1392/5/29 ۱۵:۴۷
در شرایطی که حسن روحانی رییسجمهور جدید ایران وعدهی اصلاحات را در کشور میدهد، غرب باید به حرف او اعتماد کند چراکه میتوان با او گفتوگو داشت.
در شرایطی که حسن روحانی رییسجمهور جدید ایران وعدهی اصلاحات را در کشور میدهد، غرب باید به حرف او اعتماد کند چراکه میتوان با او گفتوگو داشت. شروع خوبی برای رییسجمهور جدید ایران نبود؛ دو روز بعد از آغاز به کار، اشغال مناطق فلسطینی را به دست اسراییل، زخمی بر «بدن جهان اسلام» خواند. البته که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل تمام هشدارهای خود را تایید شده میبیند، به تعبیر او رییسجمهور جدید ایران خود را اصلاحطلب جا میزند اما؛ او می گوید که اینطور نیست. به گفتهی نخست وزیر اسراییل، روحانی زودتر از آنچه انتظار میرفت «چهرهی واقعی» خود را نشان داد. از نظر نتانیاهو هیچ چیز در موضوعِ تهدید کشورش بر اثر برنامهی اتمی ایران تغییر نکرده است. در واشنگتن نیز سخنان تحسینآمیزی دربارهی مرد جدید در تهران به گوش نرسید. مجلس نمایندگان آمریکا هفتهی گذشته تحریمهایی را علیه ایران تصویب کرد که تاکنون از همه شدیدتر بوده است. طبق این تحریمها قرار شد که فروش نفت ایران باز هم کمتر شود؛ کشوری که در آینده از ایران نفت وارد کند، دیگر نمیتواند با آمریکا معامله کند. بنابراین آیا همه چیز مانند سابق و رویارویی به شدیدترین شکل ممکن است؟ اگر چنین باشد باعث تاسف خواهد بود؛ زیرا در خود ایران امیدهای زیادی به رییسجمهور جدید ایجاد شده است. این موضوع وقتی آشکار شد که روحانی در انتخابات ریاست جمهوری با پیروزی بر رقیبان اصولگرا، در همان دور اول کار را تمام کرد. ایرانیها تغییر میخواهند؛ هشت سال احمدینژاد برای آنها کافی بود. مردم برخی از سخنان او را دور از نزاکت احساس میکردند و سیاست اقتصادی ناشی از بیخبریاش را جفای به خود میدیدند. حسن روحانی با سلف خود تفاوت آشکاری دارد؛ میخواهد اقتصاد را به حرکت درآورده و با تورم و بیکاری مبارزه کند. از اینرو مایل به تشدید تحریمها علیه کشورش نیست. به این جهت میخواهد در مناسبات با غرب به ویژه با آمریکا تنشزدایی کند. مذاکرهکنندهی سابق ایران در مناقشهی اتمی میداند که این مهم تنها در صورتی ممکن است که آمادگی مصالحه را با جامعهی جهانی داشته باشد. من دوبار توانستهام با روحانی صحبت کنم، یکبار در برلین و بار دیگر در تهران که مرکز تحقیقات استراتژیک را اداره میکرد. سیاستمداری عملگرا را دیدم که پخته استدلال میکرد. او به عنوان یک دیپلمات، کارکشته است اما قطعا بنیادگرا و متعصب نیست. نکتهی به ویژه دلچسب این است که بر خلاف رهبران ایرانی که مزاح بینشان شایع نیست، او اهل مزاح است. روحانی سیاست اکبر هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی را ادامه خواهد داد.دولت او که در این هفته کار را شروع کرد و چندین نفر از وزیران رفسنجانی، در کابینه روحانی هستند؛ وزیرخارجهی جدید محمدجواد ظریف، همانند روحانی یک دیپلمات مجرب است که نیمی از زندگی خود را در آمریکا سپری کرده و انگلیسی را به آسانی صحبت میکند و از سال ۲۰۰۲ تا سال ۲۰۰۷ سفیر یران درسازمان ملل بوده است. البته رییسجمهور جدید مخالف جمهوری اسلامی نیست و بخشی از حکومت محسوب میشود. اما اگر اشتباه نکنیم چنین مینماید که روحانی در مرزهایی که رهبر ایران آیتالله خامنهای اجازه میدهد، میخواهد کشورش را به مسیر اصلاحات ببرد. در این صورت احتمالا ایران قابل محاسبهتر شده و در برخورد با دنیا متمدنانهتر عمل خواهد کرد. هرچند که ممکن است این متمدنانهتر بودن برای بسیاری کم باشد. برخلاف احمدینژاد میتوان با روحانی میتوان گفتوگو کرد؛ این تفاوت مشخصه ی آغاز به کار روحانی است؛ شاید نه بیشتر اما کمتر هم نیست.
* از: ماتیاس ناس / در: تسایت آنلاین
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید