محمد اقبال لاهوری شاعر، فیلسوف و سیاستمدار پاکستانی بود که آزادی و عدالت را مهم‌ترین سرلوحه زندگی بشر می‌دانست. او توانست اندیشه بیداری اسلامی را که پیش‌تر به وسیله مصلحان اجتماعی ایجاد شده بود در ذهن مسلمانان بیدار کند و اینگونه به عنوان یکی از روشنگران اسلامی شناخته شود.

مدیر گروه ادبیات فارسی دائرةالمعارف بزرگ اسلامی در روز بزرگداشت سعدی (اول اردیبهشت) گفت: سعدی معتقد است، راه ما یا استدلال و علم است یا عشق و شهود اما هر دوی این‌ها اگر به آدمیت منجر نشود، بی‌فایده است، سعدی همیشه به نوعی انسان معاصر باقی خواهد ماند.

استاد دانشگاه شهید بهشتی و مترجم گلستان سعدی در نشست آنلاین کمیسیون ملی یونسکو با موضوع بزرگداشت سعدی گفت: سعدی متناسب با همه قرون سخن می‌گوید و سخن او کاربردی جهانی دارد.

وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی به مناسبت فرارسیدن روز سعدی، با ارسال پیام تبریک، این روز را گرامی داشت. در پیام علی‌اصغر مونسان آمده است: اول اردیبهشت‌ماه جلالی به نام بلند شیخ مصلح‌الدین سعدی شیرازی نام‌گرفته و بر این اساس، هرساله در جوار آرامگاهش و در کنار مردمانی که آن‌ها را نیکبخت نامیده است، سعدی پژوهان، سعدی دوستان هنرمندان برخوان سعدی بلندآوازه، گرد می‌آمدند و از خرمنش خوشه‌ها می‌چیدند، اما متأسفانه امسال به دلیل شرایط ویژه کشور، این اقدام میمون میسر نشد.

موزه ملی ایران همزمان با روز بزرگداشت «سعدی» از نسخه‌ خطی ۲۰۰ساله «گلستان» رونمایی کرد. نسخه‌ خطی «گلستان» سعدی باقی‌مانده از دوره قاجار به شماره ۳۷۱۴ در موزه ملی ایران نگه‌داری می‌شود.

«گلستان» سعدی شاید به سبب منثور بودن متن، پیش‌قراول آثار ترجمه‌شده سعدی به زبان روسی است.

به برخی از فیلسوفان در زمان حیات خود اقبال زیادی نمی‌شود؛ از جمله این فیلسوفان اسپینوزاست که در زمان حیاتش با توجه به اندیشه‌های انتقادی و بنیان‌برافکنش در زمان حیاتش به او اقبال چندانی نشد و بعضا در برهه‌ای از زندگی‌اش در شرایط سختی به سر ‌برد. بعد از سیصد سال با بازخوانی اندیشه‌های او توسط متفکران دیگری مانند آلتوسر، نگری و ... اندیشه‌های او یک بار دیگر مطرح شده و از یک فیلسوف درجه چندم به یک فیلسوف مرجع تبدیل شده است؛ در این راستا کتاب‌های زیادی در سطح جهان منتشر شده است.

خوبی و بدی، و یا حُسن و قُبح مورد بحث و گفتگوی بیشتر گرایشهای کلامی است. شیعیان اثنی عشری که امامیه نامیده می‌شوند قائل به حسن و قبح عقلی هستند. برخی مذاهب حُسن و قُبح را فقط در چارچوب شرع می‌شناسند و تقریباً بر این باورند که عقل آدمی قادر به تشخیص خوبی و بدی نیست و فقط این شرع است که خوبی و بدی را به انسان می‌شناساند و معرفی می‌کند و بدین طریق عملاً عقل را تعطیل می‌کنند.

موضوع جامعه شناسی تاریخی و موسیقی به طورکلی بیشتر با مباحث نظری همراه است. در به کارگیری دیدگاه های نظری هم به هر سو که در این وادی گام برداریم ، افقی از جلو چشمانمان گشوده می شود و ما را در شناخت گذشته موسیقی خود آگاه تر می سازد. البته به کارگیری دیدگاه های نظری دیگران هم به حدی متنوع و متضاد است که گاه ممکن است ما را در پیچ و خم گذشته های تاریک تاریخ گمراه سازد؛‌ با این حال، راه همین است و در این “وادی ظلمت” باید تشنه به دنبال چشمه های روشن موسیقی ایران باشیم.

همزمان با رونق روزنامه‌ها و مجلات در زمان قاجار و پهلوی، این نشریات بازتابی از بیماری‌های واگیردار زمان خود بودند. یکی از دستاوردهای انقلاب مشروطه ایران، رواج روزافزون و گسترش مطبوعات در کشور بود. اهمیت مطبوعات به حدی بود که آن را رکن چهارم مشروطه لقب دادند، از این حیث که نه تنها از طریق مطبوعات مردم با تحولات سیاسی و اجتماعی کشور آشنا می‌شدند و نسبت به اوضاع بین‌المللی آگاهی می‌یافتند، بلکه وضعیت اجتماعی و بهداشتی جامعه نیز مورد توجه قرار می‌گرفت.

آثار سعدی، به‌ویژه گلستان و بوستان دلاویزش، آکنده از توصیه‌های مکرر و موکد در باب خطاپوشی و بخشایندگی است. این توصیه‌ها حاوی چندین پیام و نکتة اساسی است:

این سخن در باب یکی از مهمترین مباحث سعدی، یعنی شرح مفهوم «عارف ربانی» است در آن قصیده مشهور سعدی: عالم و عابد و صوفی همه طفلان رهند مرد اگر هست، به جز عارف ربانی نیست ابتدا و به عنوان مقدمه نکاتی عرض کنم:

امروز شصت‌ویكمین زادروز قیصر امین‌پور است. شاعر فقیدی كه بیماری‌های مختلف پس از تصادف سال 78 او را 8 آبان 86 به خواب ابدی برد. او در گتوند، منطقه بختیاری خوزستان به دنیا آمد. زمان انقلاب تنها 19 سال داشت و بعد از انقلاب جذب جریان شعری شد كه توسط شاعران جوان و متعهد و آرمان‌گرای دهه 60 در حوزه هنری پا گرفته بود.

صفحه اول روزنامه های امروز سه شنبه دوم اردیبهشت

ضیاء موحد از زیبایی بیان سعدی به عنوان عاملی که این شاعر را ماندگار کرده و ما را به آثار او جذب می‌کند می‌گوید و جوانان را به خواندن غزلیات سعدی که به گفته او هنوز تازه است، دعوت می‌کند.