1397/7/10 ۰۹:۲۲
ماهاتما گاندی، رهبر سیاسی و معنوی هند و موسس هند جدید واضع فلسفه ضدخشونت (ساتیاگراها) است. وی در زندگی سیاسی و فكری خود مخالف اعمال هرگونه خشونت و معتقد بود و می‌گفت: «در هر جلسه‌ای تاكید می‌كنم كه تا راه بدون خشونت سبب تسلیم افراد صاحب قدرت در مقابل قدرتمندتر از خود نشود باید این راه را برگزید اما اگر با خشونت بتوانند مقابل این وضعیت بایستند
مروری بر زندگی ماهاتما گاندی
ماهاتما گاندی، رهبر سیاسی و معنوی هند و موسس هند جدید واضع فلسفه ضدخشونت (ساتیاگراها) است. وی در زندگی سیاسی و فكری خود مخالف اعمال هرگونه خشونت و معتقد بود و می‌گفت: «در هر جلسه‌ای تاكید می‌كنم كه تا راه بدون خشونت سبب تسلیم افراد صاحب قدرت در مقابل قدرتمندتر از خود نشود باید این راه را برگزید اما اگر با خشونت بتوانند مقابل این وضعیت بایستند و تنها راه احقاق حق خشونت باشد بی‌هیچ تاملی باید سلاح برداشت من هرگز نمی‌پسندم كه افراد شجاع به خاطر رعایت اصل عدم خشونت دربرابر نفوذ نیروهای ترسوی بد شاه فان تسلیم شوند و از آنها بترسند كه مبادا خشونت ایجاد گردد. شجاعت فقط در خوب تیر‌اندازی كردن خلاصه نمی‌شود بلكه جلوگیری از مرگ و آماده سینه سپر كردن دربرابر گلوله دشمن هر دو از ابعاد شجاعت هستند.» با این همه نه‌تنها خودش كه فرزندانش نیز قربانی خشونت و تعصبات كور شد. البته مبارزه گاندی علیه خشونت در سرزمین هزار مذهب چنان ریشه دواند كه امروز جامعه هند با وجود تنوع باورناپذیر عقاید و ادیان یكی از موفق‌ترین جوامع در حفظ تكثر فرهنگی و تنوع باورها تلقی می‌شود.
تولد: ماهاتما گاندی در سال 1869 در پوربندر هند متولد شد. ماهاتما جزو جامعه پیشه‌وران بود. مادر او زنی بی‌سواد بود اما اخلاص و عقاید پاكش اثری قوی روی ماهاتما داشت. در جوانی او یك دانش‌آموز خوب بود اما این جوان خجالتی هیچ نشانی از رهبریت نداشت. با مرگ پدرش، ماهاتما به انگلستان سفر كرد تا در زمینه قانون مدرك كسب كند. او با جامعه گیاه‌خواران آشنا شد و از او درخواست كردند تا كتاب هندو باگاواد گیتا را برای‌شان ترجمه كند. این كتاب ادبیات حماسی، حسی از افتخار به نوشته‌های هندی كه گیتا همانند مروارید آن بود را در گاندی ایجاد كرد. در حدود این زمان، او همچنین كتاب مقدس انجیل را نیز مطالعه كرد و آموزه‌های عیسی مسیح در وی اثرات ژرفی گذاشت، خصوصا تاكید بر فروتنی و بخشش. او در سراسر عمرش طرفدار انجیل و باگاواد گیتا بود، اگرچه نسبت به جنبه‌هایی از هر دو این مذاهب دیدی انتقادی داشت.
گاندی در آفریقای جنوبی: گاندی پس از تكمیل مطالعاتش در زمینه حقوق به هند بازگشت و به زودی برای تمرین قانون به آفریقای جنوبی فرستاده شد. در آفریقا او از تبعیض نژادی و بی‌عدالتی‌هایی كه اغلب هندیان تجربه می‌كردند، ناراحت بود. آفریقای جنوبی نخستین تجربه گاندی برای اعتصاب و مخالفت‌های مدنی بود. او نام این قیام غیر خشونت‌آمیز را ساتیاگراها گذاشت. به‌رغم زندانی شدن برای مدتی كم، او همچنان از انگلیسیان تحت شرایط خاصی حمایت می‌كرد. به دلیل تلاش‌هایش در طول جنگ بور و شورش زولو، انگلیسی‌ها به او یك نشان افتخار دادند.
گاندی و شروع مبارزات: پس از 21 سال در آفریقای جنوبی، گاندی در سال 1915 به هند بازگشت. او رهبر مبارزات جنبش ملی هند برای حكومت داخلی یا سواراج را بر عهده گرفت. گاندی با موفقیت كار تحریك برای چند قیام غیرخشونت‌آمیز را انجام داد. این شامل اعتصاب‌های ملی یك یا دو روزه نیز بود. انگلیس‌ها سعی كردند تا این اعتراضات را سركوب كنند اما طبیعت غیرخشونت‌آمیز قیام‌ها و اعتصابات، مخالفت با آن را دشوار می‌كرد.
روش اعتراضی گاندی: گاندی همچنین پیروانش را تشویق می‌كرد تا انضباط درونی را نیز تمرین كنند تا برای استقلال آماده شوند. گاندی می‌گفت هندیان باید ثابت كنند كه شایستگی استقلال را دارند. این عقیده بر‌خلاف رهبرانی مانند آوربیندو بود كه می‌گفتند استقلال هند درباره داشتن یك حكومت بهتر یا بدتر نیست بلكه این حق هند است كه دولتی مستقل داشته باشد. در طول جنبش استقلال خواهانه هند گاندی با افراد دیگری مانند سوبهاس چاندرا نیز درگیر شد، فردی كه طرفدار مبارزه مستقیم برای سرنگونی انگلیس‌ها بود. گاندی اگر در طول اعتراضات متوجه خشونت یا هرگونه شورش می‌شد، بلافاصله اعتصاب را لغو می‌كرد.
گاندی و تظاهرات نمك: در سال 1930، برای مخالفت با قوانین نمك، گاندی یك راهپیمایی مشهور به سمت دریا را هدایت كرد. آنها در دریا نمك خود را ساختند كه تخلف از قوانین انگلیس بود. صدها نفر دستگیر شدند و زندان‌های هند پر از افرادی بود كه طرفدار استقلال هند بودند.
لغو اعتصابات: زمانی كه اعتراضات به اوج خود رسید تظاهركنندگان هندی بعضی از شهروندان انگلیسی را كشتند، در نتیجه گاندی جنبش استقلال‌طلبانه را لغو كرده و گفت كه هند هنوز آماده نیست. این كار قلب بسیاری از طرفداران این جنبش‌ها در هند را شكست. این كار باعث شد تا تندروهایی مانند باگات سینك كه در بنگال بسیار قوی بودند رهبری مبارزات را به دست‌گیرند.
گاندی و تجزیه هند: پس از جنگ، انگلیس پذیرفت تا به هند استقلال بدهد. اگرچه با پشتیبانی مسلمانان به رهبری جیناه، انگلیس تصمیم گرفت هند را به دو بخش تقسیم كند؛ هند و پاكستان. گاندی با این تقسیم مخالف بود. او تلاش بسیاری كرد تا نشان دهد كه مسلمانان و هندیان می‌توانند در كنار هم با صلح زندگی كنند. در نمازها، نمازگزاران مسلمان در كنار هندیان و مسیحیان می‌ایستادند. با این حال، گاندی با این تقسیمات موافقت كرد و روز استقلال را در سوگواری از این تقسیمات به عبادت پرداخت. با این حال، تلاش‌ها و روزه‌های گاندی برای جلوگیری از موج خشونت‌های فرقه‌ای و كشتارهای پس از تقسیم بی‌فایده بود.
گاندی و سیستم طبقاتی: جدا از سیاست‌های استقلال هند، گاندی شدیدا منتقد سیستم طبقه‌ای منفصل هند بود. به‌طور خاص، او در سخنرانی‌هایش برای حمایت از طبقه «نجس‌ها» سخن می‌گفت كه توسط جامعه بسیار پست تلقی می‌شدند. او كارهای بسیاری انجام داد تا این لقب «نجس» آنها را از بین ببرد. اگرچه این تلاش‌ها با مقاومت زیادی مواجه بودند اما كمك زیادی به تغییر تعصبات قدیمی انجام دادند.
قتل گاندی: در سن 78 سالگی، گاندی روزه دیگری را شروع كرد تا از كشتارهای قبیله‌ای جلوگیری كند. بعد از پنج روز رهبران برای اتمام كشتارها به توافق رسیدند، اما 10 روز بعد گاندی بر اثر شلیك گلوله توسط یك براهمین هندی كه مخالف پشتیبانی از مسلمانان و طبقه نجس‌ها از سمت گاندی بود كشته شد.
منبع: روزنامه اعتماد
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید