«شب سایه» در «بخارا» / علی دهباشی . مدیر مجله بخارا

1392/8/7 ۰۸:۴۲

یکی از آرزوهای بنده به‌عنوان گرداننده مجله و شب‌های «بخارا» این بود که روزی‌روزگاری استاد «سایه» را مجاب کنم که رضایت به برگزاری یک شب برای ایشان بدهند.

یکی از آرزوهای بنده به‌عنوان گرداننده مجله و شب‌های «بخارا» این بود که روزی‌روزگاری استاد «سایه» را مجاب کنم که رضایت به برگزاری یک شب برای ایشان بدهند. این آرزو در طول شش‌سال با من همراه بود تا اینکه عصر روز یکشنبه، پنجم آبان تحقق پیدا کرد و شبی را به اتفاق ایشان با حضور بزرگان شعر و موسیقی ایران چون شفیعی‌کدکنی، سیمین بهبهانی، شهرام ناظری، داریوش طلایی و... برگزار کردیم. استاد «سایه» بدون تردید در خاطره جمعی تمام فارسی‌زبانان جهان حضور موثری در شادی‌ها، غم‌ها و حرمان‌ها داشته است. چطور می‌شود در پیروزی‌های درخشان ملی ما چه در جبهه‌های جنگ، چه در دیگر میادین بی‌اختیار شعر «ایران ای سرای امید» با صدای توانای استاد شجریان را به یاد نیاوریم یا در مواقع غم‌وغصه به هر دلیلی به یاد «در این سرای بی‌کسی...» زمزمه نکنیم. چگونه می‌شود بر کوه‌ها و دشت‌های ایران گذر کرد و در سحرگاهان و شامگاهان «تو ای پری کجایی» را درون و بر لب نخوانیم. همان‌طور که استاد شفیعی‌کدکنی گفته‌اند: «شعر سایه امروز در زمره امثال ثایره درآمده است» و کمتر شاعری در بین معاصران ما این موهبت نصیبش شده است که قالب سروده‌هایش در کوچه و خیابان، در کوه‌ها و دشت‌ها، در وطن‌ و غربت اینچنین مورد اقبال قرار گرفته باشد. این نقطه درخشانی است در شب‌های «بخارا» و بی‌شک «شب سایه» ستاره درخشانی در آسمان شب‌های «بخارا» خواهد بود.