«پرنده‌ای از ارزروم می‌آید/ و از یار من/ خبر می‌آورد/ بال‌هایش آبی‌ست/ از اشک و آه من». این سروده عامیانه، «آساناک» است که یک ایلیاتی هنگام چرای گله در میانه صحرا زمزمه می‌کند؛ آساناک، سروده‌های کوتاه ترکی است که قشقایی‌ها در گذشته‌ها سروده‌اند و تا امروز همچون روایتی نرم و شیوا و شیرین در گستره تاریخ اجتماعی، در قلب عشایر قشقایی نهفته و بر لبان‌شان جاری بوده است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید