و اندیشه رودکی به کوشش مرضیه دلیری‌اصل و زیرنظر محمدجعفر یاحقی نخستین بار سال گذشته- ۱۴۰۰ توسط انتشارات بنیاد فرهنگی هنری رودکی منتشر شد.

محمد رودکی نخستین شاعر بزرگ زبان فارسی به شمار می‌رود که در طول زندگی ارزشمندش شعرهای بسیاری سرود و آثار فراوانی را از خویش برجای گذاشت. این شاعر بلندآوازه در فنون سخن و انواع شعر مهارتی خاص داشت و توانست با احیای شعر فارسی‌، رهگشای‌ شاعران‌ پس از خود باشد.

پربهاترین میراثی که از اجداد ما به ما رسیده‌است فرهنگ ماست، و این فرهنگ به‌صورت نوشته‌های منظوم و منثور است در موضوع‌های مختلف: داستان‌ها و قصیده‌ها و غزل‌ها و مثنوی‌های داستانی و عرفانی و رباعیات و کتابهای فلسفه و تاریخ و حکمت و اخلاق و تصوف و دین و غیره، که به زبان فارسی سروده و نوشته شده‌ است.

رییس موسسه فرهنگی سازمان اکو، گفت: سروده‌های رودکی بهترین بازگوکننده پیام شعر پارسی است و رودکی فقط شاعر دوران سامانیان نبود بلکه معلمی خردمند، مترجم، خواننده و نوازنده محسوب می‌شد.