اخبار

احمد مسجد جامعی موسس پژوهشگاه فرهنگ،هنر و ارتباطات گفت: یکی از فعالیت های مهم این پژوهشگاه، ورود پژوهش به حوزه عمل اجتماعی است که باعث شد تا پژوهش در فضای نخبگانی نقد و نتایج آن در فضای عمومی اعلام شود تا پژوهشگر بتواند اشتباهات خود را اصلاح کند و جامعه نیز دریافت خودش را به‌دست بیاورد.

منابع کهن اساطیری ایران باستان به ما می‌گوید که هدف از خلقت انسان کمک به اهورامزدا در مبارزه با اهریمن و بودن جانشین اهورامزدا بر روی زمین بوده است. خداوند درصدد نمودار ساختن قدرت خویش بوده و با آفرینش مادی و به‌ویژه خلقت انسان، قدرت خویش را آشکار می‌سازد.

رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی با تاکید بر آنکه رمز ماندگاری سعدی و دیگر مفاخر ادبی، در ارتباط آنها با منبع وحیانی است تصریح کرد: تمام حکیمان و ادیبان ما نظیر سعدی و حافظ، شاگردان مکتب قرآن بوده‌اند.

اول اردیبهشت بزرگداشت شاعری است که با حکمت انسان‌‏دوستی بین دوپاره‌‏ی جهان پیشامغول و پسامغول پل زد

در روزگاران پیشین، آشنایی عمیق‌تری با زبان فارسی وجود داشت، اما امروزه جهان از آن فاصله گرفته است. این امر به‌ویژه از آن‌روست که چهره زبان فارسی با مسائل سیاسی آمیخته شده و متأسفانه وجهه‌ای نامطلوب به خود گرفته است.

یک استاد زبان و ادبیات فارسی گفت: سعدی با تبحر در قالب‌های گوناگون شعری، چهره‌ای یگانه در تاریخ ادبیات فارسی است و آثارش از جنبه‌های مختلف ادبی، کم‌نظیر و گاه بی‌نظیر به‌شمار می‌روند.

سعدی یگانه سخنور ادب فارسی با اشعار نغز و اندیشه‌های ژرف خود، نه تنها بر تارک ادبیات ایران بلکه بر گستره فرهنگ جهانی نیز درخشیده است. از تاکید بر همزیستی انسانی در «بنی آدم» تا ظرافت‌های زبان در «گلستان»، آثار او همواره الهام‌بخش و راهگشا بوده است.

صدای سعدی در دل تاریخ، آوای همیشه‌ماندگار انسانیتعضو هیئت‌علمی بازنشسته دانشگاه آزاد می‌گوید: جذابیتی که در حکایت‌های سعدی هست، در بسیاری از داستان‌های امروزی ما نیست. او به‌گونه‌ای می‌نویسد که هم ساختار روایی محکمی دارد و هم خواننده را از نظر زبان، معنا و حس‌برانگیزی، درگیر می‌کند.

یک ادیب سعدی‌شناس، از سعدی به‌عنوان آموزگار زیست انسانی یاد می‌کند؛ اندیشمندی که هنوز می‌تواند برای انسان امروز، راهی به سوی اخلاق، همدلی و کرامت بگشاید. در جهانی که شتاب زندگی، مجال تأمل را گرفته، درنگ در سخن سعدی می‌تواند دریچه‌ای به بازشناسی انسان و ارزش‌های فراموش‌شده‌ او باشد.

یک جا نماندن، تحصیل در بغداد، سفرهای طولانی به نقاط مختلف جهان و حتی اسارت موقت، همه بر شخصیت و آثار او تأثیر گذاشتند و او را از واعظی منبری، به معلم انسان شناسی متعادل و نرم‌خو بدل کردند.