1392/7/1 ۱۴:۴۲
مذاکرات عرصه بین المللی به خصوص وقتی با کشوری مطرح باشد که نقش موثری در مناسبات خارجی و جریانات داخلی ایران دارد، بازار گمانه زنی ها را داغ می کند. اما مسئله بر سر اختلاف بسیاری است که یک مذاکره را از مصالحه به سازش تقلیل می دهد. دکتر مهدی مطهر نیا، کارشناس مسائل سیاسی و حوزه بین الملل گرچه معتقد است با وجود اینکه تندروی های سال های گذشته برگه هایی را که می توانست منافع بیشتری برای ایران رقم بزند از دست ایران ربود، اما از قانونی سخن می گوید که بر اساس آن هر نوع مذاکره ای در این عالم نتیجه ای برد- برد خواهد داشت.
- از مذاکره تا مصالحه چقدر اختلاف است و آیا می توان گفت که هر مذاکره ای منتهی به مصالحه خواهد شد؟ اساساً مذاکره مقدمه‌ای است برای مصالحه. درواقع برای رسیدن به صلح بین دو نفر، دو گروه و دو کشور نیازمند مذاکره هستیم. اگر مذاکره صورت بگیرد می¬توان به مدیریت درست حل اختلاف ها پرداخت. از این رو مذاکره را باید گام اساسی برای بنیان افکندن مصالحه دانست اما باید بر این نکته پای فشارد که انجام هر گونه مذاکره دلیلی بر انجام مصالحه نیست. حتی ممکن است مذاکرات سال ها طول بکشد و روند دستیابی به مصالحه کند باشد یا دست آوردهای آن مقطعی و بسیار طولانی مدت باشد. پس باید گفت مذاکره در ادبیات سیاسی به شکل منطقی بر خاسته از اراده معطوف به تفاهم است و فهم متقابل نیازمند احترام متقابل است. مقدمه ضروری مذاکره، اراده به تفاهم و مقدمه ضروری این اراده برای تفاهم قبول تنش زدایی به عنوان اصل حاکم بر رفتارها و کنش های سیاسی است. از همین روست که مذاکره یکی از مهم ترین ابزار تنش زدایی است که در بین ملت ها برای دست یابی به مصالحه صورت می گیرد. اما این دست یابی مبنی بر این نیست که سازش صورت گرفته برای کنش زدایی تابع دکترین کم هزینه است. خرد سیاسی ایجاب می کند که مجموعه های انسانی و گروه های ملی در قالب کشورها به جای خشونت که ابزاری غیر انسانی است از ابزاری انسانی و متمدنانه سود ببرند.
- عده ای معتقدند مذاکره ای که بر اصل برد- برد نباشد دیگر مذاکره نخواهد بود بلکه سر تسلیم فرود آوردن است و نوعی سازش نابرابر است. رادیکال ها را نمی توان جدی گرفت اگرچه کنش های جدی و خشونت بار و ادبیات قاهره آنها همیشه هیاهو برانگیز و تنش‌زا است اما با همان سرعتی که بالا می رود سقوط را تجربه می کند. در هویت مذاکره اصل برد – برد نهفته است اما میزان این برد متناسب و مناسب با قدرتی است برای انجام مذاکره طرفین بر سر میز می برند این قدرت اساسا قدرت برخاسته از توان ملی و پشتیبانی از مذاکره کننده است. بنابراین باید بگوییم که اصل برد- برد اصل حاکم بر هستی است. تنها مطلق حاکم بر هستی خداوند است و غیر آن همه نسبی هستند. حتی اگر نسبت یک به 99 درصد بین دو طرف مذاکره برقرار باشد بازهم یک نسبت برد – برد برقرار است، نسبتی که به میزان توانایی¬های دو طرف وابسته است. میزان توانایی ها هم باید با دست یافت های مذاکره کننده ها سنجیده شود به بیان دیگر باید دید مذاکره کنندگان یک کشور از چه میزان برگ های برنده یک قدرت برخوردار هستند و تا چه اندازه توانسته اند روی میز مذاکره از این برگ های برنده قدرت به بهترین نحو سود برند.
- همانطور که اشاره کردید در مذاکرات، دو طرف مذاکره برای مصالحه چیزی امتیازی می دهند تا امتیازی بگیرند اما اعتقاد عده ای این است که تحریم ها حقی بوده که از ما گرفته شده است و اگر قرار است ما حقمان را پس بگیریم دیگر نباید امتیازی بدهیم تا حق مسلم خود را بازپس گییم از این رو اگر این چنین باشد پس این مذاکره همان جام زهری است که به خورد ما می دهند و هیچ بردی برای ایران نخواهد داشت. آن زمانی که غرب حاضر بود به ایران بسته های تشویقی مختلفی بدهد، موضع گیری برخی در ایران این بود که این بسته های تشویقی آبنبات است اما چطور شده که این بسته های تشویقی دیگر آبنبات نیستند. چوب تحریم ها به بدن ایران می خورد و مردم دارند درد آن را تحمل می کنند و چه کسی جوابگو است؟ اگر به قول رادیکال ها امروز برای پس گرفتن حقمان نباید زینه ای را تقبل کنیم آن وقت اگر به جای چوب تحریم چوب های بدتری بر بدنمان خورد باز هم اینگونه صحبت خواهیم کرد؟ اگر بعد از سپری کردن تمام این مراحل مجبور به انجام اقدامی می شویم پس چرا آن اقدام پایانی را حالا انجام ندهیم؟ بلاید از این آقایان رادیکال پرسید که چرا ز همان اول تهدید هایشان را عملی نکردند. مگر نگفتند که اگر نفت ایران را تحریم کنند قیمت نفت به 250 دلار می رسد. پس چرا نرسید؟ مگر نگفتند که با تحریم نفت ایران تنگه هرمز را می بندند. پس چرا نبستند؟ درواقع باید در جواب آنها گفت که شما حقمان را در بازی برد – برد به باد داده اید و نتوانستید با استفاده از آن حق امتیازی بگیرید. امروز به واسطه همان موضع گیری های شما است که ما باید امتیاز هم بدهیم تا حقمان را بگیریم. آیا امروز روسیه برنده صحنه سوریه است؟ آنچه را که الگور به نام طرح روسیه وضع کرده است مبنی بر خلع سلاح شیمیایی اسد برای مذاکره با آمریکا روی میز می گذارد به نفع اوست؟ حتی گام هایی را هم جلوتو می نهد.
- به نظر شما آنچه در این مذاکره ها باید مورد توجه قرار گیرد که نتایج مورد قبولی دربر داشته باشد چیست؟ مذاکره ایران و آمریکا بر اساس احترام متقابل و فهم مشترک به نفع ملت های هر دو طرف، رادیکالیسم در سه لایه را فعال خواهد کرد. نخست لایه داخلی کشورهای ایران و آمریکا به ویژه در ایران. دوم لایه قدرت های منطقه ای و پیرامونی ایران و آمریکا مثل اسرائیل و ترکیه و سوم لایه بین المللی مانند کشور روسیه. چراکه تفاهم مبتنی بر احترام متقابل میان ایران و آمریکا موجب می شود مغازه پر سود رادیکالیسم در لایه های داخلی منطقه ای و بین المللی دچار رکود تورمی شود و لذا مدیریت تحرکات رادیکالیسم در هر 3 لایه باید مورد پروا قرار گیرد.
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید