جایزه جلال دولتی نیست بلکه جایزه‌ای ملی است

1396/10/5 ۱۴:۵۸

دبیر علمی دهمین دوره جایزه جلال آل‌احمد در نشست خبری این جایزه گفت: به اعتقاد من جایزه جلال دولتی نیست، بلکه یک جایزه ملی است؛ چراکه دولت، من نویسنده را انتخاب کرده است تا با کمک همکارانم یک جایزه را برگزار کنیم بنابراین نمی‌توان این جایزه را دولتی دانست.

 
دبیر علمی دهمین دوره جایزه جلال آل‌احمد در نشست خبری این جایزه گفت: به اعتقاد من جایزه جلال دولتی نیست، بلکه یک جایزه ملی است؛ چراکه دولت، من نویسنده را انتخاب کرده است تا با کمک همکارانم یک جایزه را برگزار کنیم بنابراین نمی‌توان این جایزه را دولتی دانست.

 
 نشست خبری دهمین دوره جایزه جلال آل‌احمد با حضور مهدی قزلی، دبیر اجرایی جایزه، شهریار عباسی، دبیر علمی جایزه و اصحاب رسانه صبح امروز سه‌شنبه (5 دی‌ماه) در سالن کنفرانس بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان برگزار شد.
 
در این نشست شهریار عباسی، دبیر علمی جایزه جلال با اشاره به تلاش‌های هیات داوران اظهار کرد: تشکر می‌کنم از داوران این دوره از جایزه جلال که در مدت کوتاهی کار داوری را انجام داده‌اند. تلاش ما این بود که داورانی در این دوره انتخاب شوند که در کنار داشتن تجربه کافی از افراد خوش نام ادبیات باشند. همچنین تلاش کردیم تا از همه جریان‌های ادبی نماینده‌ای در داوران حضور داشته باشد تا تنها یک نگاه در داوری‌ها دیده نشود.
 
وی افزود: اسامی دو بخش از داوران این جایزه اعلام شده است و اسامی سایر داوران نیز به زودی اعلام خواهد شد و شما قضاوت خواهید کرد که تمامی این افراد به یک جریان یا نگاه خاص تعلق ندارند. تلاش ما این است که فعالیت‌های دوستان در حوزه ادبیات به‌ ثمر بنشیند و این جایزه کمکی برای رسیدن به ادبیات خلاق باشد.
 
دبیر علمی جایزه جلال در توضیح وضعیت امروز داستان ایرانی گفت: همه شما می‌دانید که داستان روزهای خوبی را سپری نمی‌کند و در بخش‌های مختلف مانند تولید، تبلیغ، فروش و از همه مهم‌تر کتابخوانی مشکلات بسیار زیادی وجود دارد. امیدوارم این جایزه کمکی  برای شناخت و معرفی ادبیات برتر کشور باشد.
 
عباسی در توضیح مقایسه وضعیت ادبیات در سال 95 نسبت به سال‌های گذشته عنوان کرد: در جلسه‌ای که با داوران بخش‌های مختلف داشتم از آن‌ها خواستم تا در بیانیه خود به سه نکته توجه ویژه داشته باشند. یک آنکه ادبیات آن سال را در چه حدی دیده‌اند و آن را با سال‌های قبل مقایسه کنند، دوم آنکه چه نکته جدیدی در آثار مطالعه‌ کرده متوجه شده‌اند و در پایان باید دلیل انتخاب خود را در بیانیه بیان کنند.
 
وی افزود: با همه این تفاسیر باید توجه داشته باشیم که ما یک جایزه ادبی برگزار می‌کنیم و این جایزه به سلیقه افراد ربط دارد؛ چراکه سلیقه بخش جداشدنی از هنر است؛ بنابراین اگر داوران یک جایزه تغییر کنند ممکن است برگزیدگان نیز تغییر کنند.
 
دبیر علمی جایزه جلال در توضیح ملاک انتخاب آثار گفت: اسم این جایزه جلال است و او شخص بزرگ و تأثیرگذاری در ادبیات ما بوده است اما این موضوع دلیل نمی‌شود که ما به‌دنبال کسی باشیم که شیوه تفکر و زبان جلال را تقلید می‌کند؛ چراکه ادبیات سالم معیار ماست. ادبیاتی که در جست‌وجوی حقیقت باشد. من جلال را نویسنده‌ای می‌بینم که به‌دنبال حقیقت می‌گشت، جلال در پی حقیقت بود و جلال 20 ساله با جلال 47 ساله تفاوت‌های بسیار زیادی دارد. او در مواقعی اشتباه کرد و این شهامت را داشت که به این اشتباهات اعتراف کند.
 
نویسنده «سایه‌های بلند» ادامه داد: اگر قرار باشد شخصی که شبیه جلال است انتخاب شود ما دنباله‌روی او می‌شویم. بدون شک نویسندگانی در آینده می‌آیند که از همه نویسندگان ما مانند جلال عبور خواهند کرد و ما نمی‌توانیم جامعه ادبی را به تقلید وادار کنیم. حوزه ادبیات یعنی پرداختن به متن و نویسنده یک متن را تحلیل می‌کند به‌همین دلیل ما باید به‌دنبال نگاه تازه در این حوزه باشیم.
 
شهریار عباسی با اشاره به تفاوت جایزه خصوصی و جایزه دولتی گفت: در ادبیات برای همه افراد جا هست؛ بنابراین نباید با چنین نگاهی به ادبیات نگریست. رئیس‌جمهور در ابتدای دولت قبل گفت که باید فرهنگ را به اهالی فرهنگ بسپاریم و در این سال‌ها نیز تلاش شد تا این اتفاق رخ دهد. به اعتقاد من جایزه جلال دولتی نیست، بلکه یک جایزه ملی است؛ چراکه دولت من نویسنده را انتخاب کرده است تا با کمک همکارانم یک جایزه را برگزار کنیم بنابراین نمی‌توان این جایزه را دولتی دانست.
 
این نویسنده در پایان گفت: من در جایزه شهید غنی‌پور کاندید شدم و جایزه گرفتم. شما می‌دانید جایزه شهید غنی‌پور جایزه‌ای است که در مسجد برگزار می‌شود به‌اعتقاد من در این جایزه به‌نوع خاصی از ادبیات بیشتر توجه می‌شود. در جوایز دیگر نیز به همین شکل است و یک نوع ادبیات را بیشتر می‌پسندد اما ما در این جایزه نگاه کلی به همه آثار خواهیم داشت؛ چراکه معتقدیم آدم‌ها شبیه آنچه که ما از دور می‌بینیم نیستند و وقتی به آنها نزدیک بشویم متوجه خواهیم شد که چقدر تفکر ما به این افراد نزدیک است. ما باید همگی به این نتیجه برسیم که ادبیات افراد را به هم نزدیک‌تر می‌کند.

منبع: ایبنا