اخبار

نشست «رضاخان و توسعه» با حضور داود هرمیداس باوند و رحیم نیکبخت امروز چهارشنبه در کانون اندیشه جوان برگزار شد. هرمیداس باوند در این نشست گفت: اگر ما درگذر تاریخ نگاهی به دایره المعارف های معتبر داشته باشیم، در معرفی پنج شخصیت مانند کوروش، داریوش اول، شاپور اول، خسرو انوشیروان و شاه عباس از عنوان «کبیر» استفاده می شود. این شخصیت ها واقعاً در خور این جایگاه هستند. بیهوده نمی توان به کسی صفت کبیر اتلاق کرد.

١٩ خردادماه ١٣٣١ اولین جلسه رسیدگی به شكایت انگلیس از ایران در دیوان بین‌المللی دادگستری در لاهه برگزار شد. انگلیس در چهارم بهمن ۱۳۳۰، به دلیل آنچه خود مغایر بودن ملی شدن نفت با قوانین بین‌المللی می‌نامید علیه ایران شكایت و از دادگاه لاهه به‌خاطر اجرای خلع ید برای ایران تقاضای محكومیت كرد. پس از انتخاب «هنری رولن»، استاد حقوق بین‌الملل در دانشگاه بروكسل به عنوان وكیل از سوی ایران، محمد مصدق، نخست‌وزیر ایران به همراه هیاتی در اولین جلسه رسیدگی به این شكایت در لاهه حاضر شدند تا با نشان دادن صالح نبودن دادگاه لاهه در رسیدگی به این پرونده از حق ملت ایران در جریان ملی شدن صنعت نفت دفاع كنند.

داریوش رحمانیان در نشست «مصدق، ما و اکنون» گفت: برخی از مورخان و محققان معتقدند که درباره مصدق رویکرد دوگانه‌ای در تاریخ‌نگاری دارد و چون وی فرو افتاد و مظلوم واقع شد، تبدیل به افسانه شد! و افسانه‌های زیادی درباره‌اش ساخته شد.

داوود هرمیداس‌باوند، استاد علوم سیاسی دانشگاه گفت: کتاب‌های علوم سیاسی کمتر وارد تجزیه و تحلیل مسائل روز کشور شده و تنها به بیان کلی برخی چارچوب‌های نظری اکتفا شده است. البته نمی‌توان چشم‌پوشی کرد که بعضی ملاحظات در تالیفات علوم سیاسی وجود دارد.

درگذشت دکترناصر کاتوزیان، حقوقدان برجسته ایرانی، خبر مهم رسانه‌های ایران در روز گذشته بود. بسیاری کاتوزیان را پدر علم حقوق در ایران می‌دانند و او را با انبوهی از تالیفات حقوقی، یکی از ارکان آموزشی حقوق در جامعه ایران به‌شمار می‌آورند. وی متولد 1306 و استاد دانشگاه تهران بود. گذشته از نقش آموزشی انکارناپذیر آثار کاتوزیان، اهمیت سیاسی و گفتمانی کتاب‌های وی در ایران سده جاری، موضوعی قابل تامل است.

بحث بر سر دخالت یا عدم دخالت آمریکا در کودتای 28‌مرداد1332 یا جدل بر سر اینکه آیا آن ماجرا، به‌واقع کودتا بود و می‌شود که قدرتی بالادستی علیه زیرمجموعه خودش کودتا کند یا نمی‌شود، دیگر آنچنان انتفاعی ندارد. تحلیل واقعه از همان زمان در اذهان عمومی بیانگر واقعیت بود و هرچه تاریخ به جلو می‌رود، اسناد روشده، ادله‌ای برای درستی آن تحلیل‌هاست. کودتا در همه‌جا همان معنایی را دارد که تا نامش می‌آید بر هر ذهنی مترتب می‌شود؛ تغییر قدرت به وسیله ابزار خشونت. حال ممکن است قدرتی که سقوط می‌کند مشروع و برآیند خواست ملت بوده و با کودتا عقیم بماند یا در نطفه خفه شود، یا خود محصول روندی نامشروع بوده باشد و با روش نامشروع دیگری ساقط شود.