اخبار

سجاد آیدنلو جوان‌ترین شاهنامه‌پژوه کشور چهره‌ای شناخته شده در مجامع علمی ایران و خارج از کشور است. او در این گفت‌وگو با برشمردن عناصر هویت ملی، نسبت هریک را با شاهنامه فردوسی می‌سنجد و درنهایت به جایگاه آذربایجان در شاهنامه و جایگاه شاهنامه در آذربایجان می‌پردازد. این نویسنده پرکار ارومیه‌ای علاوه‌ بر نگارش مقالات پرشمار علمی و ادبی 18 سال از عمر خود را صرف تألیف کتاب «آذربایجان و شاهنامه» کرده که بسیار مورد توجه و استقبال مخاطبان بویژه در آذربایجان قرار گرفته است

سجاد آیدنلو مطرح کرد: «تقابلی که در این چند سال اخیر میان زبان فارسی و زبان‌های مادری می‌بینیم، در گذشته وجود نداشته است و می‌توان گفت یک پدیده خصمانه و ستیزه‌جویانه است.»

داستانهای شاهنامه را از نظرگاه توصیف تاریخ و توالی تاریخی به سه دورۀ اساطیری و پهلوانی و تاریخی تقسیم کرده اند: از آغاز تا عهد فریدون را اساطیری و پادشاهی فریدون تا اسکندر را عهد حماسی / پهلوانی و پس از آن را دوران تاریخی خوانده اند.

دکتر احمد تمیم‌داری در یادداشت اختصاصی برای ایبنا نوشت: پس از ترجمه شـاهنامه به ديگر زبان‌های زنده جهان، دگرگونی‌های مثبت و تكامل اجتماعی را در جوامع وابسته به آن‌ زبان‌ها، شاهد هستيم.

شاهنامه تنها کتاب دیروزهای ایران نیست؛ کتاب اکنون و آینده ایران نیز هست. از بخت‌یاری و سرافرازی ماست که چراغ راهی چون شاهنامه پیش روی ماست.

«شاهنامه» به راستی موسیقی است؛ شاهنامه شاهكاری است كه خود به خود از داستان‌های زیبایش و وزن شعرش، موسیقی به وجود می‌آید. موسیقی‌هایی كه می‌توان همه آنها را به صورت اُپرا، باله یا سبك‌های دیگر اجرا كرد. من در بچگی از رادیو شیرخدا را شنیده بودم و از هفت، هشت سالگی برنامه رادیویی شیرخدا را گوش می‌كردم. بعدها كه بزرگ‌تر شدم به تدریج درباره زورخانه شنیدم و اینكه این نوع موسیقی در زورخانه‌ها اجرا می‌شود.

جام جهان‌‌نمایِ جمشید و کیخسرو مشهورترین جام‌هایِ ویژۀ متون و روایات ایرانی است. غیر از توضیحات منابعِ ادبی، تاریخی، داستانی، و فرهنگ‌های قدیم، محققان دورۀ معاصر از حدود 150 سال پیش تاکنون به این دو جامِ نام‌دار پرداخته‎ و نکات بسیاری را دراین‌باره مطرح و روشن کرده‌‌اند

بیست و پنجمین روز اردیبهشت به نام فردوسی حماسه سرای بلند آوازه ایرانی و شاعر شهیری است که میراثی از حکمت ایرانی را در قالب نظم پارسی ابدی و زبان و اندیشه پارسی را ماندگار کرد.

پژوهشگر موسیقی و ادبیات گفت: موسیقی مورد استفاده در زورخانه با ساز زنگ تا موسیقی و آوازی که هنگام شاهنامه خوانی در قهوه‌خانه ها استفاده شده تا اوج هنر موسیقی در ارکستر بزرگ سمفونی و اپرا حاکی از آن است که شاهنامه همواره با فرهنگ موسیقیایی ایرانیان عجین بوده است.

جادو و آیین های مربوط به آن، موضوعی است که همواره از جنبه های گوناگون مورد توجه انسان بوده است. در شاهکارهای ادبی از جمله شاهنامهفردوسی نیز، این موضوع به چشم می خورد. هدف این پژوهش، بررسی جادوها و آیین های جادویی در داستان رستم و اسفندیار است.