آل داود : اولین قدم ارتباط ایران با غرب، سفرنامه نویسی بود

1392/2/20 ۰۲:۲۶

بعد از دوران صفویه اروپاییان سفرنامه‌نویسی را به ایرانی‌ها آموختند. از این دوران بود که ارتباط مغرب زمین با ایران و ارتباط ایرانی‌ها با جهان و دنیای غرب بیشتر شد.

سید علی آل داوود عضو مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی، در نشست «بررسی سیر سفرنامه نویسی در ایران» گفت: بعد از دوران صفویه ایرانیان سفرنامه‌نویسی را آموختند و از این دوران بود که ارتباط مغرب زمین با ایران و ارتباط ایرانی‌ها با جهان و دنیای غرب بیشتر شد.

نشست «بررسی سیر سفرنامه نویسی در ایران» با حضور جمعی از صاحبنظران، در غرفه دیدار نمایشگاه کتاب برگزار شد.سیدعلی آل‌داوود، پژوهشگر و نویسنده، در این نشست گفت: سفرنامه‌نویسی سابقه دیرینه‌ای دارد. تا اوایل قرن 13 هجری قمری تعداد زیادی سفرنامه نوشته شد که مهم‌ترین آن‌ها سفرنامه ناصرخسرو است و بعد از این سفرنامه چندان اثر ارزنده نداشتیم.

 وی گفت: بعد از دوران صفویه اروپاییان سفرنامه‌نویسی را به ایرانی‌ها آموختند. از این دوران بود که ارتباط مغرب زمین با ایران و ارتباط ایرانی‌ها با جهان و دنیای غرب بیشتر شد.

 آل داوودافزود: از سفرنامه‌های قابل ذکر دیگر، سفرنامه‌هایی است که در سفر به عتبات عالیات و مکه در دوران قاجار نوشته می‌شد. عبدالله نصر، مدرس دانشگاه و نویسنده نیز در این نشست به سفرنامه‌های دوران قاجار اشاره کرد و گفت: سفرنامه‌های دوران قاجار اهمیت زیادی دارد و مواجه ما با غرب را نشان می‌دهد. از این نظر بحث‌های فکری آن زمان را می‌توان در قالب این سفرنامه‌ها کشف کرد و تصویری که ارایه می‌شود از اهمیت زیادی برخوردار است.

 در این جلسه، جمشید کیانفر نیز ضمن دسته‌بندی سفرنامه‌ها گفت: سفرنامه‌های نخستین عمدتا به سده چهارم و پنجم باز می‌گردد و اگر از ناصرخسرو شروع کنیم به ابن بطوطه خواهیم رسید.  

وی با بیان این‌که مساله مهم تنها سفرنامه‌نویسی نیست بلکه محتوای سفرنامه‌ها نیز از اهمیت زیادی برخوردار است افزود: برای نخستین بار شیوه و راه و رسم اداری کشورمان را از این سفرنامه‌ها می‌توان به دست آورد.