آشنایی با کارل فریدریش گلدنر ایران‌شناسان

1398/3/1 ۰۷:۳۸

آشنایی با کارل فریدریش گلدنر ایران‌شناسان

کارل فریدریش گلدنر (Geldner: ۱۸۵۲ـ ۱۹۲۹) زبان‌شناس و خاورشناس آلمانی، در زالفلد زاکسه ـ ماینینگن زاده ‌شد. پدرش کشیش پروتستان بود. کارل سنسکریت و اوستایی را در دانشگاه لایپزیگ آموخت. سپس به دانشگاه توبینگن رفت و در سال ۱۸۷۵ در زمینۀ هندشناسی دکتری گرفت و استاد دانشگاه برلین شد. او هفده سال در برلین به تعیم پرداخت. در ۱۹۰۷ به دانشگاه ماربورگ رفت و تا پایان عمر همان‌جا ماند.

 

 

 

کارل فریدریش گلدنر (Geldner: ۱۸۵۲ـ ۱۹۲۹) زبان‌شناس و خاورشناس آلمانی، در زالفلد زاکسه ـ ماینینگن زاده ‌شد. پدرش کشیش پروتستان بود. کارل سنسکریت و اوستایی را در دانشگاه لایپزیگ آموخت. سپس به دانشگاه توبینگن رفت و در سال ۱۸۷۵ در زمینۀ هندشناسی دکتری گرفت و استاد دانشگاه برلین شد. او هفده سال در برلین به تعیم پرداخت. در ۱۹۰۷ به دانشگاه ماربورگ رفت و تا پایان عمر همان‌جا ماند.

آوازۀ گلدنر بیشتر به‌دلیل واکاوی و تقابل متون اوستایی و ودایی سنسکریت است؛ به طوری که نخستین اثرش در ۱۸۷۷ هنگامی که هنوز دانشجوی دورۀ دکتری بود، به نام «سنجش اوستای نو» به چاپ رسید. او در این کتاب نشان ‌داد که بیشتر شعرهای اوستای نو هشت‌هجایی و برخی نیز ده یا دوازده سیلابی‌اند. او در نظریۀ خود بیان داشت که برخلاف «گاهان» (بخش اصلی و آغازین اوستا) که شعرهایش موزون‌اند، اوستای نوین دارای چامه‌های آهنگین ‌است. گلدنر با اینکه بیشتر ترجیح می‌داد روی «ودا»ها کار کند، ولی به اصلاح ویرایش اوستای وسترگارد پرداخت. سپس به بررسی «یسنا» و آنگاه «ویسپرد» و «خُرده‌اوستا» پرداخت. سپس در جلد سوم کارهایش که در ۱۸۵۹ به چاپ رسید، «وندیداد» را بررسی کرد و دیباچه‌ای نگاشت. در مجموع او بیش از ۱۲۰ متن را بررسی‌نمود و چندین مقاله دربارۀ اوستا و شرحش نگاشت. سپس دوباره به مطالعۀ متون سنسکریت پرداخت.

از ۱۸۹۵ او تنها دو اثر دربارۀ اوستا به چاپ رساند و وقتش را صرف سسنکریت نمود. بعدها با همکاری ریشارد پیشل به پژوهش گسترده‌تری درباره وداها روی آورد که محصولش «مطالعات ودایی» بود. در این اثر برخلاف کارهای پیشین، از روشهای زبان‌شناسی کمتر اثری بود و بیشتر به گزارش پرداخته شده ‌است. در ۱۹۰۷ که او به ماربورگ بازگشت، کوشش‌هایش را روی ترجمۀ «ریگ‌ودا» گذارد که پس از مرگش به چاپ رسید.

آثار علمی

ـ سنجش اوستای نو (توبینگن، ۱۸۷۷)

ـ مطالعات اوستا (استراسبورگ، ۱۸۸۲)

ـ ترجمه و شرح سه یشت از زند اوستا (اشتوتگارت، ۱۸۸۴)

ـ اوستا؛ کتاب مقدس پارسیان(اشتوتگارت، ۱۸۸۵ـ۱۸۹۵ در سه جلد)

ـ ترجمۀ ۷۰ ترانۀ ریگ‌ودا (به همراهی رودلف فون روت و آدولف کگی، توبینگن، ۱۸۷۵)

ـ مطالعات ودایی (با ریشارد پیشل، اشتوتگارت، ۱۸۸۹ـ۱۹۰۱، در سه جلد)

ـ ادبیات اوستایی؛ طرح کلی زبان‌شناسی ایرانی (توبینگن، ۱۹۰۴)

ـ گزیدۀ ریگ‌ودا (اشتوتگارت، ۱۹۰۷ـ۱۹۰۹، در دو جلد)

ـ تصنیف‌های هندی (ماربورگ، ۱۹۱۳)

ـ دین زرتشتی (توبینگن، ۱۹۲۶)

ـ وداگرایی و برهماگرایی (توبینگن)

ـ برگردان ریگ‌ودا از سنسکریت به آلمانی (لندن و ویسبادن، ۱۹۵۱، در سه جلد)

منبع: روزنامه اطلاعات

نظر دهید
نظرات کاربران

کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.

گزارش

برچسب ها

اخبار مرتبط

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: