اخبار

همواره از به كار برد‌ن لفظ كود‌تا برای آنچه د‌ر ٢٨ مرد‌اد‌ ٣٢ د‌ر ایران رخ د‌اد‌ه اجتناب می‌كند‌ و د‌ر مقابل، كود‌تای اخیر تركیه را به معنای واقعی یك كود‌تا می‌د‌اند‌. او معتقد‌ است مصد‌ق با سركشی‌های خود‌ از یك شاه لیبرال یك پاد‌شاه مستبد‌ ساخت. احمد‌ نقیب زاد‌ه، استاد‌ علوم سیاسی د‌انشگاه تهران با اشاره به نیروی مرد‌می كه پشت ارد‌وغان ایستاد‌ه، از اشتباهات مصد‌ق یاد‌ می‌كند‌ و می‌گوید‌ كه شاید‌ اگر مصد‌ق موفق می‌شد‌ بر سر كار بماند‌ او نیز یك حكومت د‌یكتاتوری تشكیل می‌د‌اد‌.

در این مقاله، میزان اطلاع و تاثیرپذیری شیخ اشراق از عرفان و عارفان دوره نخستین، یعنی از آغاز شکل‌گیری عرفان در قرن دوم هجری تا زمان ابن عربی، همچنین میزان تحلیل مطالب عرفانی آن دوره در آثار سهروردی مورد بحث قرار گرفته است. ابتدا، اصطلاحات عرفان دوره نخستین در آثار سهروردی بیان و سپس، ضمن اشاره به شخصیت عارفان از نگاه سهروردی،به بررسی میزان تاثیرپذیری شیخ اشراق از عارفان آن دوره در زمینه‌های سیره علمی، سیره عملی، آثار حکمی و آثار عرفانی پرداخته شده است. در پایان اجمالاً تحلیل مطالب عرفانی، اعم از عرفان نظری و عملی، در آثار سهروردی مورد توجه قرار گرفته است.

آخوند ملا عبدالكریم بن مهدی گزی در حدود سال 1223ش برابر با 1260ق در خاندانی اهل علم در منطقه گز، یكی از توابع اصفهان به دنیا آمد و تحصیلات مقدماتی را در اصفهان سپری نمود. وی در نجف از محضر درس عالم مجاهد، حاج میرزا حسین حاج میرزا خلیل استفاده علمی نمود و پس از طی مدارج عالی علمی و اخلاقی به اصفهان بازگشت.

استاد محمد غفاری، مشهور به كمال‏ الملك، بزرگترین نقاش دوران یكصد سال اخیر، در حدود سال 1226 ش (1264 ق) در كاشان به دنیا آمد. خاندان غفاری كه كمال‏ الملك، یكی از اعضای آن است، هنرمندانی بسیار به عالم هنر تقدیم داشته است. كمال‏الملك پس از طی دوران ابتدایی، از 13 سالگی به تهران آمد و در دارالفنون به تحصیل پرداخت.

این مقاله، به بررسی مواردی که در مظان خلط با مسئله بیان ناپذیری عرفان است، می‌پردازد؛ مواردی چون ناتوانی بلاغی، توصیه به سکوت و تقیه و رازداری، عدم بیان بواطن امور شهودی برای عوام، بیان ناپذیری به هدف ابراز تفاوت حقیقت غایی با محسوسات، بی معنایی و بیان ناپذیری هرمنوتیکی نیست. از این بحث به دست می‌آید که، تنها تعریف معقول و صحیح از بیان در مسئله «بیان ناپذیری عرفان»، در قالب لفظ درآمدن است. در این صورت، بیان ناپذیری بدین معنی است که شهودات عرفانی در قالب لفظ در نمی‌آیند. در پایان، به برخی نمونه‌های خلط مفهومی این مسئله با مباحث دیگر پرداخته است. توجه به تعریف صحیح این مسئله و تمایز آن با مباحث و مطالب دیگر، تنها راه ورود به حل و فصل صحیح این موضوع می-باشد.

آیت ‏اللَّه شیخ بهاءالدین محلاتی در سال 1275ش (1313ق) در خاندانی اهل علم در نجف اشرف به دنیا آمد. وی در هفت سالگی به همراه پدرش به شیراز رفت و پس از فراگیری مقدمات و ادبیات، در محضر پدرش و آیت ‏اللَّه میرزا محمدصادق مجتهد شیرازی، فقه و اصول را آموخت. ایشان همچنین مدتی حكمت الهی را از محضر سیدعلی حكیم كازرونی فرا گرفت و از آن پس برای ادامه تحصیل، عزم نجف اشرف نمود.

استاد سیدمحمد طباطبایی متخلص به محیط و مشهور به محیط طباطبایی در سال 1281 ش در زواره اصفهان به دنیا آمد. دروس ابتدایی را در زادگاه خود و اصفهان سپری كرد و در 1302 ش دوره ادبی را در مدرسه دارالفنون تهران به پایان رساند. وی سپس علم حقوق را فرا گرفت و سال‏ها در دبیرستان‏ ها و دانشگاه‏ های كشور به تدریس پرداخت.

در وجود قهرمانان عرصۀ تاریخ و ورزش همیشه نقش پررنگ صدها مربّی، معلّم و مشوّق را می توان دید که ذرّه ذّره بر فکر و اندیشۀ او پرتو افشانده و اثر نهاده است. گاه یک اندیشه، یک تفکر، سالیان بعد در کشف پدیده یا عنصری نمود پیدا می کند. تاریخ علم، کاشف پنی سیلین را فلمینگ می داند و مخترع تلفن را گراهام بل، آیا پیش از اینان هیچ تلاشی در این زمینه انجام نشده بود؟ آیا فقط مارکونی رادیو را اختراع کرد و تلگراف را مورس و کاشف الکل، رازی بود؟ آیا بنای فاخر ارگ علیشاه تبریز را فلان حاکم بنا نهاد و کاخ تخت جمشید را داریوش اوّل ساخت ؟ این ها همه ثمرۀ ایده های ارزشمند پیشینیان و تلاش ها و همّت های جمعی است که در وجود یک تن تجلی می یابد، یا به نام یک نفر مطرح می شود.

بحث فقیهان بحث عقلی است. نقل را باید فهمید. همه که نقل را یکسان نمی‎فهمند. اگر اینطور بود، اگر همه یکسان نقل را می‏فهمیدند، علم دین اصلاً موضوع نداشت. اصلا علم تفسیر و روایه و اصول و ... لزومی نداشت. دین از عقل جدا نیست. آدمی از عقل جدا نیست. این زندگی و نظام زندگی از عقل جدا نیست. فقه و علم دین هم در متن این زندگی است و نمی‏تواند از عقل جدا باشد.

مدت‌هاست در سطح شهر تبلیغات برگزاری کنسرت و جشنواره در کاخ موزه‌های تاریخی به چشم می‌خورد، بناهایی که برخی از آنها مانند کاخ گلستان در فهرست میراث جهانی ثبت شده‌اند و برگزاری هرگونه رویداد فرهنگی در آن ضوابط و توجه خاصی را می‌طلبد. چند هفته پیش بود که خبر برگزاری فستیوال موسیقی در کاخ گلستان منتشر شد، آن هم نه برای تعداد محدود بلکه برای هزار و 400 نفر که البته به دلیل مخالفت کارشناسان برای حضور این تعداد در ساعات پایانی شب، این کنسرت به کاخ نیاوران منتقل شد ...