آفت‌های دموکراسی در سرزمین فلسفه / محمود فاضلی

1392/7/16 ۱۴:۰۰

در شش سال اخیر که از آغاز بحران اقتصادی یونان و اعتراضات وسیع شهروندان این کشور به برنامه‌های ریاضت اقتصادی گسترده دولت ائتلافی می‌گذرد، دائما شبکه‌های بین‌المللی نوشتاری و تصویری سراسر جهان و حتی رسانه‌های داخلی کشورمان نیز مشکلات این کشور عضو اتحادیه اروپا را مطرح نموده و تلاش دارند صرفا تصاویر خاکستری از این کشور نشان دهند.

در شش سال اخیر که از آغاز بحران اقتصادی یونان و اعتراضات وسیع شهروندان این کشور به برنامه‌های ریاضت اقتصادی گسترده دولت ائتلافی می‌گذرد، دائما شبکه‌های بین‌المللی نوشتاری و تصویری سراسر جهان و حتی رسانه‌های داخلی کشورمان نیز مشکلات این کشور عضو اتحادیه اروپا را مطرح نموده و تلاش دارند صرفا تصاویر خاکستری از این کشور نشان دهند. بزعم آنها، آتن پایتخت یونان که روزگاری محل تجمع فیلسوفان و اندیمشندان علوم مختلف در یونان باستان بود به صحنه نبرد تن به تن معترضان به سیاست های اقتصادی سختگیرانه با پلیس تبدیل شده است! اما در هفته اخیر یونان برای مدتی از مشکلات اقتصادی خود فاصله گرفت و شاهد موج دستگیری اعضای عالی‌رتبه حزب نئونازی موسوم به حزب «طلوع طلایی» بود که در ابتدای تشکیل آن یک گروه کوچک بدون پشتوانه بود، اما با طرح شعارهایی در مخالفت با سیاست‌های ریاضتی نژادپرستانه و اتخاذ مواضع ضدمهاجرین خارجی توانست آراء بخشی از معترضان به برنامه ریاضت اقتصادی که به گفته آنها دیکته شده از سوی صندوق بین‌الملی پول، بانک مرکزی اروپا وکمیسیون
اروپا (تروئیکا) بود، را بدست آورد و با اعمال خشونت علیه مخالفین و آخرین نمونه آن قتل اخیر یک هنرمند چپگرای ضد فاشیست یونان راهی برای سرکوب این حزب باقی نگذاشت.

پلیس طی عملیاتی بیست و یک تن از اعضای این حزب راستگرا را دستگیر کرد. موج دستگیری‌ها با رضایت افکار عمومی روبرو بود. این حزب که در سال‌های اخیر توانسته بود بشکل قانونی فعالیت نماید در میان ناباوری یونانیان صلح‌طلب، در انتخابات سال 2012 با کسب 92/6 درصد آراء (425970 رای) توانسته بود 18 کرسی از 300 کرسی پارلمانی یونان را بخود اختصاص دهد. این حزب با راهپیمایی‌های چند صد نفره اعضای خود در پایتخت، که در میان مردم و احزاب و مهاجرین عملا با ترس و وحشت همراه بود، هدف خود را احیای «هلنیسم یونانی» و «تاریخ پرافتخار یونان» اعلام نمود. تاسیس این حزب هیچگاه با استقبال سایر احزاب ریشه‌دار، سیاستمداران و اصحاب رسانه‌ها قرار نگرفت و حتی از حضور اعضای این حزب در بعضی از جلسات سران احراب پارلمانی جلوگیری بعمل آمد.

فاشسیت‌ها و باج‌گیران قانون‌گریز یونانی که سرزمین خود را مهد دموکراسی می‌خوانند، مدعی‌اند برای حفظ کشورشان باید «خار و خاشاک» را از سرزمین مادری خود بزدایند و از ورود غریبه‌ها (بخوانید مهاجرین خارجی) به سرزمین  خود جلوگیری کنند. خشونت علیه خارجیان مقیم یونان و ضرب و شتم اتباع بی‌دفاع دیگر کشورها بارها خبر ساز شد و دولت راستگرای این کشور حداقل متهم به سکوت در مقابل چنین اعمال خشونت‌آمیزی شد. بسیاری از فرهیختگان و سیاستمداران مستقل این کشور در مخالفت با اعمال این گروه سخن گفتند. اما براستی اگر سقراط، ارسطو و افلاطون و یا دیگر فلیسوفان یونان باستان در آتن کنونی موعظه می‌کردند، چگونه معضل این گروه را که به آزادی تمام عیار و بی‌حد و مرز اعتقاد دارند، حل می‌کردند. اگر این حزب به دموکراسی واقعی پایبند بود، بی‌تردید با اقبال عمومی روبرو می‌شد، اما این گروه در بسیاری از مواردی که خود تشخیص می‌داد از «دموکراسی مستقیم» که بر اساس آن شهروندان بدون واسطه در تصمیم‌گیری‌های عمومی مشارکت می‌نمایند، اقدام به تنبیه مخالفین خود کرده است!

در روزگاری که دموکراسی آتنی متضمن نوعی تعهد عمومی به اصل فضلیت مدنی بود و زندگی خصوصی از مسائل عمومی تبعیت می‌کرد آنها این سخن پریکلس یکی از سیاستمداران برجسته آتن که اجتماع را چنین توصیف می‌کرد«مردم آزادانه، برابر و به طور مستقیم در امور قانون‌گذاری، کارکردهای قضایی و اتخاذ تصمیمات نهایی بر امور شهروندان دخالت می‌نمودند» درک نکرده و خود را هم قانون‌گذار و نیز مجری می‌دانند. اما نئونازی‌های یونانی از درک این واقعیت عاجز بودند که قدرت در دموکراسی نوین در دستان یک اقلیت نیست بلکه در دست همه مردم است. این حزب برای مجازات مخالفین خود و یا هرچه که خود نمی‌پسندید اقدام به مجازات نموده و گویا نشست جلسات این حزب به مانند «سازمان عالی حکومت آتن» در یونان باستان عمل می‌کرد! و حکم دهنده، خود آنرا اجرا می‌کرد.

آنها خود را در برابر سایر شهروندان در تصمیم‌گیری‌ها آزاد می‌دانند و این همان مشکلی است که برای تشکیل هرحزب و گروه در کشوری که در انتخابات پیشین پارلمانی آن 36 حزب و گروه در آن شرکت داشتند، و کمترین شروط را برای تاسیس حزب و گروه دارد و در کوتاهترین زمان ممکن  از سوی دولت‌های وقت برسمیت شناخته می‌شود، در پی‌دارد. حزبی که فقط اعضای حزب خود را بمانند «شهروندان» درجه یک آتنی و دارای حقوق سیاسی می‌داند، حتی اجازه حمل سلاح و مقابله با مخالفین را خود صادر می‌کرد. این روزها مردم یونان به انتظار محاکمه عادلانه اعضای این گروه هستند.