اخبار

کمبود آب مساله امروز و دیروز فلات ایران نیست، مشکلی هزاران ساله است که البته نیاکان ما توانسته‌اند با خلاقیت از پس حل آن بر بیایند و نتیجه این تلاش، شگفتی‎ای به نام «قنات» است.

آنتونی جان فرانسیس اسمیت در سال ١٩٢٩میلادی برابر با ١٣٠٧ خورشیدی در انگلستان زاده شد. وی نویسنده، جانورشناس، روزنامه‌نگار، خلبان و مجری تلویزیون انگلیس و یکی از ایران‌شناسان علاقه‌مند معاصر به شمار می‌آید که تاکنون چند کتاب، مقاله و فیلم مستند درباره ایران نگاشته و تهیه کرده است.

هفته گذشته و در بحبوحه خبرهای سیاسی كه از تركیه به جهان مخابره می‌شد، خبر فرهنگی ثبت دو اثر منحصر به فرد ایران در فهرست جهانی یونسكو شاید تنها خبرهای خوشی بودند كه از این كشور مخابره می‌شدند. ثبت‌نام «قنات ایرانی» و «بیابان لوت» در فهرست جهانی یونسكو برای ایران از چند منظر اهمیت داشت. لوت، نخستین اثر طبیعی بود كه ایران در این فهرست ثبت می‌كرد و قنات ایرانی به عنوان یك تكنولوژی دیرینه مدیریت منابع آب ایرانی‌ها در قالب طراحی قنات، در شرایطی به ثبت رسید كه جهان با بحران كم‌آبی روبه‌رو است.

11 رشته قنات ایرانی ثبت‌شده در فهرست جهانی یونسکو نماینده 37هزار رشته قناتی است که در کشور وجود دارد که هر یک بیانگر یک فناوری خاص در ساخت قنات‌هاست. در صورت احیای فناوری قنات‌های ایران تا حدود زیادی می‌توان با بحران آب و خشکسالی که امروز کشور با آن درگیر است مقابله کرد، همان‌طور که گذشتگان با خشکسالی مقابله کردند.

: روزگاری در شهرهای مركزی ایران رسم بر این بود كه در خشكسالی‌ها فردی سنگی در قنات می‌انداخته، چنانچه از برخورد سنگ به سطح آب صدای بم به گوش می‌رسید، معتقد بودند قنات «نر» ‌است و باید همسری برایش اختیار كنند. یكی از زنان شهر یا روستا را به عقد قنات درمی‌آوردند تا تن به آب قنات بزند و آب رفته را به جان قنات بازگرداند. در میان اسناد موجود در مناطق مركزی ایران به گفته كارشناسان حتی عقد نامه‌هایی وجود دارد كه نشان می‌دهد یكی از زنان روستا به عقد قنات آن روستا در آمده است. عروسی قنات كه آیینی بسیار نزدیك به آیین‌های باران‌خواهی است، از رسومی است كه در كنار یكی از شاهكارهای معماری كویر شكل گرفته است. شاهكاری كه از دیروز و در جریان اجلاس میراث جهانی یونسكو نامش جهانی شد.

مدیر بخش علوم دفتر منطقه‌ای یونسکو در ایران گفت: با توجه به فن و تکنیکی که در استفاده از آب قنات به کار گرفته شده‌است، هنوز می‌توان از این سازه آبی در دنیای مدرن استفاده کرد.

سازمان خوار بار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، قنات در ایران را بطور رسمی در فهرست میراث جهانی کشاورزی قرار داد. به گزارش روزسه شنبه ایرنا، ثبت قنات ایران به عنوان میراث جهانی کشاورزی به دنبال یک کار منسجم وعلمی توسط یک کمیته تخصصی متشکل از کارشناسان و پژوهشگران وزارت جهاد کشاورزی (موسسه پژوهش های برنامه ریزی و اقتصاد کشاورزی) و بخش غیردولتی با تخصص های مختلف و ذیربط در تاریخ نهم اردیبهشت ماه سال جاری در فائو صورت گرفت.