ایلات بختیاری و لرستان

1389/5/10 ۰۴:۳۰

«مجموعه مقالات نخستین همایش هنر و فرهنگ عشایر ایران»

به گزارش روابط عمومی مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی :، فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران- گروه علمی – پژوهشی هنر و فرهنگ عشایری
منتشر کرد: ایلات بختیاری و لرستان
«مجموعه مقالات نخستین همایش هنر و فرهنگ عشایر ایران»
به کوشش: دکتر کیانوش کیانی هفت لتگ

در پیشگفتار کتاب به نوشته دکتر علی قنبری رئیس گروه علمی – پژوهشی هنر و فرهنگ عشایری آمده است:
«در سند چشم‌انداز جمهوری اسلامی ایران، اظهار شده است که در افق 1404، ایران کشوری است توسعه‌یافته، متناسب با مقتضیات فرهنگی، هنری، جغرافیایی و تاریخی. در سیاست‌های کلی برنامۀ چهارم توسعه، ضمن توجه بر دانایی محوری، به فرهنگ‌سازی، تقویت وحدت و هویت ملی با آگاهی کافی دربارۀ تاریخ ایران، فرهنگ، تمدن و هنر ایرانی، سالم‌سازی فضای فرهنگی، مقابله با تهاجم فرهنگی، ایجاد فرصتهای برابر و حراست از میراث فرهنگی، مورد تأکید قرار گرفته است. به علاوه در مهم‌ترین محورهای برنامۀ چهارم توسعه، به استفادۀ هرچه بیشتر از ظرفیتهای قانون اساسی، اصالت و کارآمدی، فرهنگ اصیل اسلامی ـ ایرانی و حرکت هماهنگ به سوی سند چشم‌انداز 1404 اشاره شده است.
فرهنگ، میراث اجتماعی انسان است و هنر، جزئی از مجموعۀ پیچیدۀ فرهنگ می‌باشد که خوشبختانه در تمامی اسناد بالادستی کشور مورد توجه قرار گرفته است. خرده‌فرهنگها اعم از فرهنگهای قومی و قبیله‌ای، مذهبی و طبقه‌ای، از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند و فارغ از هر نوع نگرش، مستلزم شناخت کافی از ظرافتها و جزئیات، درک ماهیت آنها و برنامه‌ریزی برای پاسداشت و نگهداری آنهاست تا به عنوان بخشی از هویت و میراث ملی، پاسداری و در اختیار نسلهای آینده قرار گیرند.
بدون تردید، فرهنگ و هنر ایلات و عشایر ایران با توجه به تنوع، اصالت و ریشه‌دار بودن و به اقتضای ویژگیهای اقلیمی، از مزیتهای نسبی جامعۀ ایران محسوب شده و بخشی از سرمایۀ ملی کشور به شمار می‌رود. خاستگاه هنر ایل، طبیعت و سرچشمه‌های زلال آن می‌باشد که اقیانوسی عظیم و ژرف و پدیده‌ای سازنده و حرکت‌آفرین است که با نبوغ و خلاقیت زنان و مردان عشایر تکوین یافته و به عنوان بخشی از میراث و سرمایۀ ملی، علی‌رغم همۀ ناملایمات و محدودیتها، سینه به سینه به نسلهای بعد منتقل شده است. این میراث گرانقدر، در طول قرنها هویت خود را حفظ کرده و امروزه به رایگان در اختیار ما قرار گرفته است. پویایی، قدرت و غنای هنر و فرهنگ ایل، به دلیل کاربردی بودن، جزئی از زندگی عشایر است و به لحاظ اصالت و بارور شدن در همزیستی با طبیعت، از قابلیتهایی برخوردار است که می‌تواند در برابر آسیبها و تهاجمات فرهنگی، پایداری کرده و مصونیت ایجاد نماید.
امروزه، گسترش امواج، صدا، ارتباطات و تصاویر، مرزهای زمینی و آسمانی را درهم شکسته و این میراث ارزشمند و گنجینۀ هنر بومی را در معرض تهاجمات و آسیبهای جدی قرار داده است. همچنین به دلیل غفلت متصدیان امر و متولیان فرهنگ و هنر و کم‌توجهی در برنامه‌های اجرایی، بیش از پیش شکننده شده و برخی از ویژگیهای آن نیز در حال فراموشی است.
فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران، با رویکردی مسئولانه و به منظور شناخت مسائل و معضلات هنر و فرهنگ عشایر، زمینه‌سازی برای فعالیتهای پژوهشی، بررسی و شناسایی موارد آسیب‌دیده و برنامه‌ریزی برای احیاء و هویت‌بخشی به ویژگیهای فرهنگ و هنرهای اصیل جامعۀ عشایری ایران، بنیانگذار این مهم شد تا بار دیگر گنجینۀ هنر ایلات با واکاوی علمی، شناسایی، حفظ و احیاء گردد. به همین منظور، گروه پژوهشی هنر و فرهنگ عشایر، مرکب از نخبگان و اندیشمندان برجسته و دانش‌آموختۀ عشایر، در مجموعۀ فرهنگستان هنر شکل گرفت تا با درک اهمیت و ضرورت تاریخی آن و به منظور پاسخگویی به نیازهای فرهنگ و هنر عشایر، موارد آسیب‌دیده، در معرض خطر و یا از یاد رفته را مورد مطالعه و بررسی قرار دهد و راهکارهای لازم را برای ارزیابی و احیاء، ارائه نماید.
کتاب حاضر که حاصل مجموعه مقالات نخستین همایش هنر و فرهنگ عشایر ایران است با داوری علمی اعضای گروه آقایان : دکتر علی قنبری، مهندس علی اکبری ، دکتر اردشیر صالح پور، دکتر حسن عباسی معروفان، مهندس ذبیح الله کریمی، دکتر مهدی قرخلو، دکتر لطف الله عباسی ، دکتر پریچهر سلطانی و دکتر کیانوش کیانی هفت لنگ و حمایت های
آقایان مهندس ناصری، یارزاده ، اسماعیلی و کرمی سرانجام گرفته است توسط مؤسسه تألیف ، ترجمه و نشر آثار هنری ( متن ) منتشر شده است.