كلید گمشده توسعه كشور، آموزش و پرورش / الیاس حضرتی

1394/2/13 ۱۰:۰۴

به واقع هسته اصلی توسعه كشور از آموزش‌و‌پرورش شروع خواهد شد و بار اصلی و سنگین پیشرفت كشور برعهده آموزش و پرورش است زیرا آموزش است كه نقش كلیدی و پایه‌ای در پرورش نسل‌های آینده و پیشرفت كشورها برعهده دارد و از همین‌رو است كه چندین دهه است رقابتی جهانی برای توسعه و روزآمد كردن آموزش‌و‌پرورش در سطح جهان به راه افتاده است؛ رقابتی برای تربیت نسل آینده كه به بار نخواهد نشست مگر آنكه اهمیت و جایگاه آن در ذهن تصمیم‌گیران و برنامه‌ریزان كشور به درستی احساس شود و جا بیفتد.

به واقع هسته اصلی توسعه كشور از آموزش‌و‌پرورش شروع خواهد شد و بار اصلی و سنگین پیشرفت كشور برعهده آموزش و پرورش است زیرا آموزش است كه نقش كلیدی و پایه‌ای در پرورش نسل‌های آینده و پیشرفت كشورها برعهده دارد و از همین‌رو است كه چندین دهه است رقابتی جهانی برای توسعه و روزآمد كردن آموزش‌و‌پرورش در سطح جهان به راه افتاده است؛ رقابتی برای تربیت نسل آینده كه به بار نخواهد نشست مگر آنكه اهمیت و جایگاه آن در ذهن تصمیم‌گیران و برنامه‌ریزان كشور به درستی احساس شود و جا بیفتد. متاسفانه بر اثر مشغله‌های پی‌درپی و گرفتاری‌های پشت سر هم از ابتدای انقلاب آن طور كه شایسته و بایسته بوده است اهمیت آموزش و پرورش جایگاه خود را در ذهن برنامه‌ریزان كشور پیدا نكرده است؛ به‌رغم آنكه انقلاب اسلامی ایران جایگاه والایی را برای آموزش و پرورش قایل بود و بنیانگذار انقلاب امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری همیشه بر نقش كلیدی آموزش و پرورش تاكید داشته و دارند. پیام اصلی انقلاب اسلامی توجه به كرامت انسان‌ها و ساختن انسان‌هایی واقعی، مومن با شخصیت‌های مستقل، باعزت نفس و... بوده است؛ آرمان‌هایی كه اگرچه در جهت آنها گام برداشته شده است ولی آنچنان كه باید به مقصد نرسیده‌اند و نیاز به بازنگری دارند. لذا اگر امروز ما در روند توسعه و حركت به سمت پیشرفت انسانی حركتی سینوسی و نقطه به نقطه را طی می‌كنیم، اگر در مسیر برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری به سمت توسعه پایدار یك گام به پیش و ١٠ گام به عقب را طی می‌كنیم همگی ریشه در بی‌توجهی و سهل‌‌انگاری به آموزش و پرورش دارد. امروز اگر در ابتدایی‌ترین موضوعات اجتماعی همچون اجرای قانون، رعایت نظم اجتماعی، همگرایی كانون خانواده، عدم رعایت قانون مالیات‌ها، فرهنگ رانندگی، فرهنگ همسایگی و مجموعا فرهنگ زندگی عمومی و شخصی و هزاران موضوعات در ارتباط با اخلاق فردی و اجتماعی دچار مشكل هستیم و با چالش‌هایی رو‌به‌روییم باید ریشه آن را در آموزش و پرورش جست‌وجو كنیم؛ اكنون حتی نگاه مثبت به اقلام، اجناس، كالاها و توجه به فرهنگ خارجی را نیز باید در عدم توجه مناسب و نفهمی جایگاه آموزش و پرورش بیابیم؛ بی‌توجهی‌ای كه آسیب‌های بسیاری به دنبال داشته است و برای ترمیم و بازسازی آن چاره‌ای جز بازنگری در نگاه مسوولان و آحاد جامعه به آموزش و پرورش و نقش آن وجود ندارد. اما نكته مهم دیگری كه در كنار توجه به آموزش‌و‌پرورش باید جدی مورد توجه قرار گیرد نگاه ویژه به معلمان و فرهنگیان به عنوان بازوی اصلی آموزش و پرورش است؛ اینكه امروز موضوع تبعیض در پرداخت‌های حقوق در بین وزارتخانه‌های ما شكل گرفته است و معلمان و فرهنگیان معترضان این شرایط هستند؛ اینكه معلم ما مجبور است و باید برای گذران زندگی به غیر از معلمی صرف به شغل‌های دیگری هم تن دهد و معلمی تنها یكی از مشاغلش باشد و تدریس به فرزندان كشور به شغل فرعی‌اش تبدیل شود، جای تاسف دارد. اینكه ذهن و روان معلم ما در طول تدریس تنها معطوف به آموزش نباشد و به هزاران هزار چالش دیگر زندگی و پیچ و خم روزمره‌اش فكر كند جای تاسف دارد؛ نكاتی كه باید تلنگرهای جدی به ذهن برنامه‌ریزان و مسوولان كشور بزند. باید به این سوال مهم فكر كرد كه آیا از این كلاس و آموزش و پرورش تولید انسان‌هایی مقتدر، با شخصیت‌های قوی و با روح آزاد را می‌توان و باید انتظار داشت؟ اگرچه معلمان ما هم‌اكنون با تمامی این چالش‌ها از جان و ذهن خود مایه گذاشته و برای تربیت فرزندان كشورمان تلاش می‌كنند.

در این بین روزنامه اعتماد با تبریك روز معلم و تاكید بر اهمیت و جایگاه معلمان و فرهنگیان كشور و در سطح كلان‌تر آموزش و پرورش كشور این آمادگی را اعلام می‌كند كه بتواند نقشی هرچند كوچك در بیان مشكلات و چالش‌های معلمان، فرهنگیان و آموزش و پرورش با وجود همه محدودیت‌ها داشته باشد؛ نقشی كه چندماهی است با راه‌اندازی صفحه‌ای ویژه با عنوان «مدرسه» در جهت عملی كردن آن گام برداشته است و امیدواریم در آینده بتواند با كمك معلمان، فرهنگیان و كارشناسان آموزش و پرورش آن را وسعت بخشد و حتی به چهار صفحه در هفته برساند.

روزنامه اعتماد