1392/10/14 ۰۲:۰۲
حسين يوسف زماني را از دهه 30، زماني كه در هنرستان موسيقي به صورت شبانه درس مي‌خوانديم، مي‌شناختم و همواره شاهد پيگيري‌هاي مستعدانه او در سال‌هاي تحصيلش بودم.
حسين يوسف زماني را از دهه 30، زماني كه در هنرستان موسيقي به صورت شبانه درس مي‌خوانديم، مي‌شناختم و همواره شاهد پيگيري‌هاي مستعدانه او در سال‌هاي تحصيلش بودم. سال‌هاي بعد از هنرستان هم با او در همنوازي‌ها و اين اواخر در داوري آثار مختلف كار مي‌كردم. استاد يوسف زماني هنرمندي منصف و بسيار توانا در نوازندگي ويولن و آهنگسازي بود اما نكته شاخصي كه او را از آهنگسازان و نوازندگان ديگر متمايز مي‌كرد برخورد او با موسيقي ايراني و غربي بود. همان‌طور كه مي‌دانيد در زمينه آهنگسازي در ايران دو جنبه مختلف آهنگسازي وجود دارد. ما از يك طرف آهنگسازان و نوازندگان ايراني را داريم كه در حوزه موسيقي ملي فعاليت مي‌كنند و روش‌هاي خاص خود را دارند و از طرف ديگر آهنگسازاني كه در زمينه موسيقي غربي كار مي‌كنند و از تـجربـه‌هـاي موزيسين‌هاي غربي و فضا و چشم اندار‌هاي ديگري بهره مي‌برند. چشم‌اندازهايي كه چندين سده فعاليت هنري و كار فني، پيش زمينه آن است و بايد موزيسين‌هايي كه مي‌خواهند در اين زمينه آهنگسازي كنند، مفهوم آنها را درك كنند. استاد حسين يوسف زماني ضمن درك اين مفاهيم در آهنگسازي‌هاي خود هويت ملي را هم لحاظ مي‌كرد و با تكيه بر تكنيك‌ها و فنون نوازندگي غربي، روح و جان مايه موسيقي ايراني را به موسيقي خود پيوند مي‌داد كه نمود آن را در آثار بي‌شمار او مي‌بينيم. آثار متعددي كه ضمن پايبندي به اصول موسيقي اركسترال و غربي، جان مايه و تم ايراني داشتند و حيات موسيقي ايراني در آنها جاري بود.
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید