نودوهشت سال پیش در چنین روزی در کوچه افشارها، در محله سنگلج و در یک خانواده گیلانی به دنیا آمد. از ابتدایی تا متوسطه‌اش را در شهر زادگاه پدری‌اش، یعنی رشت گذراند.
مراسم یادبود سیدمحمد دبیرسیاقی با عنوان «دبیری با سیاق دبیران کهن» صبح دیروز چهاردهم آبان‌ماه با حضور احمد سمیعی‌گیلانی، قاسم انصاری، اکبر اسکندری‌نژاد مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قزوین، اسماعیل قافله‌باشی و جمعی از مدیران استان، دانشجویان و دوستداران فرهنگ و ادب در دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) استان قزین برگزار شد.
احمد سمیعی‌گیلانی گفت: ویراستار است که نویسندگان ادبیات داستانی را در پشت پرده تربیت می‌کند، پرورش می‌دهد و به کارشان نظم می‌بخشد. الان در بعضی از کشورهای اروپایی ویراستار نویسندهپرور است.
کتاب «گوهرنشان ادب: مصاحبه تاریخ شفاهی با احمد سمیعی (گیلانی)» از سوی انتشارات کتابخانه ملی منتشر شد.
احمد سمیعی گیلانی با اشاره به این‌که ویرایش یکی از شاخه‌های مهم و حساس صنعت نشر است، گفت: متاسفانه ویرایش در ایران نهادینه نشده و هیچگاه به عنوان شاخه اصلی از صنعت نشر محسوب نشده است.
احمد سمیعی گیلانی گفت: عدم شناخت دستورزبان مانعی برای استفاده صحیح از زبان نمی‌شود و مخاطب باید بداند که دستورزبان را برای زبان‌آگاهی می‌خواند. دستورزبان را برای زبان‌آگاهی می‌خوانیم
استاد احمد سمیعی گیلانی، از اعضای پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، سردبیر نشریه علمی ـ پژوهشی نامه فرهنگستان، ویراستار برجسته ایران، و صاحبنظر در سه حوزه علمی زبان شناسی، ویرایش و رسم الخط زبان فارسی است. ایشان علاوه بر ترجمه، تألیفاتی نیز، به ویژه در زمینه ویرایش و نگارش، دارند. گفت وگوی حاضر، درباره بعضی مسائل بحث انگیز در سه حوزه یاد شده است.
با انتشار «کامو: آرمان سادگی» نوشته ایریس رادیش حالا به‌جز آثار آلبر کامو، مخاطب فارسی‌زبان زندگی‌نامه‌ای تمام‌و‌کمال از این نویسنده مطرح در دست دارد. پیش‌تر هر آنچه در ایران درباره زندگی کامو در دست بود، منحصر به ارجاعات او در آثارش و بیشتر از همه در «آدم اول» و البته یادداشت‌های کامو بود. رادیش، منتقد ادبی آلمانی و به‌گفته رایزن فرهنگی جمهوری فدرال آلمان «سال‌های سال است که از شخصیت‌های تأثیرگذار ادبیات آلمان» بوده است. این تأثیرگذاری با کار در نشریاتی همچون دی‌سایت از سال١٩٩٠ آغاز شد و با سهیم‌شدن رادیش در برنامه «کوارتت ادبی» در کنار بزرگانِ ادبیات آلمان ادامه پیدا کرد.
خصایص شعر نو ویژگیهایی که نظریه‌پردازان برای شعر نو قائل شده‌اند، بیشتر خصلت کالبدشناسانه دارد و خصوصیات ذاتی و محتوائی آن را کمتر بیان می‌کند؛ لذا با این رهیافت، درباره پیوند شعر نو و شعر سنتی یا سنت شعری چیزی گفته نمی‌شود و اگر هم چیزی گفته می‌شود، منحرف کننده است.۱ جدی‌ترین و جمع و جورترین تحلیلی که در این باب صورت گرفته، شاید مقدمه خواندنی محمد حقوقی بر شعر نو از آغاز تا امروز، ۱۳۰۱ـ ۱۳۵۰ (مجموعه اشعار نو منتخب خود او همراه چند تفسیر) باشد.
شعر نو فارسي را به‌ويژه متعنّتان رهاورد روشنفكراني دانسته‌اند كه از ادبيات غرب، به خصوص ادبيات فرانسه متأثر بودند. اين انگ بيگانه‌بُني با واقعيتي قرين شد كه به ظاهر مؤيد آن بود. در حقيقت نوپردازان و در رأس آنان، نيما عموماً با آثار شاعران فرانسوي، مستقيم يا از راه ترجمه، آشنايي داشتند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید