صدای ساز عاشیق رسول خاموش شد

1394/7/8 ۰۹:۳۴

نوای ‌سازی دیگر از بلندای ایران زمین به خاموشی گرایید، نوای عاشیقی که سینه به سینه به او نقل شد و حالا دیگر ساز جدایی می‌نوازد. عاشیق رسول قربانی را همه به عنوان «دده» می‌شناسند؛ هنرمندی که توانست با هنر زیبا و اصیل خود جشنواره‌های خارجی را به تسخیر در آورد و امروز تنها نوای موسیقی‌اش برجای مانده است.

 ندا سیجانی: نوای ‌سازی دیگر از بلندای ایران زمین به خاموشی گرایید، نوای عاشیقی که سینه به سینه به او نقل شد و حالا دیگر ساز جدایی می‌نوازد. عاشیق رسول قربانی را همه به عنوان «دده» می‌شناسند؛ هنرمندی که توانست با هنر زیبا و اصیل خود جشنواره‌های خارجی را به تسخیر در آورد و امروز تنها نوای موسیقی‌اش برجای مانده است.

چنگیز مهدی پور سرپرست گروه موسیقی «دالغا» درباره عاشیق رسول می‌گوید: استاد رسول قربانی از استادان و عاشیق‌های پیشکسوت آذربایجان توانست در طول عمر هنری خود تأثیر بسیاری درموسیقی عاشیقی داشته باشد.

وی افزود: از حدود 4-3 سالگی با ایشان آشنا شدم در واقع این آشنایی از سوی عمویم صورت گرفت که ازعاشیق‌های آذربایجان است؛ این رفت و آمد و ارتباط سبب شد بیشتر با هنر او آشنا شوم. خاطرم هست عید نوروز بود که عاشیق رسول به مدت یک هفته به منزل ما آمد و برنامه‌ای اجرا کرد. از آن زمان شیفته هنرعاشیق رسول قربانی شدم. نوازندگی، عاشیق خوانی و صدای او بسیار بی‌نظیر است، به گونه‌ای که نسبت به دیگرعاشیق‌ها در دوران خود تفاوت بسیار دارد.

این عاشیق معاصر آذربایجانی در ادامه اظهار کرد: استاد رسول قربانی از نسل آخرعاشیق‌های آذربایجان و از بطن این هنر بود و به نظرم بعد از این، موسیقی عاشیقی (عاشیق لار) به آن صورت که در گذشته اجرا و داستان سرایی می‌شده نخواهد بود.

خسرو سرتیپی شاعر و از علاقه‌مندان عرصه موسیقی‌ آذربایجان‌ نیز در این باره اظهار کرد: عاشیق رسول قربانی متولد 1314 در روستای عباس آباد خدا آفرین قره داغ یکی از برجسته‌ترین عاشیق‌های آذربایجان درهفت دهه اخیر است. او از 15 سالگی تحت تربیت هنری عاشیق کریم حضرتی وعاشیق خیرالله پا به میدان هنر گذاشت و بعدها چنان عرصه هنر را در موسیقی عاشیق لار تسخیر کرد که مورد توجه اهالی هنردوست آذربایجان قرار گرفت به طوری که اهالی روستاهای قره داغ حتی مراسم جشن خود را به تعویق می‌انداختند تا عاشیق رسول نواگر مراسم آنها باشد.

سرتیپی تصریح کرد: عاشیق رسول در مدت فعالیت هنری‌اش در کشورهای مختلف جهان به هنرنمایی پرداخته و سال‌های متوالی در جشنواره موسیقی فجر درخشیده است. در سال 1383 مراسم نکوداشت مقام هنری استاد عاشیق رسول چنان با عظمت و مردمی برگزار شد که مجموعه و محوطه فرهنگی هنری تبریز و خیابان‌های اطراف آن از ازدحام جمعیت علاقه‌مند، تبدیل به یکی از ماندگارترین شب‌های هنری آذربایجان شد.

این شاعر گفت: آخرین اجرای عاشیق رسول قربانی حضور در نکوداشت استاد عاشیق حسن اسکندری در28 مرداد ماه 94 در تبریز با حضورعلی مرادخانی معاونت محترم هنری وزیر ارشاد بود که در آنجا عاشیق رسول همگان را تحت تأثیر قرار داد.

5 شهریور سال‌جاری نیز عاشیق رسول با حضور در مراسم نکوداشت مفاخر کلیبر مورد استقبال همشهریان قدرشناس خود قرارگرفت. علی مرادخانی در همان برنامه اعلام کرد که بزرگداشت عاشیق رسول قربانی آذر ماه در تهران برگزار می‌شود که متأسفانه این اتفاق میسر نشد. مرادخانی درباره عاشیق رسول می‌گوید: «عاشیق اگر چه پشت صحنه و پیش از کنسرت صحبت نمی‌کند اما روی صحنه قیامت به پا می‌کند.

هفته گذشته استادعاشیق رسول قربانی به علت سکته مغزی دربیمارستان امام رضا(ع) تبریز بستری شد و عصر روز دوشنبه 6 مهر ماه 94 جان به جان آفرین تسلیم کرد. مراسم تشییع جنازه استاد عاشیق رسول امروز چهارشنبه 8 مهر، طی یک برنامه فرهنگی- هنری و با حضور هنرمندان آذربایجان و مسئولان فرهنگی اجتماعی آذربایجان شرقی از محل «مجتمع فرهنگی – هنری 29 تبریز»  تشییع و در قطعه هنرمندان تبریز به خاک سپرده می‌شود.

رسول قربانی از سال ۱۳۴۳ در رادیو به اجرای موسیقی پرداخت و گاهی نیز در تلویزیون تبریز آواز می‌خواند. در دهه 60 موسیقی عاشیقی، همانند برخی دیگر از انواع موسیقی، تا حدی دچار وقفه شد. در سال‌های میانی دهه شصت، عاشیق رسول قربانی که به سختی با پارچه فروشی زندگی می‌کرد، خواندن آوازهایی با مضامین مذهبی و انقلابی را آغاز کرد. دولت ایران بزودی به اهمیت تبلیغی این ژانر موسیقی پی برده و موسیقی عاشیقی را ترویج کرد. در نتیجه، رسول از سال ۱۳۶۴ در جشنواره‌های مختلف موسیقی محلی داخلی حضور یافت و جوایز ممتازی را دریافت کرد. او همچنین در جشنواره‌های خارجی در ۱۸ کشور جهان (فرانسه، آلمان، هلند، انگلستان، ژاپن، چین، چک، اسلواکی، اتریش، استرالیا، جمهوری آذربایجان (باکو)، مجارستان، یوگسلاوی، ترکیه و...) روی صحنه رفته است.

روزنامه ایران