1400/6/21 ۱۱:۰۲
سید اشرف الدین شاعری است شیرین سخن که در انقلاب مشروطیت و آزادی ایران به نیروی طبع و قلم، چندان مؤثر بوده که هیچ یک از نویسندگان چنان تأثیری نداشته اند.
سخن سرایی که در زمان خویش، آوازۀ شهرتش سراسر ایران را فرا گرفته بود و هر طبقه و هر گروه از عارف و عامی، باسواد و بی سواد، خرد و بزرگ، او را می شناختند و روزنامه اش را دست به دست می گرداندند و شعرش را از بر می کردند، اما در آخر عمر، چنان به سختی و بدبختی درافتاد و چندان به گوشه نشینی و گمنامی زیست که نه کسی حالش را پرسید و نه دستگیری و تفقدی دید تا در نهایت تنگدستی و بی نوایی جان داد، و اکنون از مزارش جز در سینه های مردم عارف نشان نمی توان یافت.
در حدود سال 1309 شمسی یکی از ادبای هندوستان که صاحب تألیفاتی ارجمند و از استادان دانشگاه آن بلاد است، چند ماهی در ایران زیست، چون تصمیم کرده بود که تذکره ای دربارۀ شعرا و نویسندگان معاصر ایران تألیف کند (و تألیف هم کرد) اهتمام داشت که خود شخص شاعر را نیز ملاقات کند و فضایل ادبی و اخلاقی او را دریابد و بسنجد.
آوازه و شهرت سید اشرف الدین گیلانی که او را به نام روزنامه اش، نسیم شمال می خواندند در آن وقت، به اقصی نقاط قلمرو اب فارسی رسیده بود و بدیهی است کسی که به نیت تألیفی دربارۀ شعرای معاصر از هندوستان به اسران آید، بی آنکه او را ببیند، نمی تواند بازگشت....
گلستان تابستان 1376 شماره 2
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید