اخبار

فرهنگسرای ابن‌سینا به‌منظور ترویج کتابخوانی میان طالبان علم و دانش و ارائه دیدگاه در زمینه نگارش کتاب، جلسه نقد و بررسی کتاب «بندهای آزاد»‌به قلم الهه کاشانی را با حضور شهرام میرشکاک، حمیدرضا شکارسری، سید صابر کاکایی، علی‌اصغر کرمی و جمعی از نویسندگان و شاعران، روز ۲۷ تیرماه برگزار می‌کند.

کتاب «اثبات النبوات» نوشتۀ ابویعقوب سجستانی با تصحیح ویلفرد مادلونگ و پل واکر توسط انتشارات «کتاب رایزن» منتشر شد.

سراج الدین علی خان آرزو اکبرآبادی بی تردید یکی از پرکارترین دانشمندان زمان خود بود که صرف نظر از ویژگی های خاص آثار وی، حتی از لحاظ کمیت نیز نوشته های او قابل توجه است و تعداد زیادی کتاب و رساله در موضوعات مختلف ادبی از خود به جای گذاشته است.

محمدعلی اکبری در نشست «مشروطه و زیست ایرانیان» گفت: مشروطه پروژه ناتمامی است که در تقابل تمدن جدید با جهان زیست ایرانی به دست می‌آید که هنوز کامل نشده و با ما دست به گریبان است و هنوز این دست به یقه شدن تمام نشده است و این حالت باعث شده در زمانی جهان زیست ایران را به تعلیق ببریم و بگوییم می‌خواهیم همرنگ و هم شکل جهان جدید بشویم. حال آنکه این اتفاق روی نداد.

تبیین ماهیت حرکت توسطیه و قطعیه و نیز تحقق خارجی آنها، از مسائل مهم در مباحث فلسفی حرکت قلمداد می گردد. ابن سینا برای اولین بار این مسئله را با صراحت مورد توجه قرار داده و معتقد است: آنچه در خارج وجود دارد، همان حرکت توسطیه است و حرکت قطعیه فقط در ذهن وجود دارد. دیدگاه ایشان توسط فخررازی، میرداماد، ملّاصدرا، و فلاسفه بعدی مورد نقد قرار گرفت و برخی درصدد توجیه این دیدگاه برآمدند.

از دیر باز دیواره ای بسیار ستبر میان دوران پیش و پس از اسلام کشیده می شود. شاید این موضوع از دید رویدادهای خاص تاریخی درست باشد، شاید هم از نظر دگرگونی هایی که بعداً پیش می آید نقطۀ عطفی تلقی گردد؛ اما بر همگان آشکار است که فرهنگ مقطع ندارد. تداوم دارد و ادامۀ فرهنگها به صورتهای گوناگون جلوه گر می شود و ادبیات نیز از این مقوله به کنار نیست.

سازمان زیباسازی شهر تهران با همکاری خانه شاعران، سمپوزیوم مجسمه سازی مفاخر شعر ایران را برگزار می کند.

اگر با اینهمه محقق که در روزگار ما هست هنوز ادب تحقیقی ما سست و بی مایه به نظر می آید جای دریغ است. اما علت آنست که داعیه داران زمان ما کار تحقیق را زیاده آسان و خوارمایه گرفته اند. تا سی سال پیش که هنوز اینهمه محقق در بین ما ظهور نکرده بود کسانی مانند محمد قزوینی و همگنان او، اگر تحقیقی در مسائل ادبی و تاریخی می کردند دقیق و استوار بود. کار اینگونه محققان اگر بسیار نبود و به کندی و آهستگی پیش می رفت اما روشن و درست بود و تا حد زیادی مایۀ خرسندی و اطمینان می گشت.

فلسفه نان و آب نمی‌شود و از این حیث به راحتی می‌شود گفت كه به هیچ دردی نمی‌خورد. اما با پرسش‌های فلسفی‌مان چه كنیم؟ آیا می‌توانیم به راحتی سوال از اول و آخر جهان و هستی را فرونهیم؟ فراتر از آن، آیا بدون مبنایی فلسفی نه فقط سایر علوم كه اساسا هرگونه معرفتی ممكن است؟ آیا در نهایت به همان موضع سقراطی نمی‌رسیم كه برای رد فلسفه، باید كاری فلسفی كرد؟ به نظر می‌رسد گریز از فلسفه، با وجود آنكه در طول تاریخ بشر بسیاری بر طبل آن كوفته‌اند، غیرممكن باشد و فیلسوف همچون خرمگسی حتی اگر از همه درها بیرون رانده شود، از پنجره بازمی‌گردد و حضور انكارناپذیر خود را تحمیل می‌كند

این مقاله بناست تا با تکیه بر برخی شاخص‌های فکری آثار دکتر سیدجواد‌طباطبایی به دور از حب‌وبغض‌های جناحی و دسته‌ای، به روش‌شناسی انتقادی آثار ایشان بپردازد. به همین دلیل در ابتدا تلاش خواهد شد تا برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های روش فکری ایشان مورد توجه قرار گیرد و در نهایت نیز رویکرد مشهور ایشان در قبال «سنتِ» ما و امکان استخراج نوعی امید برای برون‌رفت از وضعیت تحلیل شود.