برای «مجید امین موید»/مهدی غبرایی

1392/8/14 ۲۱:۴۶

«مجید امین موید»، این آذری مرد شیرین‌زبان و سخن‌سنج را از سال‌های دهه40 از راه قلم می‌شناسم. اولین‌بار ترجمه او را از چشم‌اندازی از پل آرتور میلر، نمایشنامه‌نویس نامدار آمریکایی در «کتاب هفته» آن سال‌ها خواندم که خود داستان دیگری دارد و در جای دیگر هم گفته‌ام.

«مجید امین موید»، این آذری مرد شیرین‌زبان و سخن‌سنج را از سال‌های دهه40 از راه قلم می‌شناسم. اولین‌بار ترجمه او را از چشم‌اندازی از پل آرتور میلر، نمایشنامه‌نویس نامدار آمریکایی در «کتاب هفته» آن سال‌ها خواندم که خود داستان دیگری دارد و در جای دیگر هم گفته‌ام. باری، همین «کتاب هفته» ما را با ترجمه‌های ایشان و نجف دریابندری و بسیاری بزرگان دیگر آشنا کرد. بعدها در دوره دانشجویی اولین‌بار با قلم ایشان با آثار برتولت برشت آشنا شدیم. تا دور روزگار در دهه50 ما را به استاد رساند و چند سالی در خدمتشان از تاریخ جنبش‌های سیاسی ایران نکته‌ها آموختیم و اصل انگلیسی چهار جلدی تاریخ اجتماعی هنر، نوشته گرانقدر آرنولد هاوزر را با تشویق و راهنمایی ایشان خواندیم.
 استاد همیشه شوخ‌طبع و طنزپرداز و نکته‌گو بودند، به‌نحوی که به شنونده برنخورد و به خود بخندد. ظرف سالیان معاشرت تا امروز از او نشنیدم که در سال‌های 37و38چندماه به‌اصطلاح زیر اعدام بوده و در دوره نخست‌وزیری نسبتا گشاده دکتر امینی (زمانی که من هنوز دانش‌آموز بودم) از حکم اعدام رهایی پیدا کرده و با یک‌درجه تخفیف به حبس ابد محکوم شده است. به‌علاوه از کثرت سال‌های زندانی‌کشیدنشان (18سال) بی‌خبر بودم و تصورم این بود که چندبار محکومیت‌شان (تمامش در رژیم شاه) به هفت، هشت‌سال برسد. بس که این مرد دانشور با آن کارستان‌‌ها که کرده فروتن است و کمتر از خود می‌گوید.
چنانکه در سال‌های اخیر، با اینکه از کار و عشق دست نکشید، کمتر نامی از او در جایی بوده و یکی از کمترین بهره‌وران از وجود فیاضش که من باشم، چه بگویم؟ محض نمونه دو، سه‌سال پیش که برای احوالپرسی خدمت‌شان رسیدیم، ترجمه انقلاب کبیر فرانسه را به من هدیه دادند. استاد گرانقدرم، مجید امین موید، اکنون در بیمارستان بستری است و قلب من و دیگر دوستدارانش برای او می‌تپد. هرچند ایشان برای غم نان شغلی بی‌ارتباط با ترجمه پیشه کرده بود و به‌صورت حرفه‌‌ای کار نمی‌کرد، اما آثاری که تا کنون ارایه داده، چه از نظر کمی چه کیفی کم نیست. به‌علاوه از قدیمی‌ترین مترجمان ایران است. از جمله آثار برجسته ایشان به سلیقه من:
 چشم‌اندازی از پل (آرتور میلر)
جادوگران شهر سیلم (آرتور میلر)
حادثه در ویشی (آرتور میلر)
آدم، آدم است (برتولت برشت)
دایره گچی قفقازی (برتولت برشت)
سیری در اندیشه‌های برشت
ماجرای نیمه‌شب
(شون اوکیسی)
مادر (پرل باک)
مرگ آرام
(سیمون دوبووآر)
تاریخ اجتماعی هنر-
 4  جلد (آرنولد هاوزر)
مردگان
(جیمز جویس)
رابطه هنر و واقعیت (چرنیشفسکی).