اخبار

امروز شش سال از درگذشت استاد جلیل شهناز می‌گذرد، 27 خرداد ماه سال 1392 بود. هنرمندی که تار با پود روزها و روزگار او گره خورده است و او را شهنواز تار ایران لقب می‌دهد و براستی این نام برازنده قامت هنری جلیل شهناز است. این نوازنده تار در طول زندگی هنری خود با هنرمندان بسیاری از جمله فرامرز پایور، حبیب‌الله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، امیر ناصر افتتاح، جهانگیر ملک، حسن کسایی، سید محمد موسوی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، عبدالوهاب شهیدی، اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری، محمد رضا شجریان، شهرام ناظری و... همکاری داشته‌ است.

استاد جلیل شهناز در طول چندین دهه فعالیت هنری، آرزوها و آمال چند نسل را با تار خود نواخت و بر طبق نظر صاحب نظران داخل و خارج از کشور، از برترین تکنوازان تار در جهان به شمار می آید.

«جلیل شهناز» یکی از نوازندگان برجسته موسیقی در موسیقی معاصر ما است. در واقع نوازندگی ایشان حد فاصل بین دوران قاجار و معاصر بود. او در نوازندگی ساز تار نیز شیوه منحصر به فرد خود را داشت و از معدود هنرمندانی بود که کارهای خلاقانه بی‌شماری در زمینه تکنوازی و همچنین جواب آواز انجام داده و در این زمینه آثار ماندگاری را هم در موسیقی ایرانی خلق کرده است.

محمدرضا شجریان: فشار سیاسی؛ گستاخی و خشم سازها را به‌دنبال داشته است در مراسم اولین یابود جلیل شهناز که روز27 خرداد در محل خانه هنرمندان برگزار شد، استاد محمدرضا شجریان حضور داشت. وی با ابراز خوشحالی از حضور در آن جمع گفت: خیلی خوشحالم که دوباره جمع شدیم در اینجا و باز از زبان دل سخن می گوییم.

یک‌سال از درگذشت زنده یاد جلیل شهناز می‌گذرد، با این حال همچنان یاد و خاطره او در اذهان زنده است. اگرچه گفته می‌شود باید قدر هنرمند را در زمان حیات دانست اما این ویژگی عموما در زمان حیات هنرمندان رعایت نمی‌شود. به گفته عبدالوهاب شهیدی خواننده و نوازنده عود سال‌های دور رادیو، ساز «شهناز» در سکوت به ناله درمی‌آید و شکایت می‌کند.