پیش‌‌سقراطیان در سرآغاز‌های الهیاتی فلسفی

1392/7/25 ۱۱:۲۰

پیش‌‌سقراطیان در سرآغاز‌های الهیاتی فلسفی

کتاب الهیات نخستین فیلسوفان یونان، مجموعه سخنرانی‌هایی است که «ورنر یگر» در عنوان سخنرانی‌های گیفورد طی سال‌های 1936 و 1937 در دانشگاه شیکاگو ایراد کرده است. موضوع این سخنرانی‌ها «الهیات نخستین فیلسوفان یونان» است که چند دهه پیش از آن، «ادوارد کرد» اثر بسیار مهمی را با عنوان «تطور الهیات در فیلسوفان یونان» به رشته تحریر درآورد و به تحقیق و مطالعه در باب اندیشه دینی یونان از افلاطون تا فلوطین پرداخته، اما «یگر» با این شعار که اندیشه‌های فلسفی درباره الوهیت را باید در خلال آرای اندیشمندان پیش از افلاطون یعنی در همان سرآغازها جست‌وجو کرد، ‌محور سخنرانی‌هایش را به موضوع الهیات در دوره پیش‌سقراطی، ‌یعنی دوران ماقبل سقراط و افلاطون محدود کرد. آنچه یگر را به مطالعه و تحقیق در این حوزه واداشت، درواقع اعتراض او به آرای برخی مورخان سده نوزدهم از جمله برنت، تانری و گمپرس بود. این کتاب به شکل روشنی در تلاش است تا جایگاه ویژه اندیشمندان پیش‌سقراطی را در سرآغازهای الهیات فلسفی یونان شرح دهد. این اثر یکی از برجسته‌ترین پژوهش‌هایی است که به دگرگونی اندیشه امر الوهی از سرآغازهای آن – یعنی از طالس، آناکسیماندر، تا سوفیست‌ها - می‌پردازد. یگر با علم به اینکه نزد پیش‌سقراطیان هرچند هنوز با شاخه‌ای از فلسفه به نام الهیات که مجزا از طبیعیات باشد – آنگونه که نزد ارسطو وجود دارد - روبه‌رو نیستیم،‌ درصدد تحقیق و تفسیر مجدد آن دسته از قطعات به‌جای‌مانده از این اندیشمندان برمی‌آید که از سوی شارحان دوره جدید تفسیر صحیحی ارایه نشده است. در این کتاب مباحث و موضوعات متعددی تحلیل و بررسی شده که از جمله می‌توان به الهیات متفکران یونانی، الهیات طبیعت‌شناسان میلتوس، تئوگونی‌های مرسوم به ارفئه‌ای، منشا آموزه الوهی‌بودن نفس، سر وجود نزد پارمنیدس، هراکلیت و امپدکلس، اندیشمندان غایت‌انگار، نظریه‌هایی دریای سرشت و خاستگاه دین اشاره کرد.  یگر در فصل نخست در تلاش است تا فهمی صحیح و دقیق از درآمیختگی بازنمایی‌های سنتی از خدایان و موافه‌های ذهنی عقلانی، ارایه کند. اینکه چگونه تاملات پیش‌سقراطیان درباره مساله امر الوهی، با دیگر نحوه‌های اندیشه دینی پیوند دارد. در فصل دوم به اندیشه آناکسیماندر و همچنین بحث از عمومیت و اشاعه مفاهیم دینی در اندیشه متفکران ایونیایی می‌پردازد. در فصل سوم می‌کوشد اثبات کند که کسنوفانس اساسا متفکر اصیلی نبوده و شهرت خود را صرفا از برای تقلایش در دفاع از فلسفه کسب کرده است. در فصل‌های بعدی به آرای پارمنیدس، هراکلیت، امپدکلس و نظام‌های ایونی می‌پردازد.
نظر دهید
نظرات کاربران

کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.

گزارش

برچسب ها

اخبار مرتبط

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: