کرشاهی؛ بزرگ‌ترین مخفیگاه خشتی دزدان

1394/3/31 ۱۰:۴۹

یکی از مشهورترین قلعه های ایران معاصر «دژ کرشاهی» واقع در محدوده روستای قاسم آباد شهر ابوزید است. این قلعه از آن جهت به شهرت رسید که روزگاری پاتوق اصلی دزدانی بوده که به سرپرستی یاغی معروف سال‌های پایانی دوران حکومت قاجارها بر ایران یعنی نایب حسین کاشی بوده است. برای رفتن به قلعه‌ که هنوز هم آثار گلوله‌های توپ نبرد نیروهای رضاشاه و حسین کاشی، بر در و دیوار آن دیده می‌شود، باید پس از گذر از ابوزیدآباد، 30 کیلومتر در راه روستای قاسم‌آباد پیش رفت.

 یکی از مشهورترین قلعه های ایران معاصر «دژ کرشاهی» واقع در محدوده روستای قاسم آباد شهر ابوزید است. این قلعه از آن جهت به شهرت رسید که روزگاری  پاتوق اصلی دزدانی بوده که به سرپرستی یاغی معروف سال‌های پایانی دوران حکومت قاجارها بر ایران یعنی نایب حسین کاشی بوده است. برای رفتن به قلعه‌ که هنوز هم آثار گلوله‌های توپ نبرد نیروهای رضاشاه و حسین کاشی، بر در و دیوار آن  دیده می‌شود، باید پس از گذر از ابوزیدآباد، 30 کیلومتر در  راه روستای قاسم‌آباد پیش رفت.

هر چند از قدمت این  قلعه که به  «قلعه دزدها»  نیز معروف شده  تنها 130 سال  می‌گذرد اما شواهد بازگو کننده آن است که اصل قلعه پیش از اسلام بنا شده و نایب حسین یاغی دژ خود را بر ویرانه قلعه‌ای کهن بنا و آن را بازسازی کرده است. کرشاهی در ابعاد 70 در 58 متر از خشت و گل ساخته شده و با توجه به مشکل بودن رفت و آمد، تنها از خاک شن‌دار دامنه کوه‌های اطراف در آن استفاده شده است.در  این بنا هیچ نوع اندود و یا تزئین دیگری جز تزئین رج چینی خشتی برج و باروها وجود ندارد. دور تا دور قلعه پنج برج قرار گرفته که به وسیله باروی چینه‌ای بلندی به یکدیگر گره خورده‌اند. ارتفاع برج‌ها به جز برج اصلی که 12 متر است همگی 9 متر است. در موازات حصار داخلی در فاصله 7 متری آن باروی دیگری وجود دارد که در فاصله آنها یک خندق عمیق حفر شده است. مدخل ورودی قلعه در ضلع جنوبی قرار دارد. این قلعه که از آن به عنوان بزرگ‌ترین مخفیگاه خشتی دزدان ایران یاد شده،دارای دو حیاط است که در حیاط مرکزی یک حوض 80 متر مربعی و در حیاط غلامان یک حوض 30 متر مربعی برای تامین آب وجود دارد. دور تا دور قلعه را کمربندی از اصطبل‌ها همانند کاروانسرای مرنجاب در بر گرفته و قسمت شاهنشین و برج اصلی در جنوب قلعه واقع شده است. این قلعه که معماری  پیچیده‌اش می‌تواند بسیاری از جهانگردان را به سوی خود بکشد متاسفانه سال‌هاست به حال خود رها شده به نحوی که اکنون مخروبه‌ای متروک شده که تنها گاهی مقصد کویرنوردان و گردشگران می‌شود.

روزنامه قانون