اخبار

فرمایشات حضرت علی (ع) دو سویه است. هم ایشان درباره ادیان سخن گفته و هم سایر ادیان راجع به علی (ع) سخن گفته‌اند. معمولا به دلیل وجود کتاب‌ها و مقالات فراوان به قسمت دوم این مطلب بیشتر پرداخته شده است. اما این سوی ماجرا که آیا علی (ع) به ادیان توجه داشته، مغفول مانده است. اتفاقا هم در نهج‌البلاغه و هم در مناظراتی که به امیرالمومنین (ع) منسوب است، ایشان درباره ادیان نظر داده و بحث‌های جالبی مطرح کرده است.

زندگي حضرت‌علي(ع) با همه فراز و نشيب‌هايش، سرشار از جلوه‌هاي گوناگون ساحت معنوي بشري و پربار از تجليات روح و صفات و مظاهر و فضايل والاي اخلاقي و ويژگي‌هاي سترگ انساني است. اين خصوصيات تاکنون، با اين گستردگي در هيچ‌يک از فرزندان آدم مجال ظهور نيافته و درواقع يکي از عواملي که موجب حيرت و شگفتي مورخان و انديشمندان جهان بوده، همين تنوع و تکثر جلوه‌هاي متعالي اخلاقي و انساني در وجود مبارک آن حضرت است که او را به شايستگي ابرمردي براي همه دوران‌ها و الگوي يک انسان کامل و برجسته در همه اعصار ساخته است.

درباره سرگذشت امام علی(ع) متنی با ارزش در منابع تاریخی و حدیثی شیعه و سنی باقی مانده است که گرانقدرترین متن برای شناخت تحلیلی تاریخ زندگی امیرمؤمنان علی(ع) است. این متن که «نخستین سرگذشتنامه خودنگاشت» است، در اواخر حکومت حضرت علی(ع) توسط خود ایشان نوشته شده است و بیانگر مروری تحلیلی بر تاریخ زندگی آن حضرت از عصر بعثت تا زمان نگارش سرگذشتنامه – صفر یا ربیع الاول سال 38 هجری – است.

نگاه حضرت علی(ع) به مقوله های اعتدال، عدالت و حکمرانی ریشه در جهان بینی الهی و انسانی وی دارد. ایشان راه های دین را معتدل و عدالت را موجب پایایی انسان و نظام بخش حکومت می داند و شاخص های حکمرانی خوب را تبیین می کند.

نمایشگاه نقاشی به سبک قهوه خانه ای به مناسبت ولادت امام علی (ع) با همین موضوع در گالری عقیلی به نمایش در می آید. نقاشی قهوه خانه ای از سالیان دور و قبل از دوران صفویه با نام «خیالی نگار» مطرح بوده است که بعدها با برخی تحولات جامعه به عنوان نقاشی قهوه خانه ای مطرح می شود. بیشتر نقاشی های قهوه خانه ای براساس داستان های پهلوانی، مذهبی و اسطوره های ایرانی کشیده می شده اند و به میل قهرمان سازی مردم دوران خود پاسخی مناسب می داده اند البته نباید مکان این نقالی ها را فقط به قهوه خانه ها محدود کرد تکیه ها، حسینیه ها و هر جا که محل مناسبی برای جمع شدن و حکایت گفتن بود، نقاشی قهوه خانه ای به عنوان ابزار کار نقال کاربرد پیدا می کرد.