روزنامه ای که باید 20 سال بعد خواند

1394/3/31 ۱۰:۲۷

نسرین وزیری: تا به حال روزنامه اطلاعات را ورق زده اید؟ به چشم خریدار اگر نگاهش کنید در برابر روزنامههای تمام رنگی این روزها با شکل و فرمهای جذاب برای بیننده، چنگی به دل نمی زند. قطعش بزرگتر از دیگر روزنامه هاست و سخت ورق میخورد... .

درباره «روزنامه اطلاعات» در هشتاد و نهمین سالروز آغاز تلاشها برای انتشار آن

 نسرین وزیری: تا به حال روزنامه اطلاعات را ورق زده اید؟ به چشم خریدار اگر نگاهش کنید در برابر روزنامههای تمام رنگی این روزها با شکل و فرمهای جذاب برای بیننده، چنگی به دل نمی زند. قطعش بزرگتر از دیگر روزنامه هاست و سخت ورق میخورد... .

اما شاید همین ظاهر ناآراسته، سر ماندگاری قدیمی ترین روزنامه کشور باشد. روزنامهای که امسال 89 ساله میشود و سابقه ای طولانی تر از سازمان برنامه و بودجه کشور دارد و بجز یکی دو ماه تعطیلی در پی اعتصاب های سال 57، بیوقفه منتشر شده است. روزنامه ای که با همین ظاهر ساده و بی آلایش اش، همواره مشی اطلاع رسانی بی طرفانه خود را حفظ کرده و پایگاهی برای انعکاس مواضع طرفهای مختلف در هر موضوع روزی بوده و هست. اینکه امروز هم سخنان ظریف و اعضای تیم هسته ای را منتشر میکند و هم گوشه ای از بیانیه های دلواپسان را، مشی امروز و دیروزش نیست، مشی ای به قدمت چند دهه کار روزنامه نگاری است. چه آنکه در آوان انقلاب نیز بیانیه های حزب توده و حزب جمهوری اسلامی را منتشر میکرد، هم حملات پیاپی به تجمعهای گروه موسوم به مجاهدین خلق را نقد میکرد و هم تعرض این فرقه به نتایج انتخابات را. هم سرمقاله های روزنامه جمهوری اسلامی علیه آنها را نقد میکرد و هم محاصره این روزنامه از سوی همان افراطیها را تندروی می پنداشت و نشان میداد که مورد اعتماد و اطمینان دو طرف است؛ هم در گفتوگو با حبیب الله پیمان به نقد لیبرالیسم در دولت موقت میپرداخت و هم پاسخ بلندبالای مرحوم میناچی در دفاع از این دولت را منتشر میکرد. هم فهرست اتهامات دانشجویان خط امام علیه مقامات ایران در اسناد لانه جاسوسی را منتشر میکرد و هم به ابراهیم یزدی و عباس امیرانتظام تریبون میداد تا پاسخگوی اتهاماتشان باشند. هم در گفت وگو با اعضای حزب جمهوری اسلامی به دفاع از مصوبات شورای انقلاب می پرداخت و هم در گفتوگو با سران جبهه ملی و جنبش ملل و... به نقد این مصوبات می نشست. هم بیانیه های امام خمینی(ره) را با تیتر درشت در صفحه اول می آورد و هم مواضع چهره هایی چون آیت الله پسندیده، آیت الله صادق روحانی، آیت الله قمی را و البته همه و همه اینها را در قالب تیترهایی مختصر و بی طرفانه که محتوایی عمیق و در مواردی غیرقابل باور از باب مجوز انتشار، چاپ می کرد. روزنامه ای که چون گرایش سیاسی ندارد، در آستانه انتخاباتهای مختلف به جای تبلیغ چهره های شناخته شده، بعضاً سؤالاتی را طرح میکند تا نامزدها به آنها پاسخ دهند و خودشان را به مخاطبان معرفی کنند.

در بررسی مطبوعات سراسری کشور در دهه اول انقلاب از میان سه روزنامه کیهان و جمهوری اسلامی و اطلاعات، این روزنامه اطلاعات است که منبعی بیطرف با گستره پوشش خبری فراخ است که در اغلب موارد خواننده را بی نیاز از مطالعه دیگر روزنامه های وقت میکند. روزنامه ای که تنها مصوبات شورای عالی امنیت ملی را برای ممنوع البیانی و ممنوع التصویری چهره های سیاسی می پذیرد و فارغ از جارو جنجالهای رسانهای با همین مشی آرام و بی غل و غشش، از سال 88 با انبوهی از اخباری که در رسانه های دیگر غیرقابل نقل بود، گذر کرد و پیام تسلیتی برای هاله و عزت الله سحابی با عکس این پدر و دختر در صفحه ترحیماش به چاپ رساند. روزنامه ای که صداقتش در بیان مطالب تا اینجاست که همین اخیراً نیز آیت الله سبحانی، تنها رسانه ای را که سخنانش را بی تحریف درباره حجاب و ربا منتشر کرده، روزنامه اطلاعات میداند.

خلاصه که روزنامه اطلاعات تریبونی است برای همه صداهایی که می خواستند و می خواهند شنیده شوند اما به دور از فضاسازیهای رسانه ای. روزنامه ای که به گفته استاد بیژن نفیسی سردبیر اطلاعات بین الملل، برای مخاطبان 35 سال به بالا منتشر میشود که صرفاً به دنبال اخبارند نه تحلیلهای جناحی. روزنامه ای که وقتی 20 سال بعد، خوانده میشود، ارزش اش هویداست.

 روزنامه ایران